|
|
| خط ۴۱: |
خط ۴۱: |
| |4000- | | |4000- |
| |[[جزایر آهن]] در مقابل حمله اندال ها سقوط کرد و اندال ها اولین خط پادشاهی آن منطقه را پس از هزار سال قطع کردند. این خط پادشاهی به وسیله [[اورن ردهند]] بنیان گذاری شده بود. با وجود این که اندال ها جزایر آهن را اشغال کرده بودند، با این حال مذهب و فرهنگ آن جزایر به روی آن‌ها تاثیر شگفتی گذاشت و آن‌ها در آن ناحیه به مسلک قدیمی حاکم در جزایر آهن ایمان آوردند و خدای مغروق را مورد پرستش قرار دادند. | | |[[جزایر آهن]] در مقابل حمله اندال ها سقوط کرد و اندال ها اولین خط پادشاهی آن منطقه را پس از هزار سال قطع کردند. این خط پادشاهی به وسیله [[اورن ردهند]] بنیان گذاری شده بود. با وجود این که اندال ها جزایر آهن را اشغال کرده بودند، با این حال مذهب و فرهنگ آن جزایر به روی آن‌ها تاثیر شگفتی گذاشت و آن‌ها در آن ناحیه به مسلک قدیمی حاکم در جزایر آهن ایمان آوردند و خدای مغروق را مورد پرستش قرار دادند. |
| |}
| |
| == عصر والریا ==
| |
| {| class="wikitable"
| |
| |-
| |
| |width=85px|5000-
| |
| |'''تشکیل [[والریا]]''': در جنوب قاره [[ایسوس]] قومی صلح جو در شبه جزیره‌ای به نام والریا زندگی می‌کردند. حرفه و بنای زندگی آن‌ها بر نگه داری از گوسفند استوار بود تا زمانی که آن‌ها [[اژدها]]یان را در رشته کوه‌های آتشفشانی والریا یافتند و با استفاده از جادو توانستند آن‌ها را رام کنند. والریایی ها با قدرت اژدهایان حاکمیت منطقه را به دست گرفتند و با استفاده از جادو و قدرت اژدهایان در پایتخت خود، شهر والریا، بناهای و برج‌های بسیار بلند و با شکوهی را بنا کردند و توانستند سلاح‌ها و شمشیرهای افسانه‌ای و بی نظیری تولید.
| |
| <hr>
| |
| '''پیروزی بر گیسکار''': امپراتوری [[گیسکاری]] یکی از قدیمی‌ترین و قدرت مندترین حکومت‌های جهان بود که بر ایسوس حکم رانی می‌کرد. با قدرت گرفتن حکومت والریا تنش میان این دو حکومت بالا گرفت تا جایی که به پنج نبرد بزرگ بین والریا و گیسکاری انجامید، در نهایت حکومت والریا با استفاده از قدرت اژدهایان گسیکاری ها را شکست دادند. پس از آخرین جنگ، والریایی ها پایتخت گیسکار را نابود و مردم آن را قتل و عام نمودند و با استفاده از آتش اژدهایان دیوارهای شهرها را فروریختن و جاده‌ها را نابود کردند. با از بین رفتن امپراتوری گیسکار، حکومت والریا شعاع قدرت خود را افزایش داد و شهرها و مناطق بسیاری را به زیر سلطه خود درآورد.
| |
| |-
| |
| |700-
| |
| |'''تهاجم [[روینار]]''': پس از نابودی شهر [[گیس قدیم]]، حکومت والریا به آرامی قلمروهای تحت نفوذ خود را در امتداد دریای تابستان به سوی غرب گسترش داد. این گسترش موجب شد والریا با شهرهای روینیش که در امتداد رود بزرگ روین قرار داشتند وارد جنگ شود. شاهزاده [[گارین بزرگ]] با ارتشی نیرومند متشکل از دویست و پنجاه هزار سرباز برای مقابله با قوای والریا عازم جنگ شد اما در مقابل اژدهایان والریا به سختی شکست خورد.
