گیس قدیم: تفاوت میان نسخه‌ها

گیس را [[گرازدان اعظم]] بنا نهاد.{{رف|یش|27}} نماد شهر هارپی است که نیم‌تنه‌ی یک زن را دارد، و به جای دست بال‌های خفاش، پاهای عقاب و دم عقرب دارد و آذرخشی را به چنگال گرفته است.{{رف|یش|23}} گیس به قدرت بزرگی تبدیل شد، به طوری که امپراطوری گیسکاری بیشتر مناطق ایسوس ار تحت سلطه داشت.

شهر گیس در سپیده‌دم دروازه‌هایش را می‌گشود و یک چهارم ارتشش را به سراسر ایسوس روانه می‌کرد. آن‌ها با نظم قدم‌رو و اطاعت مطلق خود تمامی ملل را زیر چکمه‌های خود می‌گذاشتند و بذر [[هارپی]] را در هر گوشه‌ای از جهان شناخته شده می‌کاشتند. آن‌ه هرآنچه را که نابود نکرده بودند، به بردگی می‌گرفتند. با وجود آنکه برده‌داری تا پیش از گیسکاری نیز در جهان وجود داشت، هرگز هنر محسوب نمی‌شد. همچنان که برده‌سالاران ثروتمند و فربه شدند، اهرام در اطرافشان سربرآوردند، خانه‌های عیش مملو شدند و چاله‌های مبارزه باز شدند. کسی به خاطر نمی‌آورد که آب‌های اطراف گیس پیش از امپراطوری نامی داشته‌اند یا خیر، اما تا به امروز تنها به نام‌های [[خلیج برده داران]] و [[خلیج اندوه]] شناخته می‌شده‌اند.