خاندان تارگرین: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳٬۱۲۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ ژوئن ۲۰۱۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:
| لرد_بالا_دست = ندارد
| لرد_بالا_دست = ندارد
| سلاح_اجدادی = [[دارک سیستر]]
| سلاح_اجدادی = [[دارک سیستر]]
| شاخه_ها  = [[بلک فایر]]{{سخ}}[[باراتیون]]
| شاخه_ها  = [[بلک فایر]]{{سخ}}[[براتیون]]
| تاریخ_شکل_گیری = 0 (حدود 300 سال پیش)
| تاریخ_شکل_گیری = 0 (حدود 300 سال پیش)
| بنیانگذار = [[اگان نخست|اگان فاتح]]
| بنیانگذار = [[اگان یکم|اگان فاتح]]
| تاریخ_انقراض =
| تاریخ_انقراض =
}}
}}
[[پرونده:0-House Targaryen Family tree.jpg|بندانگشتی|چپ|300px]]
[[پرونده:0-House Targaryen Family tree.jpg|بندانگشتی|چپ|300px]]
'''خاندان تارگرین''' (House Targaryen) یکی از خاندان های نجیب زاده از نژاد [[والریا]] (Valyrian descent) هستند که توانستند از [[نابودی والریا ]](Doom) نجات یابند. آنان سال ها در جزیره [[درگن استون]] (Dragonstone) زندگی می کردند تا این که [[اگان نخست|اگان تارگرین]] (Aegon Targaryen) و خواهرهایش سوار بر اژدهایانشان [[هفت پادشاهی]] را به زیر سلطه خود درآوردند. خاندان تارگرین به مدت سیصد سال به عنوان پادشاهان [[وستروس]] حکومت کردند تا این که در زمان [[شورش غاصب]] (War of the Usurper) سرنگون شدند. مقر آنان شهر مرکزی [[بارانداز پادشاه]] (King's Landing) و قلعه جزیره درگن استون بود.{{رف|بتت|23}}  
'''خاندان تارگرین''' (House Targaryen) یکی از خاندان های نجیب زاده از نژاد [[والریا]] (Valyrian descent) هستند که توانستند از [[نابودی والریا ]](Doom) نجات یابند. آنان سال ها در جزیره [[درگن استون]] (Dragonstone) زندگی می کردند تا این که [[اگان یکم|اگان تارگرین]] (Aegon Targaryen) و خواهرهایش سوار بر اژدهایانشان [[هفت پادشاهی]] را به زیر سلطه خود درآوردند. خاندان تارگرین به مدت سیصد سال به عنوان پادشاهان [[وستروس]] حکومت کردند تا این که در زمان [[شورش غاصب]] (War of the Usurper) سرنگون شدند. مقر آنان شهر مرکزی [[بارانداز پادشاه]] (King's Landing) و قلعه جزیره درگن استون بود.{{رف|بتت|23}}  


==فرهنگ==
==فرهنگ==
===آداب و رسوم===
===آداب و رسوم===
نشان خاندان تارگرین یک اژدهای سه سر سرخ رنگ در حال دمیدن آتش روی زمینه سیاه است. اژدهای سه سر به [[اگان نخست|اگان فاتح]] و دو خواهرش [[راینیس تارگرین|راینیس]] (Rhaenys) و [[ویسنیا تارگرین|ویسنیا]] (Visenya) اشاره میکند{{رف|بتت|3}}{{رف|بتت|62}}، و شعار این خاندان «آتش و خون» است.{{رف|یش|23}}  شاهان تارگرین در شهر [[بارانداز پادشاه]] به تخت می نشستند، که مکانی بود که اگان و ارتشش نخستین بار پا به وستروس گذاشته و نخستین باروی خود را بنا کردند؛ اما با این وجود [[درگن استون]] همچنان مقر سنتی وارث تاج و تخت باقی ماند.
نشان خاندان تارگرین یک اژدهای سه سر سرخ رنگ در حال دمیدن آتش روی زمینه سیاه است. اژدهای سه سر به [[اگان یکم|اگان فاتح]] و دو خواهرش [[راینیس تارگرین|راینیس]] (Rhaenys) و [[ویسنیا تارگرین|ویسنیا]] (Visenya) اشاره میکند{{رف|بتت|3}}{{رف|بتت|62}}، و شعار این خاندان «آتش و خون» است.{{رف|یش|23}}  شاهان تارگرین در شهر [[بارانداز پادشاه]] به تخت می نشستند، که مکانی بود که اگان و ارتشش نخستین بار پا به وستروس گذاشته و نخستین باروی خود را بنا کردند؛ اما با این وجود [[درگن استون]] همچنان مقر سنتی وارث تاج و تخت باقی ماند.


