خاندان تارگرین: تفاوت میان نسخه‌ها

۸٬۵۳۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ ژوئن ۲۰۱۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۰: خط ۴۰:
===اژدهایان===
===اژدهایان===
{{مقاله اصلی|اژدهایان}}
{{مقاله اصلی|اژدهایان}}
{{سخ}}تارگرین ها [[اربابان اژدها]] (Dragonlords) نامیده می شوند، و به نظر می رسد نسبت به هر انسان دیگری رابطه نزدیک تری با اژدهایان دارند. اگان یکم هنگام فتح وستروس اژدهایان را به مردم آن سرزمین شناساند، و تارگرین ها تا زمان مرگ [[آخرین اژدها]] در زمان پادشاهی [[اگان سوم]] «بلای جان اژدها» (Dragonbane) بر آنان سوار می‌شدند.
 
تارگرین ها [[اربابان اژدها]] (Dragonlords) نامیده می شوند، و به نظر می رسد نسبت به هر انسان دیگری رابطه نزدیک تری با اژدهایان دارند. اگان یکم هنگام فتح وستروس اژدهایان را به مردم آن سرزمین شناساند، و تارگرین ها تا زمان مرگ [[آخرین اژدها]] در زمان پادشاهی [[اگان سوم]] «بلای جان اژدها» (Dragonbane) بر آنان سوار می‌شدند.


تارگرین ها برای مدت زمانی طولانی در دوران فرمانروایی شان بر هفت پادشاهی از اژدهایان نگهداری کردند. آن‌ها برای سکونت اژدهایان سازه گنبدی شکل عظیمی در بارانداز پادشاه ساختند که [[چاله اژدها]] یا درگن پیت (Dragonpit) نامیده می شود. اژدهایان جدید از تولید مثل سه اژدهای اصلی اگان یعنی [[وگار]] (Vhagar)، [[مراکسس]] (Meraxes) و [[بالریون]] (Balerion) رعب انگیز حاصل آمدند. کشته شدن اژدهایان در نبردها و ضعف پیشرونده آنان در نسل های بعدی موجب شد که جثه این نژاد رفته رفته کوچک‌تر گردد. آخرین اژدها موجودی ناقص و نابارور بود که بسیار زود و در سن پایینی در گذشت. این که دقیقا چه چیزی موجب شد تا واپسین اژدهایان این گونه منقرض شوند مشخص نیست. بر طبق یک افسانه این [[اگان سوم]] بود که آنان را مسموم کرد، اما استاد بزرگ [[ماروین]] (Archmaester Marwyn) اذعان کرده است که [[استادان]] به نحوی با این موضوع در ارتباط بوده‌اند. همچنین افراد دیگری ادعا دارند که نگهداری اژدهایان در مکان های بسته، حتی درگن پیت، با طبیعت آنان ناسازگار بوده و موجب از رشد باز ماندن آنان شده است.
تارگرین ها برای مدت زمانی طولانی در دوران فرمانروایی شان بر هفت پادشاهی از اژدهایان نگهداری کردند. آن‌ها برای سکونت اژدهایان سازه گنبدی شکل عظیمی در بارانداز پادشاه ساختند که [[چاله اژدها]] یا درگن پیت (Dragonpit) نامیده می شود. اژدهایان جدید از تولید مثل سه اژدهای اصلی اگان یعنی [[وگار]] (Vhagar)، [[مراکسس]] (Meraxes) و [[بالریون]] (Balerion) رعب انگیز حاصل آمدند. کشته شدن اژدهایان در نبردها و ضعف پیشرونده آنان در نسل های بعدی موجب شد که جثه این نژاد رفته رفته کوچک‌تر گردد. آخرین اژدها موجودی ناقص و نابارور بود که بسیار زود و در سن پایینی در گذشت. این که دقیقا چه چیزی موجب شد تا واپسین اژدهایان این گونه منقرض شوند مشخص نیست. بر طبق یک افسانه این [[اگان سوم]] بود که آنان را مسموم کرد، اما استاد بزرگ [[ماروین]] (Archmaester Marwyn) اذعان کرده است که [[استادان]] به نحوی با این موضوع در ارتباط بوده‌اند. همچنین افراد دیگری ادعا دارند که نگهداری اژدهایان در مکان های بسته، حتی درگن پیت، با طبیعت آنان ناسازگار بوده و موجب از رشد باز ماندن آنان شده است.
