۵٬۹۰۷
ویرایش
جرج آر. آر. مارتین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←موضوعات و زمینه های نویسندگی
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
اثر سینمایی [[و:اچ‌بی‌او|HBO]] حقوق تلویزیونی کل مجموعه ی ''نغمه ای از یخ و آتش'' را در 2007 خرید و در 17 آپریل 2011 شروع به پخش سریال فانتزی با عنوان [[بازی تاج و تخت (سریال)|بازی تاج و تخت]] در شبکه ی کابلی پریمیوم آمریکایی خود کرد؛ سریال به صورت هفتگی و در ده اپیزود تقریبا یک ساعته پخش شد. فصل اول وقایع کتاب نخست را پوشش می داد. در طول ماه های باقی مانده تا نخستین نمایش فصل اول، تریلرهای حرفه ای و نمایش های کوتاه پشت صحنه ی بسیاری در HBO نمایش داده شد و در سایت های اینترنتی متعددی در دسترس قرار گرفت. این بخش یاز یورش رسانه ای گسترده ی HBO بود که یکی از پرهزینه ترین سریال های شبکه ی کابلی خود را تبلیغ می کرد، برآورد شده که فصل اول بیش از 60 میلیون دلار هزینه داشته است.<ref>[http://www.thrfeed.com/2010/03/hbo-greenlights-game-of-thrones.html چراغ سبز HBO برای تبدیل بازی تاج و تخت به سریال] هالیوود ریپورتر، 30 نوامبر 2010</ref> یکشنبه 3 آوریل 2011، دو هفته پیش از نخستین نمایش سریال، HBO 14 دقیقه ی نخست اپیزود اول را نمایش داد، که انتظارات از سریال جدید را بالا برد. دو روز پس از نخستین نمایش در 17 آوریل 2011 و در پی نظرات مثبت جهانی و آمار اولیه ی 4.2 میلیونی تماشاگران در سه نمایش اول شبانه، HBO اعلام کرد که ''بازی تاج و تخت'' برای فصل دوم تمدید شده است؛ در پایان هفته ی نخست نزدیک به نه میلیون نفر اپیزود اول را تماشا کردند. مدت کوتاهی پس از نمایش اپیزود پایانی سریال، فصل اول برای 13 [[و:جایزه امی|جایزه ی امی]] (Emmy Awards) نامزد شد که نهایتا دو تا را برد، یکی برای تیتراژ آغازین سریال و دیگری برای [[و:پیتر دینکلیج|پیتر دینکلیج]] (Peter Dinklage) به عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل مرد. ده اپیزود فصل دوم که بر اساس رمان دوم آتش و یخ، ''[[نزاع شاهان]]'' (A Clash of Kings) است، در اول آپریل 2012 در آمریکا شروع به پخش کرد؛ فصل دوم برای دوازده جایزه ی امی نامزد شد از جمله نامزدی نقش مکمل مرد دیگری برای دینکلیج. سریال شش تا از آن جوایز را در بخش هنرهای فنی برد که یک هفته پیش از نمایش معمول تلویزیونی جوایز 2012 اهدا می شد. ده اپیزود فصل اول نامزد دریافت یک [[W:Hugo Award|جایزه ی هیوگو]] (Hugo Award) نیز شد، قدیمی ترین جایزه ی فانتزی و علمی تخیلی که هر ساله در [[W:WorldCon|وردکان]] (worldcon) سالانه توسط [[W:World_Science_Fiction_Society|انجمن جهانی علمی تخیلی]] (World Science Fiction Society) اهدا می شود؛ سریال هیگوی 2012 را برای بهترین برنامه ی بلند دراماتیک در [[W:Chicon 7|Chicon 7]] (نام هفتادمین دوره ی وردکان که در شیکاگو برگزار شد)، هفتادمین کنگره ی جهانی علمی تخیلی برد. | اثر سینمایی [[و:اچ‌بی‌او|HBO]] حقوق تلویزیونی کل مجموعه ی ''نغمه ای از یخ و آتش'' را در 2007 خرید و در 17 آپریل 2011 شروع به پخش سریال فانتزی با عنوان [[بازی تاج و تخت (سریال)|بازی تاج و تخت]] در شبکه ی کابلی پریمیوم آمریکایی خود کرد؛ سریال به صورت هفتگی و در ده اپیزود تقریبا یک ساعته پخش شد. فصل اول وقایع کتاب نخست را پوشش می داد. در طول ماه های باقی مانده تا نخستین نمایش فصل اول، تریلرهای حرفه ای و نمایش های کوتاه پشت صحنه ی بسیاری در HBO نمایش داده شد و در سایت های اینترنتی متعددی در دسترس قرار گرفت. این بخش یاز یورش رسانه ای گسترده ی HBO بود که یکی از پرهزینه ترین سریال های شبکه ی کابلی خود را تبلیغ می کرد، برآورد شده که فصل اول بیش از 60 میلیون دلار هزینه داشته است.