نبرد چمنزار سرخ: تفاوت میان نسخه‌ها

۸٬۶۸۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ ژوئن ۲۰۱۵
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در حال ترجمه|نگار}}
{{جعبه اطلاعات نبرد
| تصویر      = [[پرونده:Redgrass Field.png |300 px]]
| توضیح_تصویر    =
| نام_نبرد =نبرد چمنزار سرخ
| جنگ    =[[شورش بلک فایر]]
| تاریخ        = {{تاریخ|196}}<ref>در کتاب ''[[شوالیه قسم خورده]]'' سر ایوستس در {{تاریخ|211}} مدعی است پسرش پانزده سال پیش در این نبرد مرده است.</ref>
| مکان       =چمنزار سرخ
| نتیجه      =پیروزی وفاداران به سلطنت
| نیرو1  =نیروهای وفادار به سلطنت که از [[دیرون تارگرین دوم|پادشاه دیرون دوم]] حمایت می‌کنند.
| نیرو2  =نیروهای شورشی که از ادعای [[دیمون بلک فایر]] پشتیبانی می‌کنند.
| فرمانده1  =[[بیلور تارگرین]]، <br /> [[میکار تارگرین اول]]، <br /> [[بریندن ریورز]]
| فرمانده2  =[[دیمون بلک فایر]]، <br /> [[ایگور ریورز]]
| قدرت1  =نامعلوم
| قدرت2  =نامعلوم
| تلفات1 =[[لرد هی فورد]]،<br /> [[ویل وین وود]]،<br /> [[خاندان تمپلتون|شوالیه‌ی نه ستاره]]،<br /> [[راجر از پنی تری]]
| تلفات2 =[[دیمون بلک فایر]]،<br /> [[ایمون بلک فایر]]،<br /> [[اگان بلک فایر]]،<br /> سر [[ادوین آسگری]]،<br /> سر [[هارولد آسگری]]،<br /> [[آدام آسگری]]
}}
'''نبرد چمنزار سرخ''' یکی از بزرگترین نبردهای رخ داده در جریان [[شورش بلک فایر]] می‌باشد که به شکل موثری به آن پایان داده و سلطنت پادشاه [[دیرون تارگرین دوم|دیرون دوم]] را بر [[هفت پادشاهی]] تثبیت کرد.
 
== معرفی ==
[[اگان تارگرین چهارم]] [[دیمون بلک فایر]]، پسر نامشروع [[دینا تارگرین]]، را به عنوان پسر نامشروع خود معرفی کرد و شمشمیر [[فولاد والریایی|والریایی]] [[بلک فایر]] را که شمشیر پادشاهان تارگرین بود به او داد.
اگان در بستر مرگ، تمامی فرزندان نامشروعش را قانونی اعلام کرد و با این کار آنان را وارد خط وراثت تاج و تخت کرد. در گذز سال‌ها، دیمون که لقب بلک فایر را به خاطر نام شمشیرش بر خود نهاده بود، به این باور رسید که او باید به جای  [[دیرون تارگرین دوم|دیرون دوم]]، که پدر و مادرش مورد سوال بودند، پادشاه شود. دیمون در نهایت ادعا کرد که پادشاه بر حق است و شروع به جمع‌آوری ارتش کرد.
مملکت بین «اژدهای سرخ و اژدهای سیاه» تقسیم شد.{{رف|شقخ}} لرد [[آمبروس باترول]]، دست پادشاه دیرون دوم هیچ کاری برای آرام کردن اوضاع نمی‌کرد، بعضی حتی مشکوکند که آیا او در این پیش‌آمدها دست داشته است یا خیر. چند روز پیش از نبرد، [[لرد هی فورد]]، از وفاداران برجسته، جانشین او شد.{{رف|شقخ}}
 
== نبرد ==
دو ارتش در یک زمین بی‌نام و نشان به یکدیگر رسیدند. دیمون آن روز توقف ناپذیر بود، او ابتدا پیشقراول لشکر دشمن، لرد ارن را در هم شکست و پیش از رو در رو شدن با سر [[گواین کوربری]] از [[گارد پادشاه]]، [[ویل وین وود]] و [[خاندان تمپلتون|شوالیه نه ستاره]] را از پای درآورد. نبرد خونینی بین این دو در گرفت، دیمون شمشیر والریایی [[بلک فایر]] را در دست داشت و  گواین شمشیر والریایی [[لیدی فورلورن]]، پیش از آنکه دیمون موفق شود حریفش را به شدت مجروح کند، او را در حالیکه خونریزی داشت و بینایی‌اش را از دست داده بود رها کرد. دیمون دست از کار کشید و سپس، برای اینکه مطمئن شود آسیب بیشتری به گوان نمی‌رسد، به [[ردتاسک]] دستور داد تا او را به عقب سپاه نزد [[استاد]]ان ببرد.{{رف|شقخ}}
 