خط ۵۷: خط ۵۸:
===مرگ اژدهایان===
===مرگ اژدهایان===
{{مقاله اصلی|رقص اژدهایان}}
{{مقاله اصلی|رقص اژدهایان}}
{{سخ}}پس از مرگ جیهیریس در سال 103 پس از ورود اگان ، نوه او [[ویسریس یکم]] (Viserys I) به پادشاهی رسید. ویسریس پادشاه خوبی بود، و تنها اشتباه او ازدواج دومش بود؛ چرا که او دختر بزرگش شاهدخت [[راینیرا تارگرین|راینیرا]] (Rhaenyra) را وارث خود ساخته بود، اما فرمانده گارد پادشاهی، سر [[کریستون کول]] (Ser Criston Cole) بر خلاف خواسته او، پسرش [[اگان دوم]] (Aegon II) را که از همسر دومش بود به پادشاهی رساند، و از این رو او سر کریستون «شاه ساز» (the Kingmaker) لقب گرفت. در نتیجه بین راینیرا و اگان دوم نبردی برای جانشینی روی داد که [[رقص اژدهایان]] (Dance of the Dragons) نام گرفت. این نبرد از سال 129 تا 131 به طول انجامید و طی آن هر دو مدعی پادشاهی، تعدادی از اعضای شاخه های کوچک تر خاندان تارگرین و همچنین بسیاری از اژدهایانشان کشته شدند. [[اگان سوم]] (Aegon III) پسر راینیرا، پس از پایان جنگ بر تخت آهنین نشست؛ و در زمان او آخرین اژدها جان باخت، و از این رو او «بلای جان اژدها» لقب گرفت. از دست رفتن مرکب های جنگی برجسته آنان و همچنین مرگ بسیاری از اعضای این خانواده، سلطه تارگرین ها بر هفت پادشاهی را به شدت تضعیف کرد.
 
پس از مرگ جیهیریس در سال 103 پس از ورود اگان ، نوه او [[ویسریس یکم]] (Viserys I) به پادشاهی رسید. ویسریس پادشاه خوبی بود، و تنها اشتباه او ازدواج دومش بود؛ چرا که او دختر بزرگش شاهدخت [[راینیرا تارگرین|راینیرا]] (Rhaenyra) را وارث خود ساخته بود، اما فرمانده گارد پادشاهی، سر [[کریستون کول]] (Ser Criston Cole) بر خلاف خواسته او، پسرش [[اگان دوم]] (Aegon II) را که از همسر دومش بود به پادشاهی رساند، و از این رو او سر کریستون «شاه ساز» (the Kingmaker) لقب گرفت. در نتیجه بین راینیرا و اگان دوم نبردی برای جانشینی روی داد که [[رقص اژدهایان]] (Dance of the Dragons) نام گرفت. این نبرد از سال 129 تا 131 به طول انجامید و طی آن هر دو مدعی پادشاهی، تعدادی از اعضای شاخه های کوچک تر خاندان تارگرین و همچنین بسیاری از اژدهایانشان کشته شدند. [[اگان سوم]] (Aegon III) پسر راینیرا، پس از پایان جنگ بر تخت آهنین نشست؛ و در زمان او آخرین اژدها جان باخت، و از این رو او «بلای جان اژدها» لقب گرفت. از دست رفتن مرکب های جنگی برجسته آنان و همچنین مرگ بسیاری از اعضای این خانواده، سلطه تارگرین ها بر هفت پادشاهی را به شدت تضعیف کرد.


پس از رقص اژدهایان، خاندان تارگرین شکل اصلاح شده ای از توارث ذکور را به اجرا گذاشت، که طبق آن مدعیان زن را در خط وراثت تاج و تخت پس از همه مدعیان مرد قرار می داد، حتی آنان که در شاخه های جانبی خاندان قرار داشتند.
پس از رقص اژدهایان، خاندان تارگرین شکل اصلاح شده ای از توارث ذکور را به اجرا گذاشت، که طبق آن مدعیان زن را در خط وراثت تاج و تخت پس از همه مدعیان مرد قرار می داد، حتی آنان که در شاخه های جانبی خاندان قرار داشتند.