<ref>[http://www.thrfeed.com/2010/03/hbo-greenlights-game-of-thrones.html چراغ سبز HBO برای تبدیل بازی تاج و تخت به سریال] هالیوود ریپورتر، 30 نوامبر 2010</ref> یکشنبه 3 آوریل 2011، دو هفته پیش از نخستین نمایش سریال، HBO 14 دقیقه ی نخست اپیزود اول را نمایش داد، که انتظارات از سریال جدید را بالا برد. دو روز پس از نخستین نمایش در 17 آوریل 2011 و در پی نظرات مثبت جهانی و آمار اولیه ی 4.2 میلیونی تماشاگران در سه نمایش اول شبانه، HBO اعلام کرد که ''بازی تاج و تخت'' برای فصل دوم تمدید شده است؛ در پایان هفته ی نخست نزدیک به نه میلیون نفر اپیزود اول را تماشا کردند. مدت کوتاهی پس از نمایش اپیزود پایانی سریال، فصل اول برای 13 [[و:جایزه امی|جایزه ی امی]] (Emmy Awards) نامزد شد که نهایتا دو تا را برد، یکی برای تیتراژ آغازین سریال و دیگری برای [[و:پیتر دینکلیج|پیتر دینکلیج]] (Peter Dinklage) به عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل مرد. ده اپیزود فصل دوم که بر اساس رمان دوم آتش و یخ، ''[[نزاع شاهان]]'' (A Clash of Kings) است، در اول آپریل 2012 در آمریکا شروع به پخش کرد؛ فصل دوم برای دوازده جایزه ی امی نامزد شد از جمله نامزدی نقش مکمل مرد دیگری برای دینکلیج. سریال شش تا از آن جوایز را در بخش هنرهای فنی برد که یک هفته پیش از نمایش معمول تلویزیونی جوایز 2012 اهدا می شد. ده اپیزود فصل اول نامزد دریافت یک [[W:Hugo Award|جایزه ی هیوگو]] (Hugo Award) نیز شد، قدیمی ترین جایزه ی فانتزی و علمی تخیلی که هر ساله در [[W:WorldCon|وردکان]] (worldcon) سالانه توسط [[W:World_Science_Fiction_Society|انجمن جهانی علمی تخیلی]] (World Science Fiction Society) اهدا می شود؛ سریال هیگوی 2012 را برای بهترین برنامه ی بلند دراماتیک در [[W:Chicon 7|Chicon 7]] (نام هفتادمین دوره ی وردکان که در شیکاگو برگزار شد)، هفتادمین کنگره ی جهانی علمی تخیلی برد. | ||
== موضوعات و زمینه های نویسندگی == | == موضوعات و زمینه های نویسندگی == | ||
''لس آنجلس تایمز'' کارهای مارتین را به صورت داشتن «خط داستانی پیچیده، شخصیت های جذاب، دیالوگ های فوق العاده و سرعت پیشرفت عالی» توصیف کرده است، در حالی که ''نیویورک تایمز'' آن را «فانتزی افراد بالغ» می بیند و دیگران آن را سیاه و منفی گرایانه می دانند. اولین رمانش، ''[[W:Dying of the Light|مرگ روشنایی]]'' (Dying of the Light) پس زمینه ی برخی از کارهای آینده اش را ترسیم می کند، داستان در سیاره ای تقریبا متروک بازگو می شود که به تدریج که از خورشیدش دور می شود، غیرقابل سکونت می گردد. این داستان حس [[و:سودازدگی|مالیخولیایی]] (Melancholy) قوی دارد. شخصیت هایش اغلب ناخشنود یا لااقل ناراضی اند- در بسیاری از موارد در برابر [[و:ایدئالیسم (فلسفه)|ایدئالیسم]] (idealisms) جهانی ظالم مقاومت می کنند، در بسیاری از موارد به رغم تعهد داشتن از سوی وجدان خود یا اعمال خشونت آمیزشان دچار مشکل می شوند. بسیاری از آنها عناصر [[W:Tragic hero|قهرمانان تراژیک]] (tragic heroes) را دارند. منتقد ادبی تی. ام. وگنر نوشته «نگذارید هرگز گفته شود ماتین علاقه ی شکسپیر به تراژدی های احمقانه را استفاده نمی کند.» | ''لس آنجلس تایمز'' کارهای مارتین را به صورت داشتن «خط داستانی پیچیده، شخصیت های جذاب، دیالوگ های فوق العاده و سرعت پیشرفت عالی» توصیف کرده است، در حالی که ''نیویورک تایمز'' آن را «فانتزی افراد بالغ» می بیند و دیگران آن را سیاه و منفی گرایانه می دانند. اولین رمانش، ''[[W:Dying of the Light|مرگ روشنایی]]'' (Dying of the Light) پس زمینه ی برخی از کارهای آینده اش را ترسیم می کند، داستان در سیاره ای تقریبا متروک بازگو می شود که به تدریج که از خورشیدش دور می شود، غیرقابل سکونت می گردد. این داستان حس [[و:سودازدگی|مالیخولیایی]] (Melancholy) قوی دارد. شخصیت هایش اغلب ناخشنود یا لااقل ناراضی اند- در بسیاری از موارد در برابر [[و:ایدئالیسم (فلسفه)|ایدئالیسم]] (idealisms) جهانی ظالم مقاومت می کنند، در بسیاری از موارد به رغم تعهد داشتن از سوی وجدان خود یا اعمال خشونت آمیزشان دچار مشکل می شوند. بسیاری از آنها عناصر [[W:Tragic hero|قهرمانان تراژیک]] (tragic heroes) را دارند. منتقد ادبی تی. ام. وگنر نوشته «نگذارید هرگز گفته شود ماتین علاقه ی شکسپیر به تراژدی های احمقانه را استفاده نمی کند.» | ||