نقدی بر بازی game of thrones

[Hitler0142 0]

نقدی بر بازی Game of thrones

بازی - Game of thrones نام بازی است که بر اساس رمان و سریال مشهوری به همین نام تولید شده است.

 

مسلم پاک‌گهر:

Game of thrones نام بازی است که بر اساس رمان و سریال مشهوری به همین نام تولید شده است. رمانی که از همان ابتدا با انبوهی از شخصیت‌های دوست‌داشتنی و توطئه‌های پیچیده‌اش ورود شما را به عصری دیگر خوش‌آمد می‌گوید و این انتظار را در گیمر ایجاد می‌کند که قرار است بازی بزرگی را تجربه کند. نام این رمان و سریال به حدی بزرگ است که از قبل فروش بازی نیز تضمین شده به نظر می‌رسید. اما آیا کمپانی‌های سازنده به راستی توانسته‌اند بازی را به بزرگی نامش تولید کنند یا همچنان گیمرها باید شاهد داستان تکراری شکست کمپانی‌هایی باشند که دست به ساخت بازی‌ از روی فیلم می‌زنند. متاسفانه در این بازی که محصول استودیوی نه چندان نام آشنای Cyanide است هیچ اثری از آن هیجان و پیچیدگی دیده نمی‌شود. Game of thrones در تاریخ 15 می 2012 و توسط کمپانیAU Focus Home Interactive وارد بازار شد و اگرچه در ابتدا با تبلیغات گسترده سعی در جذب بازار داشت ولی با عرضه یک عنوان ضعیف که تنها نامی از یک سریال پرآوازه را یدک می‌کشد به کار خود خاتمه داد. در این بازی هیچ خبری از طراحی بصری و حال و هوای سریال زیبایش وجود ندارد. انتخاب رنگ‌ها و نورپردازی‌ها خیلی سرد بوده و هیچ هیجانی را در گیمر برای دنبال کردن بازی ایجاد نمی‌کند.

 

داستان: به جرات می‌توان گفت تنها قسمتی که ممکن است شما را ترغیب کند که کنسول خود را روشن کنید و پای این بازی بنشینید همین داستان بازی است؛ که توسط نویسنده معروف رمان و سریال Game of thrones یعنی Georges R.R.Martin نوشته شده است. داستان بازی از جایی شروع می شود که جنازه جان آرین مشاور اعظم رابرت باراتیون در سرزمین پادشاهی پیدا می‌شود. شما وظیفه دارید که راز مرگ جان آرین را پیدا کنید که برای این موضوع بازی به شما دو شخصیت را پیشنهاد می‌کند تا در قالب آن‌ها دست به ماجراجویی‌های بزرگ بزنید. در همان ابتدا شما می‌توانید انتخاب کنید که می‌خواهید در قالب کدام شخصیت ظاهر شوید و با انتخاب هر کدام از این دو نفر می‌توانید شاهد داستانی پرهیجان باشید که تصمیمات شما به طور کامل در عملکرد بازیکن‌تان تاثیر مستقیم می‌گذارد. این حق انتخاب ممکن است کمی از درد بی‌تفاوتی‌های استودیوی Cyanide نسبت به دیگر بخش‌های بازی بکاهد. نام این دو شخصیت Mors و Allester است.

Mors که آخرین بازمانده خانواده‌اش یعنی Westford است پس از پیوست به «نگهبانان شب» حالا به یکی از بهترین شمشیرزنان آن‌ها بدل شده و با لقب « قصاب» لرزه بر تن و جان دشمنانش می‌اندازند. او مردی پر افتخار است که زندگی خود را در راه خدمت به نگهبانان شب گذاشته است. نگهبانان شب تنها یک وظیفه دارند، سر از تن بیگانگانی جدا کنند که می‌خواهند از دیوار امن آن‌ها عبور کرده و سرزمین نیمه‌جانشان را به طور کل نابود کنند. شما با انتخاب «مورس» به همراه سگ باوفایش می‌بایست با ردیابی دشمنان به سراغ آن‌ها بروید و با نابود کردنشان امنیت افراد پشت «دیوار» را تضمین کنید. در این بخش لرد مورمونت به عنوان فرمانده شما ماموریت‌هایتان را به شما گوشزد می‌کند.