خاندان تارگرین در طول تاریخ از خدایان [[والریا]] پیروی میکردند؛ اما اندک زمانی پیش از فتح هفت پادشاهی پرستش خدایان والریا را رها کرده و به [[مذهب هفت|آیین هفت]] (Faith of the Seven) که مذهب غالب در وستروس بود گرویدند. با این حال آنان همچنان به سنت والریایی ازدواج با محارم مبادرت می ورزیدند، و برادران با خواهران و یا با برادرزادگان و خواهرزادگان خود ازدواج می نمودند، و این گونه خود را از دیگر خاندان های اشراف زاده وستروس جدا و برتر نگاه می داشتند.
خاندان تارگرین در طول تاریخ از خدایان [[والریا]] پیروی میکردند؛ اما اندک زمانی پیش از فتح هفت پادشاهی پرستش خدایان والریا را رها کرده و به [[مذهب هفت|آیین هفت]] (Faith of the Seven) که مذهب غالب در وستروس بود گرویدند. با این حال آنان همچنان به سنت والریایی ازدواج با محارم مبادرت می ورزیدند، و برادران با خواهران و یا با برادرزادگان و خواهرزادگان خود ازدواج می نمودند، و این گونه خود را از دیگر خاندان های اشراف زاده وستروس جدا و برتر نگاه می داشتند.
خط ۴۰: خط ۴۰:
===اژدهایان===
===اژدهایان===
{{مقاله اصلی|اژدهایان}}
{{مقاله اصلی|اژدهایان}}
تارگرین ها [[اربابان اژدها]] (Dragonlords) نامیده می شوند، و به نظر می رسد نسبت به هر انسان دیگری رابطه نزدیک تری با اژدهایان دارند. اگان یکم هنگام فتح وستروس اژدهایان را به مردم آن سرزمین شناساند، و تارگرین ها تا زمان مرگ [[آخرین اژدها]] در زمان پادشاهی [[اگان سوم]] «بلای جان اژدها» (Dragonbane) بر آنان سوار می‌شدند.
{{سخ}}تارگرین ها [[اربابان اژدها]] (Dragonlords) نامیده می شوند، و به نظر می رسد نسبت به هر انسان دیگری رابطه نزدیک تری با اژدهایان دارند. اگان یکم هنگام فتح وستروس اژدهایان را به مردم آن سرزمین شناساند، و تارگرین ها تا زمان مرگ [[آخرین اژدها]] در زمان پادشاهی [[اگان سوم]] «بلای جان اژدها» (Dragonbane) بر آنان سوار می‌شدند.


تارگرین ها برای مدت زمانی طولانی در دوران فرمانروایی شان بر هفت پادشاهی از اژدهایان نگهداری کردند. آن‌ها برای سکونت اژدهایان سازه گنبدی شکل عظیمی در بارانداز پادشاه ساختند که [[چاله اژدها]] یا درگن پیت (Dragonpit) نامیده می شود. اژدهایان جدید از تولید مثل سه اژدهای اصلی اگان یعنی [[وگار]] (Vhagar)، [[مراکسس]] (Meraxes) و [[بالریون]] (Balerion) رعب انگیز حاصل آمدند. کشته شدن اژدهایان در نبردها و ضعف پیشرونده آنان در نسل های بعدی موجب شد که جثه این نژاد رفته رفته کوچک‌تر گردد. آخرین اژدها موجودی ناقص و نابارور بود که بسیار زود و در سن پایینی در گذشت. این که دقیقا چه چیزی موجب شد تا واپسین اژدهایان این گونه منقرض شوند مشخص نیست. بر طبق یک افسانه این [[اگان سوم]] بود که آنان را مسموم کرد، اما استاد بزرگ [[ماروین]] (Archmaester Marwyn) اذعان کرده است که [[استادان]] به نحوی با این موضوع در ارتباط بوده‌اند. همچنین افراد دیگری ادعا دارند که نگهداری اژدهایان در مکان های بسته، حتی درگن پیت، با طبیعت آنان ناسازگار بوده و موجب از رشد باز ماندن آنان شده است.
