میگور تارگرین اول

از دانشنامه نغمه ای از یخ و آتش
(تغییرمسیر از میگور اول)
House Targaryen crest.PNG
میگور اول
House Targaryen crest.PNG
3-MAEGOR I.jpg
اثر Amoka
اطلاعات شخصی
دوران حکومت 42 - 48
نام کامل میگور تارگرین، نخستین با نام او
القاب میگور بی رحم
سایر عناوین دست پادشاه در زمان شاه اینیس اول
شاه هفت پادشاهی
مرگ 48 در بارانداز پادشاه.
فرهنگ والریایی
خانواده
خاندان سلطنتی تارگرین
شاه قبلی اینیس اول
شاه بعدی جیهیریس اول
ملکه جین وسترلینگ

آلیس هارووی

تیانا از پنتوس
پدر اگان اول
مادر ویسنیا تارگرین

میگور اول (Maegor I)، مشهور به میگور بی رحم، پسر اگان اول و ویسنیا تارگرین بود. اون سومین شاهی بود که بر تخت آهنین نشست.

خصوصیات ظاهری

بر اساس یک منبع نیمه معتبر، میگور مرد تنومندی بود، چنان که حتی از پدرش، اگان فاتح هم درشت اندام تر بود. به عنوان یک جنگاور، او به مانند یک گاو نر شانه هایی پهن، گردنی کلفت و بازوهایی ستبر داشت. او موهای خویش را کوتاه و ریشش را محدود به خط فکش نگه می داشت. میگور تاج اگان فاتح را بر سر می گذاشت.[۱]

زندگی نامه

دوران جوانی

میگور برادر ناتنی و جوان تر شاه اینیس اول بود و در دوره فرمانروایی او مقام دست پادشاه را بر عهده داشت. هنگامی که قیام پیروان هفت آغاز شد، اینیس توانایی حل این بحران را نداشت، و از این رو بیشتر مسئولیت مقابله با شورشیان بر عهده میگور قرار گرفت. او قوانینی را مبنی بر ممنوعیت حمل اسلحه توسط روحانیان و مذهبیون تصویب کرد که با نام قوانین میگور شناخته می شوند.

دوران فرمانروایی

پس از مرگ اینیس، به دلایل نامعلومی میگور به جای برادرزاده اش جیهیریس جانشین او شد. در طول دوران پادشاهی او، قیام پیروان هفت همچنان ادامه یافت. او با روش های خشونت آمیز و بی رحمانه با آنان برخورد کرد، چنان که برای پوست سر هر یک از اعضای فرزندان جنگجو یک اژدهای طلایی و برای پیروان فقیر یک گوزن نقره ای جایزه قرار داد؛ و به همین دلیل او «بی رحم» لقب گرفت. هر چند با وجود همه این سخت گیری ها جنگ با قوای نظامی مذهب هفت، تا دوره فرمانروایی جانشین او به طول انجامید.[۲]

ساختمان قلعه سرخ، در دوران میگور به پایان رسید، و از این رو اقامتگاه سلطنتی آن به دژ میگور شهرت دارد. او پس از پایان کار، سازندگان قلعه را اعدام کرد، تا راز مسیرهای مخفی پنهان بماند.[۳]

میگور بر خلاف قوانین مذهب و عرف، همزمان چندین همسر داشت. البته همه آنان با هم همزمان نبودند، چرا که او چند تن از آنان را به این دلیل که وارثی برای او به دنیا نیاورده بودند، اعدام کرد؛ هر چند که در پایان هیچ کدام از آنان در این زمینه موفق نبودند.[۴] یکی از همسران او جین وسترلینگ نام داشت.[۵] میگور همچنین در دوران فرمانروایی اش سه تن از استادان اعظم را اعدام کرد.[۶]

میگور سرانجام نشسته بر تخت آهنین کشته شد. دلیل مرگ او ناشناخته است، اما برخی می گویند که این خود تخت بود که او را کشت.[۷]

میراث

با وجود این که او در زندگی شخصی اش فرد بسیار بی رحمی بود، اما به نظر می رسد که او در عین مواجهه با یک شورش بزرگ یازده ساله، نقش موثری در تثبیت خاندان تارگرین به عنوان خاندان حاکم بر هفت پادشاهی داشته است. برخی می گویند که در یک زمانه بی رحم، تنها یک دست و یک پادشاه بی رحم برای اداره کشور مناسب است.

خانواده

 
 
 
 
 
 
والینا ولاریون
 
 
 
 
 
ایریون
 
 
 
 
 
 
 
ناشناس
 
آرگیلاک «متکبر»
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ویسنیا
 
 
 
اگان اول
 
 
 
 
 
رینیس
 
اوریس براتیون
 
 
 
 
 
آرگلا دارندون
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
جین وسترلینگ
 
میگور اول
 
آلیس هارووی
 
اینیس اول
 
آلیسا ولاریون
 
 
 
 
خاندان براتیون
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
رینا
 
جیهیریس اول
 
آلیسان
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
جاکلین براتیون
 
ایمون
 
بیلون
 
همسری نامعلوم
 
دیلا
 
لرد ارن
 
سیرا
 
پنج فرزند دیگر
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
رینیس
 
 
 
 
 
ویسریس اول
 
دیمون
 
خاندان ارن


منابع و یادداشت ها

  1. ،چنین گفت مارتین، شاهان تارگرین، 1 نوامبر 2005.
  2. ضیافتی برای کلاغ ها، فصل 33، جیمی.
  3. بازی تاج و تخت، فصل 58، ادارد.
  4. ،چنین گفت مارتین، چند همسری تارگرین ها، 6 ژوئن 2008.
  5. یورش شمشیرها، فصل 14، کتلین.
  6. یورش شمشیرها، فصل 12، تیریون.
  7. یورش شمشیرها، فصل 36، داوس.