آویژه: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای جدید حاوی «{{هشدار|توجه☟☟توجه}} {{در حال ترجمه|~~~}} {{هشدار|توجه☝︎☝︎توجه}}» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۱ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{هشدار|توجه☟☟توجه}} | {{هشدار|توجه☟☟توجه - بقیه ترجمه به زودی زود اضافه میشود}} | ||
{{در حال ترجمه|[[کاربر:IMahKam|IMahKam]] ([[بحث کاربر:IMahKam|بحث]])}} | {{در حال ترجمه|[[کاربر:IMahKam|IMahKam]] ([[بحث کاربر:IMahKam|بحث]])}} | ||
{{ | [[پرونده:Unsullied.jpeg | چپ | 300px| thumb | سربازان آویژه]] | ||
'''سربازان آویژه''' سربازانی برده و عقیم میباشند که توسط اربابشان از کودکی و نوجوانی آموزشهای سختی داده میشوند و | |||
به عنوان محافظان شهر های آزاد به کار گرفته میشوند. آویژه ها در شهر [[آستاپور]] آموزش میدیدند تا پیروی از دستورات را به صورت بلا منازعه فراگیرند.آویژهها سربازانی عالی هستند زیرا نه تجاوز میکنند نه غارت.خدای آویژهها خاص خودشان میباشد که نامش را به دیگران نمیگویند و همانند راز در میان خود نگه می دارند اما به عناوینی چون «[[بانوی نیزه ها]]»٫ «عروس مبارزات» و «مادر میزبانها» خوانده می شود. | |||
سربازان آویژه بیش تر برای نبرد[[کوهور]] شناخته شدهاند. <br/> | |||
''<small>بیشتر از نبرد [[کوهور]] بخوانید</small>''. | |||
==استخدام و آموزش== | |||
آویژه ها بردگانی هستند که بر اساس قدرت و ابعاد بدنی و همچنین سرعت عملشان در کودکی و جوانی از بقیه بردهها جدا میشوند. | |||
[[دنریس ]] در اولین بازدیدش از آويژهها متوجه شد که بیشتر از نصف آنها [[دوتراکی]] اند و بقیه بیشتر از [[لیس]]و [[کارت]]هستند و یا با اربابشان هم نژاد میباشند. | |||
تمرینات آن ها در ۵ سالگی شروع میشود و از طلوع تا غروب ادامه دارد و به طور وحشیانه و حیوان گونه میباشد.آموزش ها نه تنها از آن ها جنگجو می سازد بلکه عاطفه, شخصیت را در آنها از بین میبرد. فقط ۱ نفر از هر ۳ نفر آنها موفق به ادامه میشود و باقی آنان که موفق نشدهاند ٫در هر سنی که باشند کشته میشوند. | |||
آنها کاملا عقیم هستند و آلتشان در پیشگاه [[بانوی نیزه ها]] سوزانده میشود تا نشانی از ناکامل بودن آنها باشد. | |||
اربابان آنها نوشیدنی مخصوصی به نام [[شراب دلیری]] با هر وعده غذا میدهند که لمس کننده حس درد میباشد و باعث میشود به مرور زمان درد را کمتر و کمتر حس کنند. | |||
آنها به صورت روزانه از سطلی ,سکه ای رنگی بر میدارند که نامی روی آن نوشته شده که همراه با رنگ سکه لقب آن آویژه برای آن روز میشود. مانند [[کرم خاکستری]]. | |||
در زمانی که یک کودک برده جهت آویژه شدن عقیم میشود یک سگ به او داده میشود تا از آن نگهداری کرده و آنرا تربیت کند.یک سال بعد٫ به او دستور خفه کردن آن سگ با دست را میدهند و اگر از اینکار سر باز بزند یا موفق به خفه کردن آن نشود٫ خوراک دیگر سگ ها میشود. | |||
در مواقع تمرین اگر موفق به انجام تمرین پیش رو نشوند٫مجازات هایی نظیر کوه پیمایی در شب٫ دویدن با بار یا راه رفتن روی ذغال در انتظارشان خواهد بود . | |||
