Lord of Dragonstone

باشه بابا...دنریس بد‌‌‌‌.... سانسا خوب سانسا از اولین سکانسش تا اخرینش یه موجود بی خود و حسود و طمع کار و قدرت طلبه... از تمایل احمقانه اش به جافری تا حسادتش به جان شاه شمال تا هیزم کذاشتن زیر اتش دنی.... بعد این‌ سانسا شد ملکه شمال!!! یعنی یکی مثل سرسی دوباره قدرت رو گرفت... سریال یه دونه دیالوگ مثبت یه حرکت مثبت برای سانسا نذاشته یه از خود گذشتگی یه فداکاریه یه چیزی بعد همچین شخصیت قدرت طلبی شد ملکه شمال!!! در مقابل دنی شد ادم بده! کسی که تمام روند داستانش مثبت بود..‌‌...

بعید میدونم مثلا ایده دیوانه شدن دنی، ایدهدی مارتین باشه. چون مدکویین یه بار رخ داد و اونم زمانی که سرسی با آتش وحشی مخالفانش را کشت. به نظرم واقعا پیرنگ عوض شده.

این حرف که میزنن که hbo از عمد بد کار کرده تا سود بیشتری ببره برای اسپین افها یا فرای رسیدگی بیشتر به بقیه سریالهاش. کاملا پرته. جون مشکل از میزان هزینه hbo نیست. مشکل از نویسندگان مجموعه است وگرنه از نظر فنی کلی براش هزینه شده. در ضمن اگر سریال ضعیف ساخته بشه اعتبار خود شبکه میره زیر سوال و ملت دیگه بقیه سریالهاش رو هم نگاه نمیکنن و ارزش سهام شرکت افت میکنه.

دوم وقتی از بد بودن پلات صحبت میکنیم دقیقا از جی صحبت میکنیم؟ یه داستان فولکوری در ایران هست به اسم حسین کرد شبستری! این داستان پلاتش خیلی ساده است یارو میره و با آدمها میجنگه و همین. با اینکه پلات ساده است ولی پلات درستیه. چرا درسته؟ چون از خود داستان و جهان داستان بیرون نمیزنه. اما پلات فصل هشتم گات دچار اشتباه بود.فقط یه مثال بزنم از فصل آخر...ملکه شدن سانسا... تقریبا از اول سریال سانسا یک شخصبت خاکستری و منفی داره. طمع قدرتی که باعث میشه به سمت جافری بره تا ناراحت شدنش از شاه شدن جان اسنو و حسادتش به دنریس یعنی شخصیت سانسا یک شخصبت منفی و قدرت طلبه. اتفاقی میفته اینکه در پایان داستان این شخصیت میشه ملکه شمال! اون هم به عنوان یک پایان خوش! اینجا ناهمخوانی بین شخصیت سانسا و سرنوشت هست. دقیقا این اتفاق واسه دنریس و سرسی هم افتاد. سرسی عملا شخصیت سیاه داستان بود ‌که از اپیزود اول و برخوردش با ند استارک متوجه میشدیم بعد این سرسی طوری میمیره که حس سمپاتی در افراد ایجاد کنه. از طرف دیگه دنریس توی تمام فصول شخصیتی خودساخته بود که هدف اصلی اش رهایی بود. بعد خیلی هندی وار با نشون دادن اسباب بازی کودک سوخته و اشک گرفتن از مخاطب اون رو محکوم میکنن به مرگ. در واقع پلات داستان خراب میشه چون نویسندگان نمیزارن روند طبیعی داستان رخ بدا و یک چیزی رو از بیرون به داستان تحمیل میکنن و در نتیجه برای توجیه تحمیل خودشون مجبورن از کودکان سوخته مایه بزارن.

اول وقتی میگیم سریال بد بود از چه چیزی صحبت میکنیم؟ یه صحنه رو مثال میزنم... مثلا صحنه مرگ دنریس... که احتمالا قابل تحملترین صحنه این قسمت بود. خب پلات شما اینه جان دنریس رو میکشه. این رو صحنه رو میشه به بی نهایت شکل ایجاد کرد. چه طور میکشه؟ با چه احساسی میکشه؟ چه واکنشی بینشون رخ میده؟ کجا میکشه؟ اینها سوالهایی که باید جواب داد. و فقط یه جواب دراماتیک میتونه صحنه رو به یاد ماندنی کنه. برای اینکه بفهمیم صحنه دراماتیک یعنی چی صحنه مرگ تاوین لنیستر رو به خاطر بیارید. مرگ تاوین توی دستشویی یه صحنه ماندگاره که هم قابل حدس نبود هم آیرونی داشت و هم به یاد ماندنی بود. حالا صحنه مرگ دنریس چی؟ خیلی سطحی بدون هیچ احساسی و حتی مضحک (خون اومدن از دهن دنریس) وقتی از نویسندگان بد صحبت میکنیم دقیقا داریم از حسمون از صحنه ها صحبت میکنیم.