تارگرین ها برای مدت زمانی طولانی در دوران فرمانروایی شان بر هفت پادشاهی از اژدهایان نگهداری کردند. آن‌ها برای سکونت اژدهایان سازه گنبدی شکل عظیمی در بارانداز پادشاه ساختند که [[چاله اژدها]] یا درگن پیت (Dragonpit) نامیده می شود. اژدهایان جدید از تولید مثل سه اژدهای اصلی اگان یعنی [[وگار]] (Vhagar)، [[مراکسس]] (Meraxes) و [[بالریون]] (Balerion) رعب انگیز حاصل آمدند. کشته شدن اژدهایان در نبردها و ضعف پیشرونده آنان در نسل های بعدی موجب شد که جثه این نژاد رفته رفته کوچک‌تر گردد. آخرین اژدها موجودی ناقص و نابارور بود که بسیار زود و در سن پایینی در گذشت. این که دقیقا چه چیزی موجب شد تا واپسین اژدهایان این گونه منقرض شوند مشخص نیست. بر طبق یک افسانه این [[اگان سوم]] بود که آنان را مسموم کرد، اما استاد بزرگ [[ماروین]] (Archmaester Marwyn) اذعان کرده است که [[استادان]] به نحوی با این موضوع در ارتباط بوده‌اند. همچنین افراد دیگری ادعا دارند که نگهداری اژدهایان در مکان های بسته، حتی درگن پیت، با طبیعت آنان ناسازگار بوده و موجب از رشد باز ماندن آنان شده است.
==تاریخ==
===ریشه ها و فتوحات===
خاندان تارگرین یکی از چهل خاندان نجیب زاده [[والریا]] (Valyrian Freehold) بود، امپراتوری بزرگی که گستره آن بیشتر سرزمین های [[ایسوس|قاره شرقی ]] را در بر می‌گرفت و عملا توسط این خاندان ها که [[اربابان اژدها]] نامیده می‌شدند فرمانروایی می شد.  پس از این که به دختر [[اینار تارگرین]] سرکرده آنان، که [[داینیس رویابین]] (Daenys the Dreamer) نامیده می‌شد، رویاهایی مبنی بر نابودی قریب الوقوع والریا الهام شد؛ آن ها به سوی غربی‌ترین پایگاه مرزی تحت امر والریا یعنی جزیره [[درگن استون]] در نزدیکی سواحل شرقی [[وستروس]] راهی شدند و پنج اژدهای خود - من جمله [[بالریون]] - را نیز همراه خود بردند. دوازده سال پس از مستقر شدن اینار تارگرین در درگن استون، رویدادهای ویران گری بر والریا نازل گردید که منجر به سرنگونی این امپراتوری شد. تارگرین ها جزو مهم ترین خاندان های والریا محسوب نمی شدند، اما یکی از خاندان های انگشت شماری بودند که توانستند از [[نابودی والریا]] جان سالم به در ببرند؛ و نیز آنان تنها اژدهاسوارانی بودند که از این واقعه نجات یافتند. بعدها چهار تن از اژدهایان به دلایل نامعلومی، شاید درگیری درون خانوادگی درگذشتند؛ اما دوتای دیگر از تخم ها متولد شدند: [[وگار]] و [[مراکسس]].
پس از نابودی والریا، مردمان [[ولانتیس]] (Volantis) تارگرین ها را تحت فشار گذاشته بودند که به شرق رفته و با آنان متحد شوند؛ چرا که ولانتیسی ها قصد داشتند با غلبه بر دیگر جوامع باقی مانده از والریا (همان ها که امروزه [[شهرهای آزاد]] نامیده می شوند) حکومت والریا را دوباره احیا کنند. با این حال تارگرین ها به مدت یک قرن دیگر در درگن استون باقی ماندند، تا این که [[اگان فاتح]] جوان جاه طلبی های خود را به سوی وستروس نشانه رفت. اما پیش از آن، او به سوی [[سرزمین های مورد مناقشه]] (Disputed Lands) پرواز کرد و در اتحادی علیه ولانتیسی ها شرکت نمود و بلند پروازی های آنان را در هم کوبید.
