مذهب هفت: تفاوت میان نسخه‌ها

مي رسد که هر کدام از هفت جنبه، کتاب مخصوص خود را دارند. "[[آواز هفت]]"(The Song of the Seven) يک آواز برای دعا به درگاه همه هفت جنبه به غير از غريبه مي باشد.{{رف|یش|46}}"[[دوشیزه، مادر و پیرزن]]"(Maiden, Mother and Crone) آوازی در مورد زنان هفت جنبه است.

انتظار مي رود که هفت در طول محاکمه با نبرد، از آن جنگجويی حمايت کند که حق با او ميباشد. برای تبديل شدن به يک شواليه، يک ملازم بايد در يک سپت شب زندهداری کند و به نام هفت، تدهين شود. به همين دليل است که در قسمت هايی که هفت نفوذی ندارد، مانند شمال، تعداد بسيار اندکی شواليه يافت مي شود. شهر [[وایت هاربر]](White Harbor)، و خاندانی که بر آن حکومت مي کند، يعنی [[خاندان مندرلی|مندرلی]] ها(Manderly)، تنها شمالی های برجسته اي هستند که پيرو هفت مي باشند.

شماره هفت در اين مذهب، مقدس تلقی مي شود. اين باور وجود دارد  که همانند هفت چهره خدا، هفت جهنم هم وجود دارد.[[هفت آواره]] ( همان سياره برای وستروسی ها) در آسمان، هم مقدس محسوب مي شود. حتی اين باور وجود دارد که لطف و بخشش هم هفت جنبه دارد. وجود عدد هفت در مراسم مذهبی يا انواع اشيا، به گونهاي يک امضای مقدس محسوب می شود. مومنين به مذهب هفت، ستاره هفت پر، منشور کريستالی و تير و کمان را به عنوان نماد مذهبشان استفاده مي کنند.در مراسم مذهبی، به کرات از نور و کريستال به عنوان نماينده هفت جنبه در يک خدا استفاده مي شود.

مکان دعای پيروان هفت، [[سپت]] ناميده مي شود و هر سپتی، شامل نقاشیهايی از شمايل هر هفت جنبه خدا مي باشد. در سپتهاي محلی و روستايی، اين شمايل ها ممکن است تنها ماسک های کنده کاری شده يا نقاشیهايی با ذغال بر روی ديوار باشند، در حالی که در سپت های ثروتمند، احتمال دارد مجسمه هايی با تزيين فلز براق و يا سنگ وجود داشته باشد. پيروان، در برابر محراب هر جنبه، شمع روشن مي کنند. مراسم ها توسط عالیترين مقام روحانی مرد رهبری مي شود و دعا معمولا به صورت آواز خوانده مي شود. در روز نام دهی کودک، نوزاد را با هفت روغن تدهين مي دهند. جايگاه ازدواج هم در بين دو محراب مادر و پدر مي باشد. مراسم های مذهبی معمولا در مناطق مرفه نشين انجام مي شود و در بعضی شرايط خاص، ممکن است با گروه کری از هفتاد و هفت سپتا، همراه شود.