در مرحله آخر برای دریافت نیزه, میبایست به بازار برده فروشان رفته و کودکی تازه متولد شده را در جلوی مادرش سر ببرند و سکه ای نقره برای خرید آن کودک از اربابشان بپردازند.<br/> | |||
تنها گناه ممکن برای [[آنسالید]] ها خوردن غذاست به همین دلیل غالبا چاق میشوند. | |||
== تاکتیک های نظامی== | |||
آویژه ها پیاده نظام سبک می باشند که به شمشیر کوتاه , خنجر , نیزه کوتاه و سپر گرد مسلح هستند و کلاهی با میخی مشخص دارند. | |||
بدون ترس و با دستور پذیری ِ بدون سوال , آویژه ها سربازان برتر به حساب می آیند. تمرینات سخت و زبده بودنشان آنهارا کارآمد تر از دسته جنگی در رده خودشان می کند. آنسالید ها اسب سواری نمیکنند. | |||
==اتفاقات اخیر== | |||
===== [[یورش شمشیرها]] ===== | |||
در سفر به [[پنتوس]] برای پیوستن به ارباب و تاجری به نام [[ایلیریو موپاتیس]] , [[جورا مورمونت]] [[دنریس]] را قانع می کند تا مقصدشان را به [[آستاپور]] تغییر داده تا [[آویژه]] بخرد. جوراه دربارهی نبرد سه هزار آنسالید در جنگ [[کوهور]] به وی میگوید و به دنریس برای خرید آن ها پیشنهاد پرداخت کالا های همراه در کشتی را می دهد.<br /> | |||
[[کرانزیس مو ناکلوز]] یکی از تاجران برده در آستاپور , آویژه ها را در [[کاخ غرور]] آستاپور , جایی که ده ها گروه صد تایی از آن ها ایستاده اند , به دنی نشان میدهد. بیش از نصفی از آن ها از [[دوتراکی]] هستند و باقی از [[لیس]] و [[کارت]] و حتی از نژاد اربابان خودشان در حالی که دنی اصالت سایرین را تشخیص نمیدهد. | |||
بعد از اینکه آرستان ریش سفید ( باریستان سلمی ) به کرانزیس گفت که حتی مردان شجاع هم ا در موقع روبرو شدن با مرگ و یا زخمی شدن از خودشان ترس نشان می دهند , ارباب قطعه ای از تن یک آویژه را بریده و جدا میکند. | |||
== اعضای معروف== | |||
[[سگ کش]]<br /> | |||
[[کرم خاکستری]]<br /> | |||
[[قهرمان]]<br /> | |||
[[مارسلن]]<br /> | |||
[[موسادور]]<br /> | |||
[[استالوارت سپردار]]<br /> | |||
[[استوار نیزه]]<br /> | |||
==نقل قول دربارهی آویژهها == | |||
==پشت صحنه== | |||
==منابع== | |||
{{منابع|2}} |
نسخهٔ کنونی تا ۴ مارس ۲۰۱۸، ساعت ۲۰:۲۷
| هشدار توجه☟☟توجه - بقیه ترجمه به زودی زود اضافه میشود |
| در حال ترجمه این موضوع توسط [[کاربر:IMahKam (بحث)]] در حال ترجمه است. این الگو برای این قرار داده شده است که سایر اعضا به صورت موازی این مقاله را ترجمه نکنند. |
سربازان آویژه سربازانی برده و عقیم میباشند که توسط اربابشان از کودکی و نوجوانی آموزشهای سختی داده میشوند و به عنوان محافظان شهر های آزاد به کار گرفته میشوند. آویژه ها در شهر آستاپور آموزش میدیدند تا پیروی از دستورات را به صورت بلا منازعه فراگیرند.آویژهها سربازانی عالی هستند زیرا نه تجاوز میکنند نه غارت.خدای آویژهها خاص خودشان میباشد که نامش را به دیگران نمیگویند و همانند راز در میان خود نگه می دارند اما به عناوینی چون «بانوی نیزه ها»٫ «عروس مبارزات» و «مادر میزبانها» خوانده می شود.
سربازان آویژه بیش تر برای نبردکوهور شناخته شدهاند.
بیشتر از نبرد کوهور بخوانید.
