۵۳۷
ویرایش
خلیج برده داران: تفاوت میان نسخه‌ها
←آستاپور
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
{{مقاله اصلی|آستاپور}} | {{مقاله اصلی|آستاپور}} | ||
آستاپور از آن جهت که تنها نقطه ای در جهان است که می توان [[آنسالید]] (Unsullied) خرید، شهره است. این سربازان برده سرمایه گذاری عظیمی را می طلبند و بیشترین سود را نصیب اربابان خوب آستاپور می کنند. خود شهر کهنه و مخروبه است و از آجرهای سرخ رو به زوالی ساخته شده که گفته می شود رنگشان از خون بردگانی است که بین آنها مرده اند. گرد دائمی آجرها باعث سوزش چشم است و همین امر باعث شده تا زنان آزاد زاده ی شهر نقاب بر چهره زنند. شهر تحت سلطه هرم های | آستاپور از آن جهت که تنها نقطه ای در جهان است که می توان [[آنسالید]] (Unsullied) خرید، شهره است. این سربازان برده سرمایه گذاری عظیمی را می طلبند و بیشترین سود را نصیب اربابان خوب آستاپور می کنند. خود شهر کهنه و مخروبه است و از آجرهای سرخ رو به زوالی ساخته شده که گفته می شود رنگشان از خون بردگانی است که بین آنها مرده اند. گرد دائمی آجرها باعث سوزش چشم است و همین امر باعث شده تا زنان آزاد زاده ی شهر نقاب بر چهره زنند. شهر تحت سلطه هرم های پله‌ای عظیمی است که بعضی چهار هزار پا بلندی دارند و همگی در اسکله خلیج به خط شده اند. میدان غرور به عنوان بازار روباز برده، ناحیه ای برای نمایش آنسالیدها و مکانی برای گردهمایی‌های اجتماعی عمل می کند. در طول گرمای ظهرگاهی، خیابان های آجری به طرز غیرقابل تحملی داغ می شوند و آنها را تا حد زیادی در روز خلوت می کند. شب ها بردگان فانوس ها را روشن کرده و بر روی قایق های لذت موسیقی دلنشین می نوازند. | ||
اربابان خوب آستاپور نسبت به بردگان خود بی رحم اند. چاله های مبارزه نمایش های خونینی است که کودکان را وادار به مبارزه با حیوانات می کنند. بردگان سرکش زنده زنده پوست کنده می شوند. هرچند مهمترین دستاود اربابان خوب آنسالیدهایشان هستند که طی روندی بی رحمانه شکل می گیرند. روندی که به طور سیستماتیک پسر بچه های برده را از خصایص انسانی محروم می کند تا به ماشین های بی احساس مبارزه تبدیل شوند. برخلاف دیگر شهرهای خلیج برده داران، آستاپور هیچ نیازی به | اربابان خوب آستاپور نسبت به بردگان خود بی رحم اند. چاله های مبارزه نمایش های خونینی است که کودکان را وادار به مبارزه با حیوانات می کنند. بردگان سرکش زنده زنده پوست کنده می شوند. هرچند مهمترین دستاود اربابان خوب آنسالیدهایشان هستند که طی روندی بی رحمانه شکل می گیرند. روندی که به طور سیستماتیک پسر بچه های برده را از خصایص انسانی محروم می کند تا به ماشین های بی احساس مبارزه تبدیل شوند. برخلاف دیگر شهرهای خلیج برده داران، آستاپور هیچ نیازی به گروه‌های مزدور دیگر برای محافظت از خودش ندارد. انسالیدهای فروخته نشده‌ی شهر از آن در برابر هرگونه تهدیدی دفاع می کنند. | ||
{{اسپویلر|پس از آنکه [[دنریس تارگرین]] تمام آنسالیدهای شهر را خریداری کرد و آنها را بر علیه برده داران درمانده فرستاد، شهر به تسخیر درآمد. دنریس حکومتی جدید به سرکردگی یک درمانگر، یک راهب و یک دانشمند بنا نهاد. پس از آنکه او شهر را ترک کرد، قصاب سابقی به نام [[کلئون]] کنترل شهر را به دست گرفت و برده داری را دوباره به پا کرد، تنها با این تفاوت که بردگان سابق حالا اربابان جدید شده اند. هرچند دنریس با کارهای او موافق نبود اما کلئون پادشاه قصاب برای او هدایایی به همراه پیشنهاد ازدواج فرستاد.}} | {{اسپویلر|پس از آنکه [[دنریس تارگرین]] تمام آنسالیدهای شهر را خریداری کرد و آنها را بر علیه برده داران درمانده فرستاد، شهر به تسخیر درآمد. دنریس حکومتی جدید به سرکردگی یک درمانگر، یک راهب و یک دانشمند بنا نهاد. پس از آنکه او شهر را ترک کرد، قصاب سابقی به نام [[کلئون]] کنترل شهر را به دست گرفت و برده داری را دوباره به پا کرد، تنها با این تفاوت که بردگان سابق حالا اربابان جدید شده اند. هرچند دنریس با کارهای او موافق نبود اما کلئون پادشاه قصاب برای او هدایایی به همراه پیشنهاد ازدواج فرستاد.}} | ||