۵٬۹۰۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{Infobox | {{Infobox | ||
| above = جرج آر. آر. مارتین | | above = جرج آر. آر. مارتین | ||
| image = [[ | | image = [[پرونده:George R.R. Martin by Gage Skidmore.jpg|300px]] | ||
| caption = | | caption =جرج آر. آر. مارتین در جولای 2013 | ||
| label2 = تولد | | label2 = تولد | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
== موضوعات و زمینه های نویسندگی == | == موضوعات و زمینه های نویسندگی == | ||
[[File:George R R Martin 2011 Shankbone.JPG|300px]] | |||
''لس آنجلس تایمز'' کارهای مارتین را به صورت داشتن «خط داستانی پیچیده، شخصیت های جذاب، دیالوگ های فوق العاده و سرعت پیشرفت عالی» توصیف کرده است، در حالی که ''نیویورک تایمز'' آن را «فانتزی افراد بالغ» می بیند و دیگران آن را سیاه و منفی گرایانه می دانند. اولین رمانش، ''[[W:Dying of the Light|مرگ روشنایی]]'' (Dying of the Light) پس زمینه ی برخی از کارهای آینده اش را ترسیم می کند، داستان در سیاره ای تقریبا متروک بازگو می شود که به تدریج که از خورشیدش دور می شود، غیرقابل سکونت می گردد. این داستان حس [[و:سودازدگی|مالیخولیایی]] (Melancholy) قوی دارد. شخصیت هایش اغلب ناخشنود یا لااقل ناراضی اند- در بسیاری از موارد در برابر [[و:ایدئالیسم (فلسفه)|ایدئالیسم]] (idealisms) جهانی ظالم مقاومت می کنند، در بسیاری از موارد به رغم تعهد داشتن از سوی وجدان خود یا اعمال خشونت آمیزشان دچار مشکل می شوند. بسیاری از آنها عناصر [[W:Tragic hero|قهرمانان تراژیک]] (tragic heroes) را دارند. منتقد ادبی تی. ام. وگنر نوشته «نگذارید هرگز گفته شود ماتین علاقه ی شکسپیر به تراژدی های احمقانه را استفاده نمی کند.» | ''لس آنجلس تایمز'' کارهای مارتین را به صورت داشتن «خط داستانی پیچیده، شخصیت های جذاب، دیالوگ های فوق العاده و سرعت پیشرفت عالی» توصیف کرده است، در حالی که ''نیویورک تایمز'' آن را «فانتزی افراد بالغ» می بیند و دیگران آن را سیاه و منفی گرایانه می دانند. اولین رمانش، ''[[W:Dying of the Light|مرگ روشنایی]]'' (Dying of the Light) پس زمینه ی برخی از کارهای آینده اش را ترسیم می کند، داستان در سیاره ای تقریبا متروک بازگو می شود که به تدریج که از خورشیدش دور می شود، غیرقابل سکونت می گردد. این داستان حس [[و:سودازدگی|مالیخولیایی]] (Melancholy) قوی دارد. شخصیت هایش اغلب ناخشنود یا لااقل ناراضی اند- در بسیاری از موارد در برابر [[و:ایدئالیسم (فلسفه)|ایدئالیسم]] (idealisms) جهانی ظالم مقاومت می کنند، در بسیاری از موارد به رغم تعهد داشتن از سوی وجدان خود یا اعمال خشونت آمیزشان دچار مشکل می شوند. بسیاری از آنها عناصر [[W:Tragic hero|قهرمانان تراژیک]] (tragic heroes) را دارند. منتقد ادبی تی. ام. وگنر نوشته «نگذارید هرگز گفته شود ماتین علاقه ی شکسپیر به تراژدی های احمقانه را استفاده نمی کند.» | ||