ایلیریو موپاتیس

ایلیریو موپاتیس یک ارباب ثروتمند و قدرتمند در شهر آزاد پنتوس(Pentos) و تاجر ادویه،سنگ های قیمتی،استخوان اژدها(Dragonbone) و چیزها ی دیگر است.او بسیار چاق است و موهایی زرد و ریشی دوشاخه دارد.برای مدتی او بعنوان متولی تارگرین های در تبعید به آنها خدمت کرد و در حال حاضر بدنبال برگرداندن آنها به تخت آهنین است.

ظاهر

ایلیریو قد بلند و دچار چاقی مفرط است.او ریش زرد روغن زده ی دو شاخه و دندان های زرد شکسته دارد.چشمان او به چشمان خوک شباهت دارد و گونه های چاقی دارد.لباس خوابش بقدری بزرگ است که میتوان از آن بعنوان یک خیمه ی تورنومنت استفاده کرد. او تیریون (Tyrion)را به یاد گاو دریایی مرده ای که آب آن را به یکی از حفره های زیر کسترلی راک (Casterly Rock) آورده بود می اندازد.او عادت دارد که به یکی از شاخه های ریشش دست بکشد،که تیریون این حرکت را بسیار ناپسند میداند.

زمانی که دنریس در تخت روان بهمراه ویسریس(Viserys) و ایلیریو در راه رفتن به محل سکونت کال دروگو(Khal Drogo) بود،میتوانست بوی زننده ی بدن ایلیریو را با وجود عطرهای بسیار و سنگینی که ایلیریو به خود زده بود، حس کند. سنگ های انگشترهای جواهرنشان روی دستانش،عقیق و اوپال،چشم ببر و کهربا،یاقوت سرخ،لعل بنفش،یاقوت کبود،زمرد،کهربای سیاه و یشم،یک الماس سیاه، و یک مروارید سبز است.تیریون با خودش فکر میکند که با این انگشترها سالها میتواند زندگی کند،ولی برای بدست آوردن آنها نیاز به یک تبر دارد. پیش از آن ،زمانیکه آریا، ایلیریو و واریس(Varys) را در سرداب میبیند،به نظرش آمد که به سبکی و آرامی راه میرود و وزنش را حمل میکند مانند توانایی های یک رقصنده ی آب(water dancer).انگشترهایش در نور مشعل میدرخشیدند،طلای سرخ و نقره،تزئین شده با یاقوت سرخ و کبود،و چشم ببر زرد؛درهرانگشت یک انگشتر و در بعضی دو انگشتر بود. اما ایلیریو در جوانیش یک مزدور(Sellsword) عضلانی و فوق العاده خوش قیافه بود. مجسمه ای از او در دوران جوانیش که بوسیله ی پیتو مالانون تراشیده شده،حیاط خانه اش را زینت بخشیده است.این مجسمه یک پسر برهنه که در یک استخر مرمرین ایستاده و آماده برای دوئل کردن با یک شمشیر براوو در دست را نشان میدهد.او لاغر اندام وخوش قیافه است،سنش بیش از شانزده سال نیست،با موهای صاف بلوند که تا شانه هایش رسیده است.این مجسمه آنقدر طبیعی به نظر میرسد که برای تیریون چند لحظه طول کشید تا متوجه شود که او از مرمر نقاشی شده درست شده است،ولی شمشیرش مانند فولاد واقعی نور را منعکس میکرد و سوسو میزد. ایلیریو میگوید که یکبار زمانیکه به این مجسمه از دوران جوانیش نگاه کرده و بعد به خودش در زمان حال نگاه کرده گریه کرده است.

تاریخچه

در جوانی،ایلیریو یک براوو فقیر بوده که با شمشیرش زندگی میکرده است.بعد از اینکه واریس جوان وارد پنتوس شد،این دو با هم دوست شدند و باهم کار کردند و بسیار ثروتمند شدند.ایلیریو احترام زیادی بدست آورد و تبدیل به شخص محترمی شد و با دختر باکره ی یکی از خویشاوندان شاهزاده ی پنتوس(Prince of Pentos) ازدواج کرد.فقط با کمک واریس بود که او به چنین موقعیتی رسید که دختر یک ارباب تمایل به ازدواج با او داشته باشد.بعد ازاینکه همسر اولش مرد او حداقل یکبار دیگر ازدواج کرد،با سرا(Serra) یک دختر لایسنی که در یک فاحشه خانه کار میکرد.این موضوع باعث خشم شاهزاده شده و ورود ایلیریو به کاخ را برای همیشه منع کرد.ایلیریو با سرا بسیار خوشحال بود،تا زمانیکه یک کشتی تجاری براووسی(Braavosi trading galley) ،ناقل بیماری،در پنتوس لنگر انداخت.بیاری بوسیله ی موشها از کشتی خارج شد و باعث مرگ دوهزار نفر گشت که سرا هم دربین آنها بود.ایلیریو یک لاکت با عکس سرا و دستهای اورا بعنوان یک یادآوری ازعشق از دست رفته اش نگه میدارد. حتی چندین دهه بعد از رفتن واریس برای خدمت در وستروس،این دو هنوز ارتباط نزدیکی با هم دارند.ایلیریو تارگرین های باقیمانده را در خانه اش تحت حفاظتش نگه داشته است.دنریس و ویسریس تارگرین به مدت نیمی از سال تا زمان ازدواج دنی با کال دروگو در خانه ی او اقامت داشتند.ایلیریو در ابتدا تحت تاثیر زیبایی بسیار دنریس قرار گرفت و به از سر راه برداشتن ویسریس و به همسری گرفتن دنریس فکر کرد،ولی به سرعت از این ایده دست کشید به این دلیل که باور داشت که دخترک خیلی ترسو،خجالتی و وحشت زده است و ازدواج با او هیچ لذتی برای او بهمراه نخواهد داشت.اوادعا میکند بخاطر قولی که ویسریس به او داده بوده که بمحض بدست آوردن تخت آهنین او را ارباب سکه ها (Master of Coin) میکند از این دو حفاظت کرده است.

در حال ترجمه این موضوع توسط [[کاربر:Queen nymeria (بحث)]] در حال ترجمه است. این الگو برای این قرار داده شده است که سایر اعضا به صورت موازی این مقاله را ترجمه نکنند.