اما همان‌طور که قبلا هم گفته‌ایم شما حق انتخاب دارید و می‌توانید در قالب شخصیت دیگر بازی، یعنی Allester که یک کشیش است بازی را ادامه دهید. الستر بزرگترین فرزند خانواده‌اش است که زمانی به لنسترها خدمت می‌کرد. اما 15 سال پیش تصمیم گرفت تا از خانواده‌اش دل بکند و به سمت کشیش‌های R'hllor که در شهرهای آزاد شرق ساکن بودند برود تا بتواند قبای یک کشیش با تجربه را بر تن کند. الستر که حالا به مردی آرام و متفکر تبدیل شده، تصمیم می‌گیرد بعد از 15 سال به سوی خانواده‌اش بازگردد تا هرج و مرجی را که در کاخ پادشاهی ایجاد شده سر و سامان دهد. شما در قالب شخصیت الستر و تحت فرماندهی لرد واریس به دنبال حل معماهایی می‌روید که در طول بازی بر سر راهتان قرار می‌گیرد. ماجراهای بازی در زمان پادشاهی Robert Baratheon اتفاق می‌افتد و تلاش زیادی شده تا اتفاقاتی که در فصل اول این سریال به وقوع پیوسته در بازی دیده شود. در مجموع این بخش بهتر دو بخش دیگر از آب بیرون آمده و کمی هیجان گمشده بازی را، تا حدی به گیمر برمی‌گرداند.

 

گرافیک: بگذارید خیالتان را راحت کنم در این بخش استودیوی Cyanide هیچ حرفی برای گفتن ندارد. طراحی کاراکترها، پردازش ساختمان‌های موجود در محیط بازی، نورپردازی، سایه‌زنی و همه المان‌های موجود در گرافیک را می‌توان مجموعه‌ای از کج‌سلیقگی یک استودیوی بازی‌سازی دانست. اگرچه بازی با موتور Unreal Engine 3 ساخته شده ولی به دلیل عدم توانایی استودیوی سازنده در بهره‌گیری از آن با یک فاجعه گرافیکی روبه‌رو خواهید بود. گرافیک بازی نه از نظر فنی و نه از نظر بصری هیچ نکته مثبتی را در خود جای نداده است. فضای سرد و بی‌روح، تکسچرهای بی‌کیفیت، باراش برف که در نهایت متوجه نمی‌شوید در حال باریدن هست یا نه؛ باعث شده که بخواهید بازی را با چشمان بسته دنبال کنید. از همه جالب‌تر سگ «مورس» است که تا او را صدا نزده به هیچ‌وجه متوجه نمی‌شوید که او واقعا سگ است یا یک حیوان عجیب‌الخلقه. انیمیشن‌های بازی هم هیچ جلوه هنری در خود نداشته و اگر بهانه دنبال کردن داستان نبود مطمئنا به هر طریقی سعی در رد کردن آن‌ها خواهید داشت.

 

گیم‌پلی: گیم‌پلی بازی نسبت به نسخه قبل تغییری اساسی داشته و از سبک استراتژی به نقش‌آفرینی تغییر جهت داده است. با چنین تغییر سبکی، به طور حتم یکسری انتظارات در گیمر ایجاد می‌شود. مثلا اینکه بتواند در چهره و ظاهر کاراکتر تغییر ایجاد کند یا با توجه به این‌که برای هر شخصیت سه کلاس مختلف در نظر گرفته شده بتواند در شخصیت تحرکی ایجاد کند و کاراکتر مختص به خود را خلق کند، ولی متاسفانه به لطف مهارت عجیب استودیوی بازیسازی از این امکان چشم‌پوشی شده است. اما اگر از این موارد عبور کنیم گیم‌پلی از نکات مثبتی نیز برخوردار است که از جمله آن‌ها می‌توان به هوش مصنوعی دشمنان اشاره کرده که اگر در مبارزات استراتژی درستی اتخاذ نشود بدون تردید شکست را در پی خواهد داشت. یک اتفاق جالبی که در این بازی افتاده تاثیر صحبت‌های شما در طول بازی است جایی که شمشیرتان دیگر جوابگوی نیازتان نیست می‌بایست از جادوی کلام استفاده کنید و با حرف‌هایتان جانتان را نجات دهید. در بازی شما می‌توانید در قالب دو شخصیت ظاهر شوید که هر کدام از آن‌ها توانایی‌های خاص خود را دارند. مورس با نفوذ در ذهن سگش می‌تواند او را کنترل کند و در جنگ‌ها و یافتن اشیاء از او کمک بگیرد و «الستر» با کمک گرفتن از قدرت‌های جادویی‌اش می‌تواند درهای بسته را باز و وسایلی را که می‌خواهد پیدا کند. شما در طول مبارزاتتان می‌توانید صحنه را آهسته کرده و با بررسی محیط بهترین استراتژی را برای ادامه مبارزه انتخاب کنید. اما همین مبارزات هم به دلیل ضعف در گرافیک چنگی به دل نمی‌زنند.

