کشش بین بازیگران «شوالیه‌ای از هفت پادشاهی» و لحن کمدی سریال

«شوالیه‌ای از هفت پادشاهی» جدیدترین اسپین‌آف از دنیای «بازی تاج‌وتخت» است که حدود صد سال پیش از وقایع سریال اصلی و صد سال پس از «خاندان اژدها» جریان دارد، و نسبت به آن‌ها متفاوت است. دیگر خبری از تهاجم‌ آخرالزمانی وایت‌واکرها یا جنگ‌های میان اژدهایان نیست.

در عوض، ما ماجراجویی‌های یک شوالیه‌ی عامی به نام سِر دانکن بلندقامت (با بازی پیتر کلفی) و ملازم زبان‌درازش، اِگ (با بازی دکستر سول انسل) در وستروس را دنبال می‌کنیم. اگر «بازی تاج‌وتخت» و «خاندان اژدها» بیشتر در تالارهای قدرت قلمرو می‌گذشتند، «شوالیه‌ای از هفت پادشاهی» ما را به میان مردم عادی می‌برد، تا داستانی واقع‌گرایانه‌تر و سرشار از طنز و احساس را روایت کند.

لحنِ سبک‌تر سریال در تریلر کاملاً مشهود است. از موسیقی شاد و قرون‌وسطاییِ آهنگ‌ساز جدید وستروس، دن رومر گرفته تا شوخی‌های متعدد. HBO می‌خواهد به ما بگوید که با این سریال قرار است خوش بگذرانیم.

هم‌زمان با انتشار تریلر، خود دانک و اِگ در کامیک‌کان نیویورک حضور یافتند و در یک پنل و چند مصاحبه به همراه خالقان سریال، ایرا پارکر و جرج آر. آر. مارتین، شرکت کردند.

کلفی گفت:

تقریباً از همون اول می‌دونستیم که قراره به سمت جنبه‌های کمدی داستان متمایل بشیم.

انسل اضافه کرد:

آره، ولی در عین حال… مطمئناً به نظرم این نسخه‌ی سبک‌تر و روشن‌تر ماجراست، چون من [بازی تاج و تخت] رو ندیدم، ولی با این حال احتمالاً هنوز هم آزاردهنده‌ترین چیزیه که تا حالا توش بازی کردم. قرار نیست یه چیز کاملاً شاد و همه چی عالیه و اینا باشه.

کلفی ادامه داد:

جنبه‌های کمدی، در شروع ماجرا یه جورایی به‌درستی به‌دست میان. برای طرفدارانی که ممکنه در مورد این جنبه کمی نگران باشن… راستش من هم مردد بودم از خودم می‌پرسیدم که آیا می‌تونم این چیزها رو تو یه دنیای تا این حد جدی ارائه بدم یا نه… اما جواب میده. آخرش واقعاً جواب داد. و در عین حال هنوز درگیری‌های سیاسی‌ و خشونت خونین رو هم دارید و همه‌ی اون چیزها سر جاشه.

همه‌ی این‌ها با منبع اصلی، یعنی کتاب «شوالیه‌ی پرچین» مطابقت دارد. این کتاب طنز بیشتری نسبت به رمان‌های «نغمه‌ی یخ و آتش» دارد، اما همچنان پر از دسیسه‌ها و بازی‌های سیاسی است که مارتین به‌ آن‌ معروف است. فقط چون دانک و اِگ زیاد شوخی می‌کنند، انتظار نداشته باشید که در امان باشند.

کلفی روی همین ویژگی تأکید کرد و گفت این دلیلی است که باعث می‌شود لحنِ سبک‌تر سریال خوب جواب بدهد:

فکر می‌کنم خودِ شخصیت‌های دانک و اِگ ذاتاً به یه‌جور فضای کمدی گرایش دارن، می‌دونی، از یه نوع خاصش. پس فکر می‌کنم در نهایت انجامش راحت شد. یه نقطه‌ی تعادلِ شیرینی پیدا کردیم.

هم از تریلر و هم از پنل کامیک‌کان کاملاً مشخص است که کلفی و انسل رابطه‌ی فوق‌العاده‌ای با هم دارند. در پنل، وقتی از کلفی پرسیدند که آیا رابطه‌ی واقعی‌شان شبیه رابطه‌شان در سریال است یا نه، او با تحسین از هم‌بازی‌اش یاد کرد:

[دکستر] فیلم‌برداری رو تو سن ۹ سالگی شروع کرد، و حالا ۱۱ سالشه. و این تصور که داری با یک کودک ۹ ساله کار می‌کنی، در عرض نیم ساعتِ اول روز فیلم‌برداری از بین می‌ره و می‌فهمی داری با یه آدم بیست‌و‌پنج‌ساله تو بدنِ یه یازده‌ساله کار می‌کنی. اون فوق‌العاده پخته است و من واقعاً تحسینش می‌کنم. حتی وقتی به خودم تو سنین ۹، ۱۰ و ۱۱ سالگی فکر می‌کنم، می‌بینم که هرگز نمی‌تونستم بیام اینجا و این کارها رو انجام بدم — کارهایی که دیدم دکستر انجام داده، اجراهایی که دکستر داشته. واقعاً نمی‌توانستم. و فکر می‌کنم دانک واقعاً خیلی به [رفتار] اِگ نگاه می‌کنه، ازش الهام می‌گیره و راهنمایی می‌خواد. و می‌بینم که خودم هم دقیقاً همین کار رو با دکستر می‌کنم.
اما این که انسل در صحنه‌ی فیلم‌برداری حرفه‌ای است، به این معنا نیست که او و کلفی هیچ شیطنتی سر صحنه نداشتند. این دو فاش کردند که در زمان‌های استراحت‌شان مدت زیادی را در یک سالن بازی محلی می‌گذراندند و دارند تمام بلیت‌هایشان را برای یک جایزه‌ی بزرگ ذخیره می‌کنند. (به گفته‌ی اَنسل: «یک PS5»).

کلفی گفت:

یکی از روش‌های مورد علاقه‌ام برای ریلکس کردن بعد از فیلم‌برداری — چون کار زیادی داشتیم — این بود که برگردم و دکستر رو توی ماریو کارت له کنم!

اَنسل بلافاصله جواب داد:

من همش برنده می‌شدم!

کلفی با خنده گفت:

نه نه، موضوع رو عوض نکن. تو همش داشتی سپر عقب من رو نگاه می‌کردی، پرنسس پیچ!