اگان آرزو داشت هفت پادشاهی وستروس را تحت فرمانروایی یک نفر متحد کند، و آن یک نفر کسی نبود جز خودش. یکصد سال پس از نابودی والریا اگان همراه دو خواهر/همسرش [[راینیس تارگرین|راینیس]] و [[ویسنیا تارگرین|ویسنیا]]، اژدهایانشان و سپاهی کوچک، درگن استون را ترک گفت؛ در دهانه رود [[بلک واتر]] (Blackwater Rush) به خشکی نشست و [[جنگ فتح|نبردهایش]] را برای تسخیر وستروس (Wars of Conquest) آغاز کرد. اگان در طی لشگرکشی‌هایش توسط [[سپتون اعظم]] (High Septon) در شهر [[اولد تاون]] (Oldtown) به عنوان پادشاه تقدیس شد؛ که این امر موجب یکی شدن هفت پادشاهی تحت فرمانروایی تارگرین ها بر [[تخت آهنین]] (Iron Throne) و آغاز سلسله ای شد که سیصد سال به طول انجامید. ناحیه ای که تارگرین ها برای نخستین بار نبردشان را برای پیروزی آغاز کردند، مکان ساخت پایتخت جدیدشان، [[بارانداز پادشاه]] شد و درگن استون به عنوان مقر وارث تاج و تخت برگزیده شد. ناحیه اطراف این قلعه ها [[سرزمین پادشاهی]] (Crownlands) نامیده شد و خاندان های ساکن این نواحی مانند [[خاندان ولاریون|ولاریون ها]] (Velaryons)، [[خاندان دارکلین|دارکلین ها]] (Darklyns) و لرد های [[کرک کلاو پوینت]] (Crackclaw Point) از سرسخت ترین خاندان های وفادار به تارگرین ها شمرده می شدند. دیگر متحد نزدیک آنان [[خاندان براتیون]] (House Baratheon) بود، چرا که اگان برادر حرامزاده اش [[اوریس براتیون]] (Orys Baratheon) را به حکمرانی بر [[استورم لندز]] (Stormlands) گماشته بود.
===دودمان آغازین و قیام پیروان نظامی مذهب هفت===
با وجود ایمان آوردن به [[مذهب هفت]]، تارگرین ها خود را برتر از قوانین خدایان و انسان ها می‌پنداشتند؛ و همچنان از سنت والریایی ازدواج با محارم که از دیدگاه مذهب هفت گناهی بزرگ بود، پیروی می کردند. در واقع اگان با هر دو خواهرش ازدواج کرد. هنگامی که اگان 37 سال پس از ورودش به وستروس درگذشت، پسر و وارثش [[اینیس یکم]] (Aenys I) که حاصل ازدواج او با خواهرش بود، جانشین او گشت. در نتیجه جمعیت های محلی علیه او شوریدند، که این واقعه به [[قیام پیروان مذهب هفت]] (Faith Militant uprising) شهرت دارد. پادشاهان نخستینِ تارگرین، کسانی را که از نژاد پادشاهی بودند به عنوان [[دست پادشاه|دست]] خود (Hand of the King) انتخاب می‌کردند؛ از این رو اینیس برادر ناتنی و پسر خاله بی رحمش، شاهزاده [[میگور یکم|میگور]] (Maegor) را به عنوان دست خود برگزید. میگور شورشیان را سرکوب کرد و پس از مرگ برادرش اینیس، تخت پادشاهی را برای خود تصاحب نمود. به دلیل مبادرت میگور در سرکوب شدید شورشیان، به او لقب «بی رحم» (the Cruel) داده شده است. ساخت [[قلعه سرخ]] (Red Keep) در زمان پادشاهی او به پایان رسید. پس از مرگ مرموز او در سال 48 پس از ورود اگان، پسر اینیس، [[جیهیریس یکم]] (Jaehaerys I) به پادشاهی رسید. او با عفو عمومی شورشیان، به قیام پیروان هفت پایان بخشید و از این رو به جیهیریس «آشتی دهنده» (The Conciliator) شهرت یافت. فرمانروایی او خردمندانه بود و مدت زمان زیادی به طول انجامید.
===مرگ اژدهایان===
{{مقاله اصلی|رقص اژدهایان}}
{{سخ}}پس از مرگ جیهیریس در سال 103 پس از ورود اگان ، نوه او [[ویسریس یکم]] (Viserys I) به پادشاهی رسید. ویسریس پادشاه خوبی بود، و تنها اشتباه او ازدواج دومش بود؛ چرا که او دختر بزرگش شاهدخت [[راینیرا تارگرین|راینیرا]] (Rhaenyra) را وارث خود ساخته بود، اما فرمانده گارد پادشاهی، سر [[کریستون کول]] (Ser Criston Cole) بر خلاف خواسته او، پسرش [[اگان دوم]] (Aegon II) را که از همسر دومش بود به پادشاهی رساند، و از این رو او سر کریستون «شاه ساز» (the Kingmaker) لقب گرفت. در نتیجه بین راینیرا و اگان دوم نبردی برای جانشینی روی داد که [[رقص اژدهایان]] (Dance of the Dragons) نام گرفت. این نبرد از سال 129 تا 131 به طول انجامید و طی آن هر دو مدعی پادشاهی، تعدادی از اعضای شاخه های کوچک تر خاندان تارگرین و همچنین بسیاری از اژدهایانشان کشته شدند. [[اگان سوم]] (Aegon III) پسر راینیرا، پس از پایان جنگ بر تخت آهنین نشست؛ و در زمان او آخرین اژدها جان باخت، و از این رو او «بلای جان اژدها» لقب گرفت. از دست رفتن مرکب های جنگی برجسته آنان و همچنین مرگ بسیاری از اعضای این خانواده، سلطه تارگرین ها بر هفت پادشاهی را به شدت تضعیف کرد.