نتیجه گیری: اگرچه game of thrones یک رمان و سریال موفق بوده ولی به هیچ‌وجه این موفقیت در مورد بازی تکرار نشده است و شاید اگر نام این سریال نبود به هیچ وجه کسی برای خرید بازی قدمی بر نمی‌داشت. این بازی که بیشتر شبیه به بازی‌های نسل اولی است با گرافیک زمخت و بی‌هنرش چیز زیادی برای گفتن ندارد.

[ریگار 7]

هیتلر عزیز ( چقدر سخته گفتنش:دی) ، ممنون بابت نقدی که قرار دادین . اما کاش منبع نقدتون رو هم ذکر میکردید .

من گیم پلی این بازی رو شخصا امتحان کردم . واقعا فاجعه است ! کافیه یه لحضه کنترل ماجرا رو از دست بدی تا توی یه کنج گیر کنی و ... بیرون اومدنت با خداست .

من به هیچ کس توصیه نمیکنم این بازی رو . ( صرفا بابت گیم پلی که تقریبا امکان ادامه بازی رو از آدم میگیره ) .

[Hitler0142 0]

هیتلر عزیز ( چقدر سخته گفتنش:دی) ، ممنون بابت نقدی که قرار دادین . اما کاش منبع نقدتون رو هم ذکر میکردید .

من گیم پلی این بازی رو شخصا امتحان کردم . واقعا فاجعه است ! کافیه یه لحضه کنترل ماجرا رو از دست بدی تا توی یه کنج گیر کنی و ... بیرون اومدنت با خداست .

من به هیچ کس توصیه نمیکنم این بازی رو . ( صرفا بابت گیم پلی که تقریبا امکان ادامه بازی رو از آدم میگیره ) .

 

دوست عزیز اگه دقت کنی اسم نویسنده در بالا پاراگراف اول قید شده

 

در مورد اسم هیتلر هم اگه راجبش بد شنیدین لطفا برین تحقیق کنید و یک کتاب بهتون پیشنهاد میکنم به نام ( هیتلر ما ) حتما این کتاب رو بخونید تا واقعیت واستون باز بشه .

[ریگار 7]

منم نگفتم اسم نویسنده رو بنویسید ، گفتم بهتر بود منبع این متن رو گزارش میکردید .

پ ن : بذارید کینه من و هیتلر به جای خودش باقی بمونه

[ادارد استارک 0]

واقعا بازی فاجعه بود!

یعنی اصلا با بعضی از بازی هایی که بر اساس فیلم و یا کتاب ساخته شدن قابل مقایسه نبود. مثل شرلوک هولمز یا بازی فوق العاده the walking dead. واقعا ناراحت شدم وقتی بازی رو دیدم

[گلورفیندل 0]

بازی از نظظر گرافیکی خوب بود. گیم پلی افتضاحی داشت.

 

یکی دیگه از ضعف های بازی این بود که جنگیدن هیچ حسی به آدم نمی داد. تنها با زدن چند تا آیکون نیرو ها اجرا می کرد. پلیر هیچ زحمتی نمی کشه.

 

البته یه بازی جدید اومده به اسم A game of thrones , genesis که ظاهرا استراتژیکه. متاسفانه نتونستم دانلودش کنم. دوستان اگه دانلود کردن منبعشو بگن که ما هم استفاده کنیم.

[Stannis Baratheon 16]

من بازی رو انجام دادم . گرافیکش که واقعا بد بود ، گیم پلی اش هم همین طور . اما بودن در دنیای مارتین اونم توی بازی لذت زیادی داره . موسیقی هم که مال سریال بود و خیلی خوب بود . صداگذاریش هم خوب بود . امیدوارم یه بازی درست و حسابی ازش بسازن . 

[stannis-baratheon 0]

من بازی رو دارم ادامه میدم الانم در red keep گیر افتادم

نمیدونم باید کجا برم .ولی بخطر داستانش بازیش میکنم

در کل بدک نیست .

[Stannis Baratheon 16]

من بازی رو دارم ادامه میدم الانم در red keep گیر افتادم

نمیدونم باید کجا برم .ولی بخطر داستانش بازیش میکنم

در کل بدک نیست .

