داستان کامل نبرد تارگرین ها تا پیروزی

از چپ: رِینیس، اگان و ویسنیا تارگرین همراه شمشیرهایشان Blackfyre و Dark Sister

قبل از اینکه این مقاله را مطالعه فرمایید لازم است اطلاعاتی در مورد سرنوشت شوم والرین ها (‌Doom of Valyria‌) کسب کنید.

سرنوشت شوم والریا

در تاریخ آمده که در حدود یک قرن قبل از فتوحات تارگرین ها تحولات ناگهانی و بزرگی در والریا بوجود آمد و این تحولات هیچ ماهیت مشخصی نداشتند. در طی این تحولات، اراضی تحت اختیار والرین ها متلاشی شدند.

اینطور که به نظر میرسد مارتین این موضوع را از مسئله سقوط آتلانتیس الهام گرفته است.

توصیف واقعه

این اتفاق در پایتخت والرین یعنی والریا رخ داد. که در طی آن اطراف شهر را به جزایر متعدد کوچک تری تقسیم کرد، و  Smoking Sea را در بین آن ایجاد کرد. پس از آن اتفاق شوم آن ناحیه تبدیل به منطقه ای شیطانی و خالی از سکنه شد. بطوریکه بیشتر مردم از رفتن به این منطقه هراس دارند. آنها معتقدند سرنوشت شوم همچنان بر والریا سایه انداخته است. گفته میشود تعدادی از بازماندگان آن اتفاق به ویرانه های والریا رفتند. حتی فکر کشتیرانی به والریا پس از آن اتفاقات هم لرز به اندام بسیاری از ناخداها می اندازد. بسیاری از رازهای والریا از جمله روش ساختن فولاد والریایی پس از آن واقعه از بین رفتند. این فاجعه به قدری هولناک و تاثیرگذاربود که خبرش در تمام جهان انعکاس یافت و چنان در میان ملت ها ریشه دواند که همچنان در آثار هنری به جای مانده؛ بخصوص اشعار ، میتوان ردپای مشخص این اتفاق را رویت کرد .

 قبل از Doom

درگون استون ،قلعه تارگرین ها

قبل از آن سرنوشت شوم اراضی والرین تا سواحل غربی ایسوس گسترش یافته بود. آنها جزیره دراگون استون (Dragonstone) در دریای باریک را اشغال کرده و یک قلعه نظامی در آن ساختند (احتمالا جایی که بتوانند با وستروس تجارت داشته باشند). این ناحیه توسط لردهایی قدرتمند اداره میشد که از بین آنها  دراگون لردها (Dragonlord) با نفوذترینشان بودند؛ که خانوادهای آنان اژدها ها را پرورش میدادند و در جنگها نیز بر آنها سوار میشدند. تارگرین ها (Targaryen) دراگون لرد بودند ولی قدرتی نداشتند.

۱۲ سال قبل از اتفاق شوم والریا، دختر لرد اِینار تارگرین (Lord Aenar Targaryen)، دِینیس (Daenys)، در رویایی صادقه نابودی والریا را دیده بود. اِینار به این هشدار اعتنا کرد و تمام خانواده به همراه پنج اژدها را به قلعه دراگون استون برد. پس از آن خانواده های والریون (Velaryon) و سلتیگار (Celtigar) هم با آنها رفتند و در جزیره ی دیگری در دریای باریک ساکن شدند. تمام آن اراضی در شبی آتشین و توفانی با برق و فورانهای آتشفشان و زلزله نابود شد.

قبل از فتوحات

آنطور که گفته می شود این دوران تحت عنوان “قرن خونین” یا “سالهای خونریزی” شناخته می شود. مستعمرات والریا از دست رفت. نُه شهر آزاد تشکل شده به جنگ با هم پرداختند. تارگرین برای این که قدرتش را نگه دارد مداخله نکرد. از پنج اژدهایشان ۴  تا مردند و فقط بالریون (Balerion) وحشت سیاه باقی ماند و دو تخم گذاشت، دو اژدهای متولد شده را واگار (Vhagar) و مِراکسس (Meraxes) نام نهادند.

لردهای تارگرین در دراگون استون :

• اِینار (Aenar) تبعیدی: که باعث مهاجرت تارگرین ها به دراگون استون شد
• گِیمون (Gaemon) با شکوه، فرزند اِینار برادر شوهر دینیس رویابین
• اگان (Aegon) و الِینا (Elaena): فرزندان گِیمون و دِینیس
• مِیگون (Maegon)، فرزند اگان و الِینا
• ایلیکس (Aelix)، بِیلون (Baelon) و دِیمون (Daemon) فرزندان مِیگون
• اِیریون (Aerion) فرزند دِیمون که با ملکه ولنا (Velena) از خاندان والریون ازدواج کرد.

