خاندان تارگرین: تفاوت میان نسخه‌ها

[[بیماری بزرگ بهار]] (The Great Spring Sickness) سال 209، شاه [[دیرون دوم|دیرون]] و بسیاری از نوه های او (من جمله [[والار تارگرین|والار]] (Valarr) و [[ماتاریس  تارگرین|ماتاریس]] (Matarys)، پسران بیلور بریک اسپیر) را از پا در آورد. پسر دوم او [[ایریس تارگرین اول|ایریس اول]] (Aerys I) که چون پدرش فردی کتاب خوان و فرهنگی بود، جانشین او گشت و عمویش [[بریندن ریورز|بلاد ریون]] را به مقام دست خود برگزید. ایریس به مشکلات کشور (مانند طاعون، خشکسالی، رکود اقتصادی، افزایش راهزنی، و غارت گری های [[دیگان گریجوی]] (Dagon Greyjoy)) وقعی نمی نهاد و بلاد ریون نیز سرگرم مقابله با شورش های کوچک و بی اهمیت بلک فایرها بود که به تحریک [[ایگور ریورز|بیتر استیل]] انجام می‌شدند. شاهزاده [[میکار تارگرین اول|میکار]]، که توقع داشت برادرش او را به عنوان دست انتخاب کند، در سال 221 جانشین ایریس شد و بلاد ریون را در سیاه چال های قلعه سرخ زندانی کرد. در آن سوی دریای باریک، خاندان بلک فایر همچنان از دور به تهدید خاندان تارگرین ادامه می داد. در سال 233 پادشاه میکار در نبرد با یک لرد شورشی که احتمالا از حامیان بلک فایرها بود، کشته شد.

دنباله ای از بدبیاری ها و مرگ ها در طول چندین سال، منجر شد که [[انجمن تعیین جانشین|انجمن بزرگی]] (Great Council) در سال 233 پس از مرگ میکار برگزار شود.<ref>شاه میکار چهار  پسر داشت: دیرون، ایریون، ایمون و اگان. دیرون و ایریون پیش از مرگ میکار درگذشته بودند.</ref> شورا دختر کند ذهن شاهزاده دیرون و پسر نوزاد شاهزاده ایریون را کنار گذاشت، و سرانجام پادشاهی به اگ پسر دیگر میکار رسید که با نام [[اگان پنجم]] (Aegon V) تاج گذاری کرد. او به لقب «نامحتمل» (The Unlikely) شهرت یافته است، چرا که چهارمین پسر چهارمین پسر شاه دیرون دوم بود و به هیچ وجه گمان نمی رفت که روزی شاه شود. البته پیش از او تاج و تخت به برادر بزرگ‌ترش [[استاد ایمون|ایمون]] (Aemon) پیشنهاد شده بود، اما او نپدیرفت؛ چرا که سوگند استادی یاد کرده بود و با چشم پوشی از حقش بر پادشاهی، راهی شمال شد تا به [[نگاهبانان شب]] (Night's Watch) بپیوندد؛ که مبادا از او برای توطئه علیه اگان سواستفاده شود. اگان سیاه چال ها را خالی کرد تا زندانیان را همراه او به دیوار بفرستد؛ که بلاد ریون هم در میان آنان بود و پس از رفتن به دیوار [[لرد فرمانده نگاهبانان شب]] (Lord Commander of the Night's Watch) شد.

اگان سر [[دانک|دانکن بلندقامت]] (Ser Duncan the Tall) را به عنوان [[لرد فرمانده گارد پادشاهی]] (Lord Commander of the Kingsguard) انتخاب نمود؛ همان شوالیه خانه به دوشی که اگ در زمان جوانی ملازم او بود. مدتی بعد در زمان پادشاهی خود، اگان سپاهی را به [[استپ استونز]] (Stepstones) فرستاد تا با [[مایلیس هیولا]] (Maelys the Monstrous) واپسین مدعی بلک فایر مقابله کند؛ و در جنگی که به [[نبرد ناین پنی کینگز]] (War of the Ninepenny Kings) مشهور شد، بلک فایرها و حامیانشان شکشت خوردند و مایلیس نیز کشته شد.

اگان پس از شنیدن یک پیشگویی از یک ساحره جنگلی مبنی بر این که [[شاهزاده موعود|شاهزاده وعده داده شده]] ای (Prince That Was Promised) که [[آدرها]] (Others) را شکست می دهد از نسل نوه هایش [[ایریس دوم|ایریس]] و [[ریلا تارگرین|ریلا]] (Rhaella) خواهد بود، ازدواج آن دو با یکدیگر را ترتیب داد. از آن جا که اگان خود از روی عشق ازدواج کرده بود، به فرزندانش نیز اجازه داد چنین کنند؛ اما این امر به جای آن که برای او دوستانی فراهم کند، دشمنانی سرسخت نصیب او کرد. دختر او [[ریلی تارگرین|ریلی]] (Rhaelle) با فردی از خاندان براتیون ازدواج کرد، و پسرش [[دانکن تارگرین|دانکن کوچک]] (Duncan the Small) شاهزاده دراگون فلایز (Prince of Dragonflies) به خاطر [[جنی اهل اولد استونز]] (Jenny of Oldstones) از حق خود بر پادشاهی چشم پوشی کرد. این رویدادها به نحوی در سال 259 به [[فاجعه سامرهال]] (Tragedy of Summerhall) منجر شد، که در آن شاه اگان پنجم و هر دو دانکن جان باختند. پسر بیمارگونه اگان، [[جیهیریس دوم]] (Jaehaerys II)، برای مدت کوتاهی عهده دار پادشاهی شد تا این که در سال 262 درگذشت. او مهربان، خردمند و شایسته بود؛ اما با این وجود آن دسته از لردهای نظامی که نسبت به طبیعت شکننده او بدبین بودند، او را ضعیف می پنداشتند. بزرگ ترین پسر او [[ایریس دوم]] (Aerys II)، جانشین او گشت.