خط ۶۶: خط ۶۸:
با مرگ زودهنگام دایرون «اژدهای جوان» (the Young Dragon) در سن هجده سالگی و بدون این که فرزندی از خود بر جای بگذارد، برادر او [[بیلور یکم|بیلور قدیس]] (Baelor the Blessed) که در حال آموزش برای [[سپتون]] شدن بود، جانشین او شد. نخستین اقدام او پس از بر تخت نشستن، بستن پیمان صلح با دورن به وسیله ازدواج شاهزاده [[دایرون دوم|دایرون]] (Prince Daeron) نوه عمویش، با [[میریا مارتل]] (Myriah Martell) شاهدخت دورن بود. بیلور میان مردم عادی بسیار به نیکی یاد می شود، اما استادان و تاریخ دانان در کنار پارسایی ، بی توجهی او نسبت به مسائل پادشاهی را نیز به خاطر دارند. بیلور عمویش [[ویسریس دوم|ویسریس]] را که در دوران دایرون یکم مقام دست را بر عهده داشت، در جایگاه خود ابقا کرد. ویسریس زمانی که دایرون در حال جنگ بود و نیز هنگامی که بیلور مشغول دعا و ریاضت بود، کشور را اداره می کرد. بیلور در دوران سلطنتش سه خواهر خود را در مکانی به نام «[[طاق دوشیزه]]» (Maidenvault) در قلعه سرخ زندانی کرده بود تا از اندیشه های شهوانی دوری کند. اما یکی از آن ها به نام [[داینا تارگرین|داینای جسور]] (Daena the Defiant)، با پسرعمویشان [[اگان چهارم|اگان]] روابطی برقرار کرد. وقتی بیلور در سال 171 همچون دایرون بدون فرزند در گذشت، عموی او با نام [[ویسریس دوم]] (Viserys II) تاج گذاری کرد. پس از یک دوره فرمانروایی کوتاه مدت، پسر ویسریس، [[اگان چهارم]] (Aegon IV) که نالایق (the Unworthy) لقب گرفته است جانشین او شد. در زمان پادشاهی پسر او، [[دایرون دوم]]<ref>همان که در زمان بیلور قدیس با شاهدخت دورن ازدواج نمود.</ref> (Daeron II)، پس از ازدواج خواهر دایرون، [[شاه دخت دنریس|دنریس]] (Daenerys) با شاهزاده [[مارون مارتل]]<ref>مارون مارتل و میریا مارتل (همسر دایرون دوم) برادر و خواهر بودند.</ref> (Maron Martell)، سرانجام دورن رسما به امپراتوری تارگرین پیوست.
با مرگ زودهنگام دایرون «اژدهای جوان» (the Young Dragon) در سن هجده سالگی و بدون این که فرزندی از خود بر جای بگذارد، برادر او [[بیلور یکم|بیلور قدیس]] (Baelor the Blessed) که در حال آموزش برای [[سپتون]] شدن بود، جانشین او شد. نخستین اقدام او پس از بر تخت نشستن، بستن پیمان صلح با دورن به وسیله ازدواج شاهزاده [[دایرون دوم|دایرون]] (Prince Daeron) نوه عمویش، با [[میریا مارتل]] (Myriah Martell) شاهدخت دورن بود. بیلور میان مردم عادی بسیار به نیکی یاد می شود، اما استادان و تاریخ دانان در کنار پارسایی ، بی توجهی او نسبت به مسائل پادشاهی را نیز به خاطر دارند. بیلور عمویش [[ویسریس دوم|ویسریس]] را که در دوران دایرون یکم مقام دست را بر عهده داشت، در جایگاه خود ابقا کرد. ویسریس زمانی که دایرون در حال جنگ بود و نیز هنگامی که بیلور مشغول دعا و ریاضت بود، کشور را اداره می کرد. بیلور در دوران سلطنتش سه خواهر خود را در مکانی به نام «[[طاق دوشیزه]]» (Maidenvault) در قلعه سرخ زندانی کرده بود تا از اندیشه های شهوانی دوری کند. اما یکی از آن ها به نام [[داینا تارگرین|داینای جسور]] (Daena the Defiant)، با پسرعمویشان [[اگان چهارم|اگان]] روابطی برقرار کرد. وقتی بیلور در سال 171 همچون دایرون بدون فرزند در گذشت، عموی او با نام [[ویسریس دوم]] (Viserys II) تاج گذاری کرد. پس از یک دوره فرمانروایی کوتاه مدت، پسر ویسریس، [[اگان چهارم]] (Aegon IV) که نالایق (the Unworthy) لقب گرفته است جانشین او شد. در زمان پادشاهی پسر او، [[دایرون دوم]]<ref>همان که در زمان بیلور قدیس با شاهدخت دورن ازدواج نمود.</ref> (Daeron II)، پس از ازدواج خواهر دایرون، [[شاه دخت دنریس|دنریس]] (Daenerys) با شاهزاده [[مارون مارتل]]<ref>مارون مارتل و میریا مارتل (همسر دایرون دوم) برادر و خواهر بودند.</ref> (Maron Martell)، سرانجام دورن رسما به امپراتوری تارگرین پیوست.