کجای رد کیپ گیر کردی کدوم چپتر

[Stannis Baratheon 16]

یه چیز جالب . داشتم بازی می کردم که یه هو دیدم استاد یکی از قلعه ها خود جناب مارتینه . ایده ی جالبی بود . 

[Arya Starke 0]

در مورد اسم هیتلر هم اگه راجبش بد شنیدین لطفا برین تحقیق کنید و یک کتاب بهتون پیشنهاد میکنم به نام ( هیتلر ما ) حتما این کتاب رو بخونید تا واقعیت واستون باز بشه .

پ ن : بذارید کینه من و هیتلر به جای خودش باقی بمونه

ریگار جان نمی دونم شما با هیتلر چه پدر کشتگی ای دارید؟

اون بنده خدا که با ما ایرانی ها دشمنی نداشت. هم ما و هم المانی ها از نژاد اریایی ها هستیم. و شما هم باور نکن که میگن هیتلر بزرگترین قاتل بوده. دشمنان هیتلر الان دشمنان ما هستند. پس باید ازش ممنون باشیم.

اگر می خواهی هیتلر رو بهتر بشناسی کتاب ((نبرد من)) رو بخون. خاطرات هیتلر به قلم خودش هست.

[ریگار 7]

کسی بلاخره تونست این بازی رو به سرانجام برسونه ؟! من که به قدری گیم پلی اش بد بود ، بار اولی که بازی کردم پشیمون شدم .

 

به آریا :

هرچند بی ربط به موضوع تاپیکه اما چون مخاطب قرارم دادید لازم دونستم حداقل نظرم رو بگم .

پدر کشتگی که ندارم .جدا از توجه به مسائلی مثل کشتار و شروع جنگ و ... فکر میکنم همین مسئله نژاد پرستی و تاکید بر آریایی بودن و ... برای منزجر شدن از این شخصیت کافیه . حداقل در نظام ارزشی من اینطوره .

[Stannis Baratheon 16]

کسی بلاخره تونست این بازی رو به سرانجام برسونه ؟! من که به قدری گیم پلی اش بد بود ، بار اولی که بازی کردم پشیمون شدم .

من با شخصیت الیستر بازی رو همین امروز با ایکس باکس تموم کردم .

 

این شخصیت دو پایان مختلف داشت . اولی این بود که الیستر نوزاد حرامزاده ی رابرت رو که از دختر تارگارینی به دست اورده بود توسط لرد وریس به براووس فرستاد و بعد هم ملکه دستور کشتن او رو داد و بازی تمام شد . پایان دوم هم این بود که نوزاد رو به ملکه تحویل داد و ملکه هم لقب لرد ریوراسپرینگ رو به او برگردوند . البته در این پایان الیستر از اعمال خودش پشیمون می شه چون دوستش مورس رو کشته و همین طور خانواده اش رو کامل از دست داده تصمیم می گیره خودش رو دار بزنه و این کاررو می کنه . به هر حال هر دو پایان این شخصیت مرگ بود .

 

حالا میرم و پایان های مورس رو بازی می کنم و بعدش میام بهتون می گم . 

[Stannis Baratheon 16]

امروز حوصله ام سر رفته بود گفتم برم پایان مورس رو هم تموم کنم

 

این شخصیت هم دو پایان مختلف داشت . پایان اول این بود که مورس بعد از کشتن والار و الیستر تصمیم می گیره که دیگه به دیوار بر نگرده و نوزاد حرام زاده ی رابرت رو به خاطر قولی که به مادرش داده بود بزرگ کنه و در پایان می بینیم عده ای که نشونشون نمی ده به مورس حمله می کنن و این جا بازی تموم می شه پایان دوم هم اینه که مورس سرنوشت نوزاد رو به دست لرد وریس می ده و خودش به دیوار بر می گرده تا وظایفش رو در کنار برادرانش انجام بده . 

به هر حال جالب این بود که در هر دو پایان مورس اون زنده موند هر چند که یه کم پایان هاش باز بود ولی در هر دو پایان الیستر اون مرد

 

به امید ساخت بازی بهتری از این مجموعه

[Elwë singollo 0]

من بازی رو انجام دادم، از خیلی جهات واقعا فاجعه بود، اما بودن در دنیای مارتین هم حس خودشو داره. قسمت های مربوط به مرس در شمال که خیلی اعصابم رو خورد کرد و همش منتظر بودم تموم بشه، King's landing هم که طراحیش افتضاح بود. امیدوارم یه بازی با گرافیک و گیم پلی بهتر ساخته بشه.