اگان فاتح (Aegon the Conqueror)، فرزند اِیریون و ولنا در سال ۲۷ قبل از فتوحات متولد شد. طبق سنت، او باید با خواهر بزرگتر خود، ویسِنیا (Visenya) ازدواج میکرد ولی او او با هر دو خواهرش ویسنیا و رِینیس (خواهر جوانترش)(Rhaenys) ازدواج کرد. هر سه قبل از ازدواجشان اژدها سوار بودند.

اگان فاتح زمانی که جوان بود در جنگ ایسوس برای کمک به پادشاه سرزمینهای توفان (Storm King) و شکست فرمانروای براوسی در وُلانتین (Volantene) مداخله کرد تا شهرهای آزاد جنوبی را به تصرف درآورند. با انجام این کار اگان نشان داد که علاقه ای به تاسیس دوباره امپراتوری والرین در ایسوس ندارد.

مدتی پس از آن، اگان نقشه حمله به وستروس را کشید. او در گام اول در خفا به  بعضی از شهرها و قلعه های وستروس رفت و به ارزیابی قدرت  فرماندهان و لردهای آن مناطق پرداخت و میزان وفاداری آنها به پادشاهشان را سنجید. البته در تاریخ رسمی ذکر شده که او قبل از حمله به وستروس به آنجا قدم نگذاشته بود؛ با این حال مسلم است که اگان نقشه ها و جداولی از وستروس داشت.

نواحی مهم در فتوحات اگان

پیروزی تارگرین ها

دو نسل قبل از فتوحات اگان، فرزندان آهن،ریورلند (Riverland) را که تحت فرماندهی خاندان هور(Hoare) بود، تسخیر کردند. آنها ساختمان قلعه بزرگ را روی صخره Gods Eye بناکردند که روند ساختنش تا قبل از پیروزی در حال اتمام بود.

شاه آرگیلاک  از خاندان دورندان (Argilac Durrendon) پادشاه استورمزاند (Storm’s End)-که به آرگیلاک مغرور معروف بود-ازاین قضیه نگران بود که اگر ساخت قلعه هارن هال (Harrenhal) تمام شود، فرزندان آهن پادشاهی وی را نابود خواهند کرد.

او به اگان علیه فرزندان آهن، پیشنهاد اتحاد داد؛ پیشنهادی که با ازدواج دخترش آرگلا (Argella) مستحکم می شد. اگان این پیشنهاد ازدواج را رد کرد و در عوض پیشنهاد ازدواج آرگلا با برادر حرامزاده اش اوریس براتیون (Orys Baratheon)(که نزدیکترین دوستش بود) را داد. آرگیلاک این را یک توهین در نظر گرفت و دست فرستاده ی اگان را قطع کرد. در پی این اتفاق اگان با وزیر و خواهرانش مشورت کرد. آنها کلاغی به تمام فرمانروایان هفت پادشاهی با این مضمون فرستادند: “وستروس از آن من است. چنانچه سر به تسلیم فرود آرید زنده میمانید، در غیر اینصورت نابود خواهید شد”

هفت پادشاهی در این زمان عبارت بودند از:

• تورهن استارک(Torrhen Stark) پادشاه شمال
• رونل ارن(Ronnel Arryn)، شاه دره، بدلیل سن کمی که داشت، مادرش شارا ارن (Sharra Arryn) دره را اداره میکرد.
• هارن هور (Harren Hoare)، پادشاه جزایر آهن و ریورلند
• لورن لنیستر (Lorren Lannister)، شاه وسترلند
• مرِن نهم از خاندان گاردنر (Mern IX Gardener)، شاه ریچ
• آرگیلاک دورندان (Argilac Durrendon)، شاه استورملند
• ماریا مارتل (Mariya Martell)، ملکه دورن، یک زن کور و کچل که به نام وزغ زرد شناخته می شد.

کلاغ هایی که اگان به وستروس فرستاده بود، همراه با پاسخ هایی برگشتند. از طرف ملکه شارا ارن پیشنهاد وصلت و ازدواج و اتحاد علیه استورم لند رسید. و همچنین ملکه ماریا مارتل دورنی پیشنهاد اتحادی علیه استورملند فرستاد ولی هیچ یک از پیام ها حاوی اعلام وفاداری نبودند. اگان تمام آن پیشنهادها را نادیده گرفت. و اینجا آغاز یک تصمیم بزرگ بود!

او قوای خود را که چیزی حدود ۳۰۰۰ نفر بودند، آماده کرد و به همراه اژدهایانش به دهانه رود بلک واتر راش (Blackwater Rush) رفت.

در همان نزدیکی، قلعه های استوک ورث (Stokeworth) و روزبی (Rosby) بدون جنگ تسلیم شدند. داسکن دِیل (Duskendale) و مِیدن پول (Maidenpool) بعد از اندک زد وخوردی تسلیم شدند و سربازان آنها به سپاه اگان افزوده شدند.

