نغمه ای از اتش و یخ و ارباب حلقه ها

[witch king 19]

دوست عزیز من فیلم و سریال گفتم تا الانم درباره سریال تاج و تخت نظر دادم چون کتاب مارتین رو نخوندم و اینکه این تاپیک درباره سریاله نه کتاب اگه ام یه روزی وقت کنم نمیخونمش از اونجایی که میدونم شخصیتی مثل دنریس و .... توشه و احتمالا تو کتابای بعدیش این شخصیتا با یه لول بالاتر از بی منطقی/ مسخرگی و ... وجود دارن و در اخر مارتین به دامنه کوهی که تالکین ساخته نمیرسه حالا به چز اینکه فانتزی ارباب حلقه ها یه چیزه خالص و بی آلایشیه(درسته که دورف ها/ویزاردها و... تو اساطیر اسکاندیناوی وجود دارن اما تالکین اومده داستان این اقوام رو به صورت نوآورانه ای دراورده و تبدیلش کرده به یه تاریخ و فرهنگ مجزا ولی مارتین با شباهت های خیلی زیادی نسبت به اتفاقات تاریخی یا افسانه ای اومده داستانش رو نوشته) و مثل کتاب و داستان مارتین وام گرفته از واقعیت(دیوار هادریان/چنگ رزها و ...) و این نویسنده فانتزی یا اون نویسنده فانتزی نیست و مهم تر از همه اینا علت هایی که تو پست قبلیم گفتم رو باید اضافه کنم. ولی اینجا یه اما مهمی وجود داره اونم این که مارتین با تمام نقطه ضعف هایی که داره باز خیلی نسبت به مجموعه سریال کارش قوی تر و حرفه ای تره طبق نظر اکثریت مطلق کتاب خونا سریال از فصل اول تا فصل سوم و تا حد قابل توجهی تو فصل چهارم و پنجم از روی کتاب ساخته شده بود و تغییرات و یا حذفیاتی که تو سریال شد نه تنها به داستان ضربه نزد بلکه اونو یه درجه ام بالاتر برد ولی به دلایل مختلف توی این فصل این زنجیره پاره شد.

[جهانگرد دنیای نغمه 0]

در ارباب حلقه ها و سیلماریلیون یک دشمن بزرگ و مشترک وجود داره که همه ی نژاد ها چه الف ها،انسان ها و دورف ها علی رغم اختلافاتشون هدف بزرگی دارن و او هم شکست اهریمنه.

در صورتی که در دنیای مارتین غیر از آدر ها (اون هم فقط افرادی که وجود آدر ها رو باور دارند)دشمن دیگه ای غیر از خود انسان ها بر علیه هم وجود ندارند.

یعنی داستان مارتین به دنیای انسانی نزدیک تر و شبیه تره

[پارسا تارلی 13]

دوستان در کل این دوتا رو نمیشه مقایسه کرد ولی خب از یه لحاظ هایی میشه مقایسه کرد.

خب من اولین باری که اومدم ارباب حلقه هارو بخونم پنجاه صفحه اول یا شابدم بیشتر فقط روی این راه پیمایی این هابیت هاست که انقدر طول کشید و یکنواخت شدکه اصلا خسته شدم و کتابو گذاشتم کنار اونم بخاطر اینه که تالکین خواسته همه ی اون راه پیمایی رو یه جا نشون بده که حوصله آدم سر میره ولی مارتین اگه بخواد یه راهپیمایی پونصد صفحه ای هم نشون بده اونو تیکه تیکه نشون میده و وسطاش هم بخش های دیگه میزاره و آدم اصلا خسته نمیشه ویکی از نکات مثبت نغمه هم همینه که به صورت تکه تکه از هر شخصیت نقل و هرکدوم در نقاط مختلف در جبهه های مختلفن.

هی تفاوت دیگه هم اینکه نغمه میخواد دنیای واقعی رو به صورت غیر مستقیم نشون بده که هیچ شخص خوبو بدی وجود نداره نباید به کسی اعتماد کرد که خیلی به نظر من آموزده است ولی ارباب حلقه ها به نظر من بیشتر افسانه و اسطوره ای بوده به طوری که آخرشم با انداختن یه حلقه تو کوه همه چی تموم میشه که خیلی به نظرم افسانه ایه و تو دنیای واقعی چنین چیزی نیست و برای برنده شدن باید نهایت تلاشو بکنه و همه چیزم به یه نفر بسته نست که اینا تو کتابمارتین خیلی رعایت شده.کتاب تالکین سیاست زیاد به چسن نمیخوره و بیشتر چیزارو میدان جنگ مشخص میکنه تا سیاست بازیو اینا ولی تو نغمه شخصیت هایی مثل لیتل فینگر واریس لرد تایوین لنیستر رو داریم که بلدن چطور از سیاست استفاده کنن و این روهم نشون میده که حماقت های کوچیک باعث چه اتفاقاتی میشه. کتاب مارتین تازگیا از سریال فاصله گرفته و به نظرم کتاب بهتره چون نزدیک تره به مخاطب و مثل سریال بعضی از شخصیت های بزرگ نمردن و تو فصل جدیدم به نظرم مشخصه که اگه صبر میکردنو با مارتین جلو میرفتن خیلی بهتر در میومد. این نظره منه و فک میکنم مارتین یه استاد واقعیه و حتی شما اگه تالکین رو الگوی اون بدونید هم میگم اینجاست که شاگرد از استاد جلو میزنه و داستانش خیلی فانتزی نیست و به واقعیت نزدیکه و اونقدر زیبت و پر از جزئیاتیه که هیچ کدوم فراموش نمیشه که آدمو وادار به ادامه میکنه ولی من به طرفدارن تالکین و ارباب حلقه ها هم احترام میذارم و فک نکنم کسی که اول نغمه رو خونده بتونه بعد لوتر رو بخونه چون اون همه پستی و بلندی و هیجان و شخصیت های زیاد نغمه رو عادت کرده و نمیتونه به برخی از یکنواختی های ارباب حلقه ها کنار بیاد موفق باشید