در همین زمان، [[بلاد ریون]] و همراهانش [[دندان های غراب]]، به بالای [[برآمدگی گریان]](weeping ridge) رفتند و با بدست آوردن زمینی مرتفع، موقعیت دیمون را تیرباران کردند. بلاد ریون از آنجا که میدانست دیمون هیچگاه پسرانش را در میدان نبرد رها نمی‌کند ابتدا  پرچمدار دیمون را پیدا کرد و پسر بزرگتر دوقلوهای دیمون،[[اگان بلک فایر|اگان]]، را کشت و سپس دیمون را با هفت تیر زخمی کرد و از پای درآورد. برادر کوچکتر، [[ایمون بلک فایر|ایمون]]، پس از مرگ پدرش بلک فایر را برداشت، و بلاد ریون او را هم کشت.{{رف|شقخ}}
 
با سقوط رهبران جنگ، شورشیان پا به فرار گذاشتند، تا اینکه [[ایگور ریورز|بیتراستیل]] که فرماندهی جناج راست را از آغاز جنگ برعهده داشت، توانست این فرار را تبدیل به یک یورش بزرگ به سمت دشمن کند و شخصا وارد نبرد تن به تن بزرگی با بلاد ریون شود و در حین نبرد یکی از چشمان او را کور کند.
در همان زمان، شاهزاده [[بیلور تارگرین|بیلور نیزه شکسته]]، با ارتشی از [[سرزمین های طوفان|استورم لردها]] و [[دورنیش]]‌ها عقبه‌ی سپاه شورشیان را مورد هجوم قرار داد، خطوط جنگیشان را در هم شکست و جنگ پایان یافت. در همان حال میکار باقی قوا را رهبری  کرد تا شورشیان را از وسط در هم بشکند.{{رف|شقخ}}
 
== عواقب ==
ده هزار نفر در جایی که بعدها به چمنزار سرخ معروف شد (احتمالا به خاطر همه‌ی خون‌هایی که ریخته شد)، کشته شدند.{{رف|شقخ}}
[[دیمون بلک فایر]] و هر دو پسرهای دوقلویش  [[اگان بلک فایر|اگان]] و [[ایمون بلک فایر|ایمون]] در نبرد کشته شدند، که این امر موجب پایان جنگ و تثبیت حمکرانی پادشاه [[دیرون تارگرین دوم|دیرون دوم]] بر [[هفت پادشاهی]] بود. هر چند که [[ایگور ریورز|بیتر استیل]] به همراه بسیاری دیگر (که پنج پسر دیگر دیمون نیز جزو آنها بودند) به [[شهرهای آزاد]](free cities) گریختند{{رف|شم}} و [[مدعیان بلک فایر]] تا زمانیکه [[میلیس بلک فایر|میلیس هیولا]] در [[استپ استونز]] کشته شد، به آزار [[خاندان تارگرین|تارگرین]‌]‌ها ادامه دادند.
 
گفته می‌شود که جنگ پایاپای بوده است و اگر دیمون برای گواین متوقف نمی‌شد، می‌توانست پیش از آنکه بلاد ریون بر روی برآمدگی مستقر شود و بیلور از راه برسد، جناج چپ ارتش میکار را در هم شکند. سپس، با کشته شدن دست پادشاه و باز شدن جاده‌ی منتهی به بارانداز پادشاه، دیمون با مقاومت کمتری رو به رو می‌شد.
 
در راس کشته شدگان شوهر اول بانو [[روهان وبر]]، پادوی لرد [[وایمن وبر]]، [[راجر از پنی تری]]، پادوی سر [[آرلان از پنی تری]] و [[لرد هی فورد]] بودند که به دست لرد [[گورمون پیک]] (gormon peake)کشته شد.{{رف|شم}}{{رف|شقخ}}
 
== منابع و یادداشت‌ها ==
{{منابع|2}}
[[رده:نبردها]][[رده:شورش های بلک فایر]][[رده:نبردهای خاندان بلک فایر]][[رده:نبردهای خاندان تارگرین]]
 
[[en:Battle of the Redgrass Field]]
[[en:Battle of the Redgrass Field]]
۵٬۹۰۷

ویرایش