استخدام و آموزش
آویژه ها بردگانی هستند که بر اساس قدرت و ابعاد بدنی و همچنین سرعت عملشان در کودکی و جوانی از بقیه بردهها جدا میشوند. دنریس در اولین بازدیدش از آويژهها متوجه شد که بیشتر از نصف آنها دوتراکی اند و بقیه بیشتر از لیسو کارتهستند و یا با اربابشان هم نژاد میباشند. تمرینات آن ها در ۵ سالگی شروع میشود و از طلوع تا غروب ادامه دارد و به طور وحشیانه و حیوان گونه میباشد.آموزش ها نه تنها از آن ها جنگجو می سازد بلکه عاطفه, شخصیت را در آنها از بین میبرد. فقط ۱ نفر از هر ۳ نفر آنها موفق به ادامه میشود و باقی آنان که موفق نشدهاند ٫در هر سنی که باشند کشته میشوند.
آنها کاملا عقیم هستند و آلتشان در پیشگاه بانوی نیزه ها سوزانده میشود تا نشانی از ناکامل بودن آنها باشد. اربابان آنها نوشیدنی مخصوصی به نام شراب دلیری با هر وعده غذا میدهند که لمس کننده حس درد میباشد و باعث میشود به مرور زمان درد را کمتر و کمتر حس کنند.
آنها به صورت روزانه از سطلی ,سکه ای رنگی بر میدارند که نامی روی آن نوشته شده که همراه با رنگ سکه لقب آن آویژه برای آن روز میشود. مانند کرم خاکستری.
در زمانی که یک کودک برده جهت آویژه شدن عقیم میشود یک سگ به او داده میشود تا از آن نگهداری کرده و آنرا تربیت کند.یک سال بعد٫ به او دستور خفه کردن آن سگ با دست را میدهند و اگر از اینکار سر باز بزند یا موفق به خفه کردن آن نشود٫ خوراک دیگر سگ ها میشود.
در مواقع تمرین اگر موفق به انجام تمرین پیش رو نشوند٫مجازات هایی نظیر کوه پیمایی در شب٫ دویدن با بار یا راه رفتن روی ذغال در انتظارشان خواهد بود .
در مرحله آخر برای دریافت نیزه, میبایست به بازار برده فروشان رفته و کودکی تازه متولد شده را در جلوی مادرش سر ببرند و سکه ای نقره برای خرید آن کودک از اربابشان بپردازند.
تنها گناه ممکن برای آنسالید ها خوردن غذاست به همین دلیل غالبا چاق میشوند.
تاکتیک های نظامی
آویژه ها پیاده نظام سبک می باشند که به شمشیر کوتاه , خنجر , نیزه کوتاه و سپر گرد مسلح هستند و کلاهی با میخی مشخص دارند. بدون ترس و با دستور پذیری ِ بدون سوال , آویژه ها سربازان برتر به حساب می آیند. تمرینات سخت و زبده بودنشان آنهارا کارآمد تر از دسته جنگی در رده خودشان می کند. آنسالید ها اسب سواری نمیکنند.
اتفاقات اخیر
یورش شمشیرها
در سفر به پنتوس برای پیوستن به ارباب و تاجری به نام ایلیریو موپاتیس , جورا مورمونت دنریس را قانع می کند تا مقصدشان را به آستاپور تغییر داده تا آویژه بخرد. جوراه دربارهی نبرد سه هزار آنسالید در جنگ کوهور به وی میگوید و به دنریس برای خرید آن ها پیشنهاد پرداخت کالا های همراه در کشتی را می دهد.
کرانزیس مو ناکلوز یکی از تاجران برده در آستاپور , آویژه ها را در کاخ غرور آستاپور , جایی که ده ها گروه صد تایی از آن ها ایستاده اند , به دنی نشان میدهد. بیش از نصفی از آن ها از دوتراکی هستند و باقی از لیس و کارت و حتی از نژاد اربابان خودشان در حالی که دنی اصالت سایرین را تشخیص نمیدهد.
بعد از اینکه آرستان ریش سفید ( باریستان سلمی ) به کرانزیس گفت که حتی مردان شجاع هم ا در موقع روبرو شدن با مرگ و یا زخمی شدن از خودشان ترس نشان می دهند , ارباب قطعه ای از تن یک آویژه را بریده و جدا میکند.
اعضای معروف
سگ کش
کرم خاکستری
قهرمان
مارسلن
موسادور
استالوارت سپردار
استوار نیزه