مصاحبه‌‌ی هری کولت با نشریه‌ی اسکوایر

هری کولت:

تو دو یا سه تا فیلم‌ اولی که از خودم فرستادم، اسم من جک بود و عنوان سریال، سریال بدون عنوانِ HBO بود. من هیچی نمی‌دونستم تا این‌که قبل از آخرین تست بازیگریم که به صورت فیزیکی تو استودیو بود، بهم گفتن. یادمه یه نفر گفت: “آهان، راستی، این یه اسپین‌آف از بازی تاج و تخته.” و من هم با خودم گفتم: چی؟ داری بهم میگی که کل این مدت، برای یه اسپین‌آف از بازی تاج و تخته تست می‌دادم؟ این خیلی مهمه. اما از یه نظر باعث شد استرسم بدتر بشه، چون احساس کردم حالا دیگه اصلاً نمی‌تونم خرابش کنم. صحنه‌ای که برای تست به من دادن، صحنه‌ای بود که با برادر کوچیک‌ترم درددل می‌کردم و در واقع صحنه‌ای بین رینیرا و لوک بود. هیچ ارتباطی به جیس نداشت. پس عملا برای رینیرا تست دادم. [می‌خندد.] خیلی هوشمندانه بود که این طوری انجامش دادن.

اسکوایر: تیم سیاه رو آدم خوب‌های داستان می‌بینی؟

هری کولت:

خب، همه‌ی ما کارهای بدی انجام دادیم، نه؟ اما جیس فعلا تبرئه است. اون شخصیت تا حالا به کسی آسیب نزده. اون اهل سیاسته. هرچقدر هم که دوست داره باشه، خیلی خشن نیست. جیس شونزده سالشه و نباید تو شونزده سالگی تو میدان نبرد باشه. مادرش نمی‌خواد پسر دیگه‌ای رو از دست بده، که خب منصفانه‌ست. اما به نظر جیس و تیم سیاه، ما آدم خوب‌هاییم، اما همه‌ی ما کارهای بدی انجام دادیم. یعنی به اون اتفاقی که تو قسمت اول با اون بچه افتاد نگاه کن. هرچقدر هم که اون عمدی نبود، می‌شه هر جوری تفسیرش کرد.

اسکوایر: حداقل جیس تو اون کار نقشی نداشت.

هری کولت:

دقیقاً. من از این حقیقت خیلی خوشحالم.

اسکوایر: تیم سیاه تو صحنه‌ی فیلم‌برداری آدم شوخ‌طبع داره؟ مثل تیم سبز که به نظر میاد مدام دارن با همدیگه شوخی می‌کنن؟

هری کولت:

من و بثانی [آنتونیا] خیلی به همدیگه کلک می‌زدیم. یه اسپری آب‌پاش برای سنگ‌ها بود تا خشک به نظر نرسن. و هر بار که یه اسپری آب‌پاش می‌دیدم، برمی‌داشتم و بهشون آب می‌پاشیدم. باید یه ذره سرحال‌ترش کنی. بعضی‌ها لذت می‌بردن، وقتی هوا واقعا گرم بود. اما آره، ما یه سری صحنه‌های بزرگ شورایی هم داریم. یادم میاد فیل دنیلز [که نقش استاد جراردیس رو بازی می‌کنه] وسط این صحنه یهو یکی ول کرد و من کنارش ایستاده بودم، پس واقعاً هیچ‌کس دیگه‌ای نشنید و من فقط داشتم خیلی تلاش می‌کردم خنده‌ام رو نگه دارم، چون این یه سریال جدیه. امیدوارم ناراحت نشه که این داستان رو تعریف می‌کنم، اما حقشه چون باعث شد بخندم.

اسکوایر: سراغ رسانه‌های اجتماعی میری تا ببینی مردم در مورد شخصیتت چی می‌گن؟

هری کولت:

سعی می‌کنم نرم. اون چیزهایی که دیدم مثبت بوده، پس واقعاً عالیه. من واقعاً از بازی کردن در نقش جیس لذت می‌برم، پس خوبه که می‌بینم این علاقه دو طرفه است. در مقایسه با بقیه، اون برای بازی کردن شخصیت نسبتا آسونیه. یه نبرد احساسی درونش در جریانه. اما ظاهرش واقعاً احساساتش رو نشون نمی‌ده.

اسکوایر: شاید به خاطر اینه که من این سریال رو پوشش می‌دم و الگوریتم من این‌جوری کار می‌کنه، اما من خیلی‌ ویدیوهای ادیت‌شده از طرفدارها دیدم که میگن تو و یوان میچل هر قسمت به زیبایی تمام ظاهر می‌شین.

هری کولت:

به نظر من که این یه تعریفه. [می‌خندد.]

اسکوایر: به بعضی از آهنگ‌های سبک هاوس که ساخته بودی گوش می‌دادم. دوست دارم بدونم چطور وارد این کار شدی.

هری کولت:

راستش وقتی منتظر شروع فصل دو بودم، پیش خودم فکر کردم که نمی‌تونم فقط بشینم و هیچ کاری نکنم. من طرفدار پر و پا قرص موسیقی هاوس هستم. به یه کلاب شبانه به اسم بیمز تو یه جای خیلی بزرگ تو لندن رفتم. و فقط فکر کردم، چرا یاد نگیرم چطور دی‌جی بشم؟ کار خیلی باحالی واسه انجام دادنه. خیلی وقت اضافه دارم. احتمالاً اون‌قدرها هم سخت نیست. [این هم] مثل یه ساز دیگه‌ست. دی‌جی دک‌ها رو همون‌جا خریدم. [از کلاب] رفتم بیرون، با گوشیم خریدمشون و گفتم، «اوکی، حالا باید این کار رو بکنم.» اما سخت‌تر از چیزی بود که فکر می‌کردم. هماهنگ کردن بیت‌ها و اینجور چیزها. کار آسونی نیست، اما لِمش دستم اومد. تازه فهمیدم که عاشق ساخت موسیقی‌ام. بازیگری و ساخت موسیقی، هرچند خیلی فرق دارن، اما یه جورایی هر دو از یه جنبه‌ی خلاقیت مغز میان. به‌زودی کارهای خیلی باحالی منتشر می‌کنم که خیلی بهتر از چیزاییه که تو اسپاتیفای هست. منتظرم بیاد بیرون.