اگان خود را پادشاه اقلیم هفت پادشاهی و وستروس نامید. او اوریس براتیون را دست پادشاه نامید و به او دستور داد تا استورمز اند را از آن خود کند. اگان رِینیس را با او به جنوب فرستاد. او به ناوگان تارگرین تحت فرمان دِیمون ولاریون (Daemon Velaryon) دستور حرکت به جنوب و تسخیر گال تاون (Gulltown) را داد و ویسنیا را با آنها فرستاد.

اما خود اگان، ابتدا روی بلندترین تپه که مشرف به خلیج بلک واتر بود، اردوگاه و استحکاماتی بنا کرد و سپس به همراه افرادش به غرب عزیمت کرد.

درگیری ها آغاز شد. ناوگان ارن با ناوگان تارگرین درگیر شدند و آنها را از بین بردند. در این درگیری دیمون ولاریون کشته شد. ویسنیا به همراه اژدهایش واگار ناوگان ارن را تبدیل به خاکستر کرد ولی نتوانست وضعیت را بهبود بخشد. اما نابودی ناوگان ارن عاملی شد تا شورشی توسط سیسترمن (Sistermen) علیه دره به راه افتد.

اما در جنوب؛ اوریس در نبرد شکست خورد؛ ولی قادر بود تا با کمترین تلفات به استورمزاند پیشروی کند.

در همین جریانات اگان و بالریون کشتی های بزرگ هارن سیاه را قبل از رسیدن سپاه آنها به هارنهال سوزاندند (احتمالا در Gods Eye و ترای دنت).

موفقیتهای اگان ادمین تالی از ریورران (Edmyn Tully) را برای شورش کردن علیه فزرندان آهن مجاب کرد. شورش گسترش یافت و خاندان های براکن (Bracken)، ملیستر (Mallister)، بلکوود (Blackwood) و فری (Frey) نیز به او پیوستند. سپاه آنها به جنوب رفته و به اگان ملحق شدند و هارنهال را با ۸۰۰۰ نفر محاصره کردند. با وجود تهدید های اگان، هارن تسلیم نمی شد. هارن گمان میکرد قصر عظیم هارن هال در برابر اگان و حتی بالریون مقاومت خواهد کرد. اگان به او دستور داد که تسلیم شود و گرنه تا غروب آفتاب زنده نخواهند ماند. همانگونه که پیش بینی میشد اگان اژدهاهای خود را برفراز دیوار ها برد و برجهای هارنهال را سوزاند تا ذوب شدند. هارن در آتش مرد.

در همین حین آرگیلاک فرمانروای استورملند، ارتشش را به استورمز اند هدایت کرد. در حالیکه  استورمز اند در آتش خشم میسوخت، به نیروهای اوریس حمله کرد. از آن روز این نبرد را با عنوان “نبردآخرین توفان” میخوانند.

اوریس در محاصره دشمن در وضعیت دو به تک از لحاظ تعداد قرار گرفته بود، اما رِینیس به همراه اژدهایش مراکسس خط محاصره را شکست.

 اوریس با آرگیلاک روبرو شد و او رادر نبردی تن به تن کشت. آرگلا (دختر آرگیلاک) خود را ملکه توفان نامید و درهای قلعه را بست. ولی سربازانش به او خیانت کردند و او را برهنه و در زنجیر به دست اوریس سپردند. اوریس با او به مهربانی رفتار کرد.او خود را شاه استورمز اند نامید و اگان دست آرگلا را در دستان او نهاد و آنها با هم ازدواج کردند. اگان به اوریس اجازه داد تا خاندان براتیون را بنیان گذاری کند.

 با پخش شدن خبر پیروزی اگان، لورن (Lorren) پادشاه صخره و مرن (Mern) پادشاه های گاردن پیمان اتحاد بستند.

نیروهای این دو پادشاه در مجموع به ۵۵۰۰۰ نفر رسید. ۵۰۰۰ نفر از آنها شوالیه بودند. آنها به سمت شمال حرکت کردند.

اما در آنسوی میدان، اگان تنها ۱۰۰۰۰ نیرو داشت. ده هزار نفری که نمیشد روی وفاداریشان اعتماد کرد. رِینیس و ویسنیا در جایی به نام (Stoney Sept) دوباره به او پیوستند و دو سپاه در جایی در شمال Reach همدیگر را دیدند. سه اژدها برای خشک کردن علفها و برقرار کردن بی نظمی در بین سپاه گماشته شدند.