===شورش بلک فایر===
{{مقاله اصلی|خاندان بلک فایر|مدعیان بلک فایر|شورش بلک فایر|دومین شورش بلک فایر|نبرد ناین پنی کینگز}}
[[اگان چهارم]] معشوقه های بسیاری داشت و از آنان صاحب فرزندان حرامزاده بسیاری نیز شد. مسن‌ترین آنان، فرزند شاهدخت داینا، ویژگی های برجسته تارگرین ها را داشت؛ و وقتی رشد کرد شوالیه جوان متعهدی شد. به او [[بلک فایر]] (Blackfyre)، شمشیری از جنس پولاد والریایی که متعلق به اگان فاتح بود هدیه شد، و از این رو او پس از آن با نام [[دایمون بلک فایر]] (Daemon Blackfyre) شناخته می شد. اگان چهارم پیش از مرگش در سال 184، همه فرزندان حرامزاده اش را مشروع اعلام کرد، در نتیجه آنان همگی در خط وراثت جانشینی قرار گرفتند؛ البته پس از [[دایرون دوم|دایرون]] فرزند قانونی او. برای نجیب زادگانی چون [[ایگور ریورز]] (Aegor Rivers) ملقب به بیتراستیل (Bittersteel)، که یکی از حرامزادگان بزرگ اگان چهارم بود، شخصیت فرهنگی دایرون یا گرایش دربارش به مردمان دورن اهمیتی نداشت؛ و در خفا زمزمه می کردند که دایرون پسر اگان چهارم نیست، بلکه پدر او برادر اگان، شاهزاده [[ایمون شوالیه اژدها]] (Aemon the Dragonknight) است؛ و این گونه در حق او بر مسند پادشاهی تردید ایجاد می کردند. دایمون بلک فایر نیز به خاطر از دست دادن خواهرشان، [[شاهدخت دنریس]] که به [[مارون مارتل|شاهزاده دورن]] وعده داده شده بود؛ بسیار اندوهگین بود. سرانجام به این دلایل دایمون و حامیانش [[شورش بلک فایر|نخستین شورش بلک فایرها]] را علیه فرمانروایی دایرون به راه انداختند. پسران دایرون، [[بیلور بریک اسپیر]] (Baelor Breakspear) و [[میکار یکم|میکار]] (Maekar) و نیز برادر ناتنی دیگر او، [[بریندن ریورز]] (Brynden Rivers) مشهور به بلاد ریون (Bloodraven)، که در عشق خواهر ناتنی شان، [[شیرا سی استار]] (Shiera Seastar) رقیب بیتر استیل بود؛ با شورش آنان مقابله کردند. در [[نبرد چمن زار سرخ]] (Battle of the Redgrass Field)، دایمون توسط بلاد ریون کشته شد؛ و بیتراستیل به آن سوی [[دریای باریک]] (the narrow sea) تبعید گشت. وی در آن جا [[گروه طلایی ]](Golden Company) را پایه گذاری نمود، که هدفش رساندن یکی از فرزندان بلک فایر به پادشاهی وستروس بود.
شاهزاده بیلور وارث شاه دایرون، به عنوان دست پدرش برگزیده شد؛ اما در سال 209 پس از رویدادهای [[مسابقات اشفورد]] (Ashford) در یک دادرسی هفت گانه<ref>اثبات بیگناهی یک نفر از طریق مبارزه بین دو گروه هفت نفره.</ref>، هنگام نبرد در برابر برادرش میکار برای دفاع از شرافت یک شوالیه خانه به دوش به نام [[دانک]] (Dunk) کشته شد. پس از مبارزه، شاهزاده [[ایریون برایت فلیم]] (Aerion Brightflame) پسر میکار تبعید شد و میکار به پسر دیگرش، [[اگان پنجم|اِگ]] (Egg) اجازه داد تا ملازم دانک باقی بماند و از او فروتنی و شرافت بیاموزد.{{رف|THK}} در دوران پادشاهی دایرون، سومین کاخ بزرگ تارگرین ها در [[سامرهال]] (Summerhall) واقع در [[سرحدهای دورن]] (Dornish Marches) ساخته شد.
