Daario Naharis

سلام به همگی. خوب هستید رفقا؟ آقا من نمیفهمم چرا همه انقدر از دنریس بدشون میاد؟ دقیقاً بگید رو چه حسابی میگین از خودراضیه؟

Good call.آره گارلانم خیلی خوبه. همیشه تو تمریناش با سه نفر می جنگه

باز می دونی، حس می کنم یکی دو تا رو جا انداختی 1.سیریو فورل:بهترین شمشیر باز براووس.سر مرین ترنت با پنج شیش تای دیگه به بدبختی از پا درآووردنش. 2.بلواس قوی:خیلی آدم باحالیه. تو هر جنگ تن به تن میزاره حریفش یه زخم بهش بزنه بعد می کشتش. 3.داره باهات حرف میزنه:من تو یونکای پرندال نه گزن و سالور رو به راحتی تو جنگ تن به تن کشتم و مهارتم فوق العادست. کسایی که گفتی عالی بودن فقط احساس کردم اینا رو جا انداختی.

از بین اون تاپ تنی که گفتی یه چند نفر جا مونده به نظر من متونستی اینا رو هم بگی: سر رایم ردواین، گریفین سفید الین کانینگتون.اینا دوتاشون فرمانده ی کینگز گارد بودن ولی نفر سوّم Smiling Knight هست که طبق تعریف هایی که ازش شده دیوونه،ستمگر و نامرد بوده و معنی ترسو نمی فهمیده و تو جریان انجمن برادری کینگز وود سر باریستان به سختی جلوش وایساده و آخرش سر آرتور کشتتش.از اون کوُوتی هم که از جیمی کردی(در مورد مهارت سر آرتور)خیلی خوشم اومد!

دوستان یک سؤال:واقعاً ند سر آرتور دین رو تو جنگ تن به تن کشت؟ اگه درسته من برای ند یه احترام جدیدی قائلم. سر آرتور دین به نظر من بعد از شوالیه اژدها ماهر ترین شمشیر زن وستروس بوده.

Tyrion: Guilty. I am guilty of a monstrous crime: I was born. I lived. I am guilty of being a dwarf, I confess it. And no matter how many times my good father forgave me, I have persisted in my infamy. Tywin Lannister: This is folly, Tyrion. Speak to the matter at hand. You are not on trial for being a dwarf. Tyrion: This is where you are wrong, my lord. I have been on trial for being a dwarf my entire life.

به نظرمن قیام رابرت از همون اولش اشتباه بود. یه چند سال صبر می دادن این پیرمرد دیوونه می مرد، همه چی دوره طبیعی خودشو سپری می کرد، ریگار پادشاه می شد، دیگه هیچ کدوم از این بدبختیا هم پیش نمی اومد.قبول دارم ایریس پادشاه بدی بود، شاید بدترین پادشاهی که وستروس به خودش دیده ولی دیگه آخرای پادشاهیش بود. این چند سال چه فرقی به حال وستروس می کرد؟ اونا که این همه تحمّل کردن یکی دو سال دیگم روش.

منظورم اینه که تو کل هفت پادشاهی کسی که تارگرین نباشه اسم پسرشو نمی ذاره اگان وگرنه اگان خیلی اسم با وقاریه. اگه میشد من اسم بچه ی خودمو می ذاشتم اگان. جدی می گم.

اولا: شما گفتی نمی خوام ضدّ حال بزنم ولی زدی! دوما:حرفتون کاملا درسته ولی جان می تونه فقط یه اسمی باشه که ند به پسر ریگار و لیانا داده باشه. اگان خیلی ضایع هست. حالا نمی خوام یه بحث جدیدو باز کنم، همونطور که گفتم این نظر شخصیمه و احتمالش هم کمه ولی بذار حدّاقل تو ذهنم اینجوری باشه!

استاد عزیز، اژدها سه سر داره و من یقین دارم یک سرش شاهزاده ی وعده داده شدست.

با توجه به اتفاقاتی که تو قلعه ی نامیرا ها افتاد، من می گم فرزند احتمالی ریگار و لیانا:زنی که پیش ریگار بود بهش گفت: « براش نغمه سرایی نمی کنی؟» ریگار گفت:«داره. اون شاهزاده ی وعده داده شدس و نغمه ی یخ و آتشه.» میدونم خیلی واضحه و به قول خانم تالیسا عمو جرج به همین راحتی اصل مطلبو نمی گه ولی نظر من اینه.

چون اینجا کل کل خاندان های وستروسه،من جایی ندارم. فقط میشینم و این بازی های تاج و تختو نگاه می کنم و از اینکه می بینم همه چه قدر خودشونو برای رسیدن به قدرت اذیت میکنن می خندم و از انگور تایروشی لذت می برم.

Petyr Baelish:You must miss your father terribly, I know. Lord Eddard was a brave man, honest and loyal...but quite a hopeless player. In King's Landing there are two sorts of people. The players and the pieces. Sansa Stark: And I was a piece? Petyr Baelish: Yes. But don't let that trouble you. You're still half a child. Every man's a piece to start with, and every maid as well. Even some who think they are players. Cersei, for one. She thinks herself sly, but in truth she is utterly predictable. Her strength rests on her beauty, birth and riches. Only the first of those is truly her own, and it will soon desert her. I pity her then. She wants power, but has no notion what to do with it when she gets it. Everyone wants something. And when you know what a man wants, you know who he is, and how to move him.

دوست عزیز اگه شما فکر می کنی پیوستن به گارد پادشاهی نتیجه اش فقط رفتن اسمت تو یه کتابه،باید بگم واقعا در اشتباهی.با پیوستن به گارد اعضا با هم یک پیمان برادری می بندن و فقط یک هدف رو دنبال می کنن که اون سلامت پادشاه و در نتیجه مردم اون پادشاهیه.گارد پادشاهی یک زنجیره که دشمنای قلمرو رو میترسونه و اونا رو دور نگه می داره.به نظر من بهترین کار اگان تاسیس همین گارد بود.اگه گارد پادشاهی نبود خیلی از همین پسرای اول و دوم که شما میگی زنده نمیموندن که یک مثالش فین سوان هست که توسط سر باریستان نجات داه شد.