 نبرد آغاز شد. اژدها‌ها بر سر دشمنان آتش باریدند. ۴۰۰۰ نفر در آتش و ۱۰۰۰ نفر در جنگ کشته شدند. اگان فقط ۱۰۰ نفر از دست داد. شاه مرن و فرزندش کشته شدند. و افراد باقی مانده تسلیم شدند. اگان پذیرفت و هارلن تایرل (Harlen Tyrell) را که پیش از آن مباشر خاندان های گاردن بود بعنوان فرمانده منصوب کرد. او همچنین لورن را هم بخشید. و به آنها به ترتیب فرماندهی مناطق Reach و Westerland را محول کرد. این جنگ به “Field of Fire” معروف شد.

اگان برای لشگرکشی به دورن آماده شد ولی خبر حرکت شاه تورهن استارک به جنوب بهمراه ۳۰۰۰۰ نفر را شنید. اگان با ۴۵۰۰۰ سرباز برای مقابله با او در ترای دنت رفت. تورهن ابتدا قصد حمله داشت و نقشه ای کشیده بود تا برندون اسنو (Brandon Snow) (برادر ناتنی حرامزاده‌اش) مخفیانه اژدهاها را بکشد. اما با دیدن سپاه اگان و اژدهاهایش تورهن ترسید. او براندون و سه نفر دیگر را برای مذاکره و سوگند وفاداری فرستاد.

ملکه شارا ارن سپاهی در دروازه ی خونین (Bloody Gate) برای جنگ دوباره با اگان آماده کرد.

اما اینبار اگان روش دیگری در پیش گرفت. او ویسنیا را با اژدهایش به ایری فرستاد. ملکه شارا که درگیر نقشه های جنگی بود، از پسر کوچکش غافل شد و تا به خود آمد متوجه شده که پسرش در حال بازی با ویسنیا و اژدهایش است. پسرک قبول کرده بود که تسلیم شود به شرطی که اجازه سواری بر اژدها به او داده شود. اینگونه بود که او هم حکومت را به اگان واگذار کرد و با این نقشه ی زیرکانه دره نیز تحت کنترل  اگان در آمد.

رِینیس سپاهی به دورن برد تا جنوبی ترین ناحیه ی این سوی دیوار را از مطیع خود کند. اما دورنی ها از جنگ های “Field of Fire ” و “هارن هال” درس گرفته بودند. در نتیجه هیچ تلاشی برای جنگ و یا مخفی شدن در قلعه نکردند. آنها جنگ را رد کردند. رِینیس هولدفست (holdfast) را دستگیر کرد که هیچ فایده ای هم نداشت زیرا مردمانش او را مسن و ضعیف رها کرده بودند. رِینیس در حالیکه ناامید شده بود، به سمت سانسپیر (Sunspear) پرواز کرد تا شاید بتواند پرنسس ماریا را تسلیم کند.

 ماریا به او گفت: “اینجا دورن است و تودر اینجا خواسته ای نداری. برگرد.” رِینیس در پاسخ گفت که با “آتش و خون” بر می گردم. ماریا در پاسخ گفت: “ما شکست ناپذیریم. و هیچگاه سر خم نمیکنیم” دورنی ها از جنگ رو در رو پرهیز کردند. چون با جنگ رودررو و حضور اژدهاها عملا هیچ شانسی برای پیروزی نداشتند. آنها چاره ای اندیشیدند. به خطوط تدارکات دشمن حمله میبردند، شبیخون های نامنظم و سریع میزدند. سرعت عمل آنها اژدهاها را از میدان خارج میکرد. چون تا اژدهاها به میدان می آمدند دورنی ها بازگشته بودند. اینگونه بود که دورن با هزاران حمله ی کوچک کاری کرد که هیچ گاه در یک نبرد بزرگ و رو در رو نمیتوانست انجام دهد و اگان تصمیم گرفت که عقب نشینی کند و دورن را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت بشناسد.

اگان باقی مانده نیروهای خود را به اولدتاون برد. سپتون اعظم به مدت هفت شب و هفت روز در (Starry Sept) قبل از پادشاهی اگان دعا کرد. شاه بانفِرِد (Banfred) پذیرفت که درهای شهر را بگشایند. هزاران تن از مردم عادی و حتی اشراف زادگان ورود اگان به شهر را جشن گرفتند. اگان آن روز را روز تاجگذاری اش اعلام کرد. و دستور ساخت یک شهر جدید در اطراف رود بلک واتر را داد تا بعنوان مقر پادشاهی اش باشد. جایی که بارانداز پادشاه نامیده شد. او شمشیرهای تمام شاهانی که در جنگ شکستشان داده بود، (نه آنهایی که مانند ارن و استارک صادقانه تسلیم شده بودند) برداشته و در نفس (بالریون) اژدهای مهیبش ذوب کرد تا تخت آهنی را از آنها بسازد.

اولد تاون در پایان جنگ و شروع عصر تارگرین ها!

…