===مشکلات تعیین جانشین===
[[بیماری بزرگ بهار]] (The Great Spring Sickness) سال 209، شاه [[دایرون دوم|دایرون]] و بسیاری از نوه های او (من جمله [[والار تارگرین|والار]] (Valarr) و [[ماتاریس  تارگرین|ماتاریس]] (Matarys)، پسران بیلور بریک اسپیر) را از پا در آورد. پسر دوم او [[ایریس یکم]] (Aerys I) که چون پدرش فردی کتاب خوان و فرهنگی بود، جانشین او گشت و عمویش [[بریندن ریورز|بلاد ریون]] را به مقام دست خود برگزید. ایریس به مشکلات کشور (مانند طاعون، خشکسالی، رکود اقتصادی، افزایش راهزنی، و غارت گری های [[دیگان گریجوی]] (Dagon Greyjoy)) وقعی نمی نهاد و بلاد ریون نیز سرگرم مقابله با شورش های کوچک و بی اهمیت بلک فایرها بود که به تحریک [[ایگور ریورز|بیتر استیل]] انجام می‌شدند. شاهزاده [[میکار یکم|میکار]]، که توقع داشت برادرش او را به عنوان دست انتخاب کند، در سال 221 جانشین ایریس شد و بلاد ریون را در سیاه چال های قلعه سرخ زندانی کرد. در آن سوی دریای باریک، خاندان بلک فایر همچنان از دور به تهدید خاندان تارگرین ادامه می داد. در سال 233 پادشاه میکار در نبرد با یک لرد شورشی که احتمالا از حامیان بلک فایرها بود، کشته شد.
دنباله ای از بدبیاری ها و مرگ ها در طول چندین سال، منجر شد که [[انجمن تعیین جانشین|انجمن بزرگی]] (Great Council) در سال 233 پس از مرگ میکار برگزار شود.<ref>شاه میکار چهار  پسر داشت: دایرون، ایریون، ایمون و اگان. دایرون و ایریون پیش از مرگ میکار درگذشته بودند.</ref> شورا دختر کند ذهن شاهزاده دایرون و پسر نوزاد شاهزاده ایریون را کنار گذاشت، و سرانجام پادشاهی به اگ پسر دیگر میکار رسید که با نام [[اگان پنجم]] (Aegon V) تاج گذاری کرد. او به لقب «نامحتمل» (The Unlikely) شهرت یافته است، چرا که چهارمین پسر چهارمین پسر شاه دایرون دوم بود و به هیچ وجه گمان نمی رفت که روزی شاه شود. البته پیش از او تاج و تخت به برادر بزرگ‌ترش [[استاد ایمون|ایمون]] (Aemon) پیشنهاد شده بود، اما او نپدیرفت؛ چرا که سوگند استادی یاد کرده بود و با چشم پوشی از حقش بر پادشاهی، راهی شمال شد تا به [[نگاهبانان شب]] (Night's Watch) بپیوندد؛ که مبادا از او برای توطئه علیه اگان سواستفاده شود. اگان سیاه چال ها را خالی کرد تا زندانیان را همراه او به دیوار بفرستد؛ که بلاد ریون هم در میان آنان بود و پس از رفتن به دیوار [[لرد فرمانده نگاهبانان شب]] (Lord Commander of the Night's Watch) شد.
اگان سر [[دانک|دانکن بلندقامت]] (Ser Duncan the Tall) را به عنوان [[لرد فرمانده گارد پادشاهی]] (Lord Commander of the Kingsguard) انتخاب نمود؛ همان شوالیه خانه به دوشی که اگ در زمان جوانی ملازم او بود. مدتی بعد در زمان پادشاهی خود، اگان سپاهی را به [[استپ استونز]] (Stepstones) فرستاد تا با [[مایلیس هیولا]] (Maelys the Monstrous) واپسین مدعی بلک فایر مقابله کند؛ و در جنگی که به [[نبرد ناین پنی کینگز]] (War of the Ninepenny Kings) مشهور شد، بلک فایرها و حامیانشان شکشت خوردند و مایلیس نیز کشته شد.


==منابع و یادداشت ها==
==منابع و یادداشت ها==
{{منابع|2}}
{{منابع|2}}
[[رده:خاندان های اشرافی]]
[[رده:خاندان های اشرافی]]
۲۲۳

ویرایش