بارانداز پادشاه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۴۲: خط ۴۲:
در آن زمان، شهر توسط پادشاهان تارگرین گسترش یافت. قلعه ی سرخ در دوره ی سلطنت [[میگور تارگرین اول|میگور بی رحم]] (Maegor the Cruel) کامل شد، [[سپت اعظم بیلور|سپت اعظم]] (Great Sept) ساخته شد تا پرهیزکاری تارگرین ها و پیرویشان از [[مذهب هفت]] (Faith of the Seven) را پس از دست کشیدن از خدایان قدیم والریا، نشان دهد (آنجا تا پس از مرگ بیلور مقدس، سپت اعظم بیلور نام نداشت)، و [[چاله ی اژدها]] (Dragonpit) بنا شد تا خانه ی اژدهایان تارگرین باشد.
در آن زمان، شهر توسط پادشاهان تارگرین گسترش یافت. قلعه ی سرخ در دوره ی سلطنت [[میگور تارگرین اول|میگور بی رحم]] (Maegor the Cruel) کامل شد، [[سپت اعظم بیلور|سپت اعظم]] (Great Sept) ساخته شد تا پرهیزکاری تارگرین ها و پیرویشان از [[مذهب هفت]] (Faith of the Seven) را پس از دست کشیدن از خدایان قدیم والریا، نشان دهد (آنجا تا پس از مرگ بیلور مقدس، سپت اعظم بیلور نام نداشت)، و [[چاله ی اژدها]] (Dragonpit) بنا شد تا خانه ی اژدهایان تارگرین باشد.


بارانداز پادشاه در طول موجودیتش حملات و مصیبت های گاه به گاه را از سر گذرانده است. طی [[شورش بلک فایر]] (Blackfyre Rebellion)، ارتش برادر ناتنی و حرامزاده ی شاه [[دیرون تارگرین دوم|دیرون دوم]] (Daeron II) شهر را تهدید کرد، اما به موقع در [[نبرد چمنزار سرخ]] (Battle of the Redgrass Field) متوقف شد. طی [[بیماری بهار بزرگ]] ( the Great Spring Sickness)، چهار تن از هر ده نفر ساکن شهر از شیوع بیماری کشته شدند و هیزم های تشییع در چاله ی اژدها بی وقفه می سوخت، طوری که آسمان شب با سبز غیر طبیعی آتش وحشی نقاشی می شد. برجسته تر از همه، طی جنگ مدنی که به [[شورش رابرت]] (Robert Rebellion) شناخته می شود، [[ایریس تارگرین دوم|پادشاه دیوانه ایریس]] (Mad King Aerys) در نظر داشت شهر را تا بیخ و بن بسوزاند تا آن را از شورشیان «حفظ کند»، و مدت کوتاهی پس از آن بود که توسط سپاه لنیستر غارت شد.
بارانداز پادشاه در طول موجودیتش حملات و مصیبت های گاه به گاه را از سر گذرانده است. طی [[شورش بلک فایر]] (Blackfyre Rebellion)، ارتش برادر ناتنی و حرامزاده ی شاه [[دایرون تارگرین دوم|دایرون دوم]] (Daeron II) شهر را تهدید کرد، اما به موقع در [[نبرد چمنزار سرخ]] (Battle of the Redgrass Field) متوقف شد. طی [[بیماری بهار بزرگ]] ( the Great Spring Sickness)، چهار تن از هر ده نفر ساکن شهر از شیوع بیماری کشته شدند و هیزم های تشییع در چاله ی اژدها بی وقفه می سوخت، طوری که آسمان شب با سبز غیر طبیعی آتش وحشی نقاشی می شد. برجسته تر از همه، طی جنگ مدنی که به [[قیام رابرت]] (Robert Rebellion) شناخته می شود، [[ایریس تارگرین دوم|پادشاه دیوانه ایریس]] (Mad King Aerys) در نظر داشت شهر را تا بیخ و بن بسوزاند تا آن را از شورشیان «حفظ کند»، و مدت کوتاهی پس از آن بود که توسط سپاه لنیستر غارت شد.


<small>[[غارت بارانداز پادشاه]] (Sack of King’s Landing) را ببینید.</small>
<small>[[غارت بارانداز پادشاه]] (Sack of King’s Landing) را ببینید.</small>
۵٬۹۰۷

ویرایش