| |
| <hr>
| |
| '''تخلیه روینار''': پس از شکست گارین بزرگ، نیمریا ملکه جنگجوی روینیش با تلاش و سختکوشی بسیار بازماندگان جنگ با حکومت والریا را که اغلب کودکان و زنان بودند گرد هم آورد و با ده هزار کشتی از دریای باریک عبور کرد و در جنوبی‌ترین قلمرو وستروس؛ سرزمین دورن مسکن گزید. نیمریا به منظور اتحاد با لرد مورس مارتل ازدواج کرد و آن دو با کمک یکدیگر توانستند سرزمین‌های دورن را به عنوان قلمرو حکومت پادشاهی خود سازماندهی کنند. آن‌ها خاندان مارتل را بنا نهادند که در راس خاندان‌های دورن قرار می‌گرفت. مورس به عنوان شاه دورن، تاثیر زیادی از فرهنگ روینیش های مهاجر پذیرفت.
| |
| یکپارچکی دورن توسط نیمریا و مورس منجر به آغاز جنگ‌هایی با پادشاهی سرزمین‌های ریچ و استورمزاند شد که به صورت پراکند و به مدت قرن‌های متمادی ادامه داشت.
| |
| |-
| |
| |500-
| |
| |پیروزی‌های حکومت والریا و تسلط آن بر شهرها و مناطق ایسوس همچنان ادامه داشت، در این میان فرقه‌ای مذهبی به نام خوانندگان ماه مهاجرت هزاران نفر را برعهده گرفتند. هدف آن‌ها این بود از که مردم را از مناطق جنوبی به سرزمین‌هایی در شمال هدایت کنند تا در پناه حصار کوه‌ها از گزند حکومت والریا در امان باشند. مهاجران در شمال شهر پنهان براوس را پیدا کردند و در آن ساکن شدند. چندی بعد آنان مجسمه عظیم تایتان براوس را بنا نهادند که به عنوان جزئی ازاستحکامات دفاعی از آن استفاده می‌شد.
| |
| |-
| |
| |200-
| |
| |والریایی ها جزیره‌ای کوچک را در دهانه خلیج بلک واتر که در سواحل شرقی وستروس است در اختیار گرفتند. تارگرین ها که از خانواده‌های برجسته والریایی بودند کنترل آن جزیره را بر عهده گرفتند و قلعه‌ای بنا کردند که برج‌ها و باروهای آن همانند اژدهایان بود. به همین دلیل به آن جزیره نام درگون استون داده شد.
| |
| |-
| |
| |100-
| |
| |'''سرنوشت شوم والریا''': پدیده‌ای ناشناخته و طبیعی سرنوشت شوم والریا را رقم زد که احتمال می‌رود به خاطر فعالیت‌های شدید آتشفشانی در این ناحیه اتفاق افتاده باشد. این اتفاق همانند چهارده فوران آتشفشانی ای بود که در زمان پیدایش اژدهایان در کوه‌های والریا اتفاق افتاد. سرنوشت شوم والریا اینگونه بود و والریا تکه تکه شد و شهرهای آن از بین رفت. در نتیجه این اتفاق اژدهایان نیز از میان رفتند و حکومت والریا چند پاره شد. پس از آن شهرهای مختلفِ ایالت‌های پراکنده شده والریا اعلام استقلال کردند که امروزه به نام شهرهای آزاد و شهرهای خلیج اسلاور شناخته می‌شوند.
| |
| <hr>
| |
| شهر پنهان براوس از پرده اختفا بیرون آمد و خود را به سایر شهرها نمایان ساخت براوس به علت ناوگان دریایی قدرتمند و توانایی اقتصادی بالا تبدیل به قدرت مندترین شهر آزاد شد. شهرهای خلیج اسلاور دوباره استقلال خود را به دست آوردند و قدرت امپراطوری گیسکاری دوباره در جنوب ایسوس شروع به شکل گیری کرد. قبایل چادر نشین و جنگ جو که در پهنه‌های بیکران دشت‌های شرقی زندگی می‌کردند، پس از سقوط حکومت والریا، این جسارت را یافتند که به غرب سرزمین‌های خود مهاجرت کنند، عظیم‌ترین قبیله آنان، دوتراکی ها بودند که شروع به تاخت و تاز به سرزمین‌های اطراف کردند، در همین زمان تارگرین ها در جزیره دراگون استون ساکن بودند و از سه اژدها که احتمالا آخرین اژدهایان جهان غرب بودند نگه داری می‌کردند.
| |
| |} | | |} |
| == هفت پادشاهی == | | == هفت پادشاهی == |