پس از رقص اژدهایان، خاندان تارگرین شکل اصلاح شده ای از توارث ذکور را به اجرا گذاشت، که طبق آن مدعیان زن را در خط وراثت تاج و تخت پس از همه مدعیان مرد قرار می داد، حتی آنان که در شاخه های جانبی خاندان قرار داشتند.
===الحاق دورن===
از زمان مقاومت [[دورن]] (Dorne) در برابر فتوحات اگان یکم، شاهزادگان [[خاندان مارتل|مارتل]] (Martell) سرزمین خود را به عنوان قلمرویی مستقل اداره می کردند. [[دایرون یکم]] (Daeron I) پسر چهارده ساله اگان سوم، پس از بر عهده گرفتن پادشاهی وستروس در سال 157، تصمیم گرفت که به این حکوت خودمختار پایان بخشد. وی با وجود سن کمش و نیز فقدان اژدهایان، توانست در یورشی موفق، مردمان دورن را [[فتح دورن|شکست دهد]]؛ اما به هر حال حکومت او بر دورن چندان دیر نپایید، چرا که او همراه چهل هزار تن از مردانش هنگام تلاش برای سرکوب قیام دورنی ها کشته شدند.
با مرگ زودهنگام دایرون «اژدهای جوان» (the Young Dragon) در سن هجده سالگی و بدون این که فرزندی از خود بر جای بگذارد، برادر او [[بیلور یکم|بیلور قدیس]] (Baelor the Blessed) که در حال آموزش برای [[سپتون]] شدن بود، جانشین او شد. نخستین اقدام او پس از بر تخت نشستن، بستن پیمان صلح با دورن به وسیله ازدواج شاهزاده [[دایرون دوم|دایرون]] (Prince Daeron) نوه عمویش، با [[میریا مارتل]] (Myriah Martell) شاهدخت دورن بود. بیلور میان مردم عادی بسیار به نیکی یاد می شود، اما استادان و تاریخ دانان در کنار پارسایی ، بی توجهی او نسبت به مسائل پادشاهی را نیز به خاطر دارند. بیلور عمویش [[ویسریس دوم|ویسریس]] را که در دوران دایرون یکم مقام دست را بر عهده داشت، در جایگاه خود ابقا کرد. ویسریس زمانی که دایرون در حال جنگ بود و نیز هنگامی که بیلور مشغول دعا و ریاضت بود، کشور را اداره می کرد. بیلور در دوران سلطنتش سه خواهر خود را در مکانی به نام «[[طاق دوشیزه]]» (Maidenvault) در قلعه سرخ زندانی کرده بود تا از اندیشه های شهوانی دوری کند. اما یکی از آن ها به نام [[داینا تارگرین|داینای جسور]] (Daena the Defiant)، با پسرعمویشان [[اگان چهارم|اگان]] روابطی برقرار کرد. وقتی بیلور در سال 171 همچون دایرون بدون فرزند در گذشت، عموی او با نام [[ویسریس دوم]] (Viserys II) تاج گذاری کرد. پس از یک دوره فرمانروایی کوتاه مدت، پسر ویسریس، [[اگان چهارم]] (Aegon IV) که نالایق (the Unworthy) لقب گرفته است جانشین او شد. در زمان پادشاهی پسر او، [[دایرون دوم]]<ref>همان که در زمان بیلور قدیس با شاهدخت دورن ازدواج نمود.</ref> (Daeron II)، پس از ازدواج خواهر دایرون، [[شاه دخت دنریس|دنریس]] (Daenerys) با شاهزاده [[مارون مارتل]]<ref>مارون مارتل و میریا مارتل (همسر دایرون دوم) برادر و خواهر بودند.</ref> (Maron Martell)، سرانجام دورن رسما به امپراتوری تارگرین پیوست.




۲۲۳

ویرایش