فرماندهان Night’s Watch

لرد فرمانده ی نگهبانان شب، عنوانی است که به بالاترین افسر ارشد نگهبانان شب داده می شود. صندلی او در کستل بلک (قلعه ی سیاه – Castle Black) است. او بالاترین قدرت را بین نگهبانان شب دارد، و بر فعالیت کل نگهبانان شب نظارت می کند. استاد اصلی (Chief Maester) و گشتی ارشد (First Ranger)، بنّای ارشد (First Builder)، مباشر ارشد (Lord Steward) و سایر افسرهای رتبه بالای زیر نظر لرد فرمانده، در اداره امور به او کمک می کنند. لرد فرمانده، تا روزی که بمیرد، این پست را خواهد داشت. ادعایی وجود دارد که تاکنون ۹۹۸ نفر این پست را عهده دار بوده اند، ولی در کتابخانه تنها نام ۶۶۷ نفر وجود دارد.

به طور مشخص، از گفته ی مولف بر می آید که فردی به عنوان لرد فرمانده انتخاب می شود، یک جنگجو است. که البته این می تواند نقض شود، با مرور کتاب بازی تاج و تخت (A Game of Thrones)، جایی که جان اسنو، مایوس از انتخاب شدن به عنوان یک جنگو، به عنوان مباشر شخصی لرد فرمانده فعلی منصوب شد. همتایان او، او را مجاب کردند که این انتصاب، به این معنی است که او را برای رهبری آماده می کنند. ترکیبی از این دو تئوری، می تواند بیانگر نوعی ” پیشرفت سریع ” باشد، که در آن نامزد مناسبی، برای جایگزینی فرمانده انتخاب شده و تجربیات لازم به او آموزش داده می شود، این انتخاب می تواند بدون در نظر گرفتن موقعیتی باشد که فرد در آن قرار دارد.

انتخابات

وقتی لرد فرمانده می میرد، هر کدام از مردان قسم خورده ی نگهبان شب، می تواند خودش را نامزد این پست کند، یا از سوی برادرانش نامزد شود. کاندیدها، برای پیروزی در انتخابات، نیاز به کسب دو سوم از آرای برادران نگهبان شب را دارد.[۱]

اگر هیچ نامزدی، دو سوم آرا را کسب نکرد، بدون وجود هیچ محدودیت زمانی، انتخابات در روز بعد تکرار می شود. در واقع یکبار انتخابات ۲ سال به طول انجامید و بیش از ۷۰۰ بار رای جمع شد. برادران قسم خورده ی نگهبان شب، هرکدام حق یک رای را دارند، ولی از آنجایی که حضور همه در کستل بلک، امکان پذیر نیست، فرماندهان پادگانها، به جای آنها رای می دهند.

فرماندهان دیوار در زمان اتفاقات مجموعه ی نغمه ای از آتش و یخ:

[spoiler title=”اسپویلر: ” open=”0″ style=”2″]جان اسنو، ۹۹۸ امین فرمانده دیوار است، که در سال ۳۰۰AL (سیصد سال بعد از فتح اگان) با اکثریت قاطع آرا انتخاب شد. او پیش از این، به عنوان، مباشر شخصی فرمانده مورمونت (Mormont’) انجام وظیفه میکرد، و در زمان نبرد قلعه ی سیاه (Battle of Castle Black) فرماندهی را برای دفاع از دیوار برعهده گرفت.[/spoiler]

Jeor Mormont

جور مورمونت، ۹۹۷ مین، فرمانده ی دیوار بود، که در سال ۲۸۹AL به عنوان فرمانده انتخاب شد، لقب او “خرس پیر (the Old Bear)” است.[۲] او دستورات خود را در دفتر مرکزی خود در کستل بلک صادر می کرد. او پیش از این، ریاست خاندان مورمونت (House Mormont)، و فرماندهی جزیره ی خرس (Bear Island) را عهده دار بود. او طی اقدامی، مقام خود را به نفع پسرش سر جورا مورمونت (Ser Jorah Mormont) رها کرد و به نگهبانان شب ملحق شد. [۳]

ظاهر و شخصیت:

با وجود پیری، ابهت در چهره ی او باقی مانده و برادران شب، احترام زیادی برای او قائل بودند. نگاه او عبوس و نافذ، و شانه هایش پهن بود.[۴] بیشتر موهای خود را از دست داده، ولی ریش خاکستری- سفید خود را هنوز حفظ کرده کرده بود. او یک رهبر قوی، مصمم و فرمانده ای توانمند در نبرد بود و همچنین در مواجهه با سختی ها بی باک می نمود.

کلاغ خانگی او همواره همراه او بود، که پیوسته درخواست ذرت می کرد. [۵]

تاریخچه:

به عنوان فرمانروای بیر آیلند (جزیره خرس – Bear Island)، در قیام رابرت، زیر پرچم ادراد استارک لشکر کشی کرد. شش سال بعد، او صندلی خود را به نفع پسرش سر جورا مورمونت (Ser Jorah Mormont) کنار گذاشت و به نگهبانان شب ملحق شد. او پله های ترقی را خیلی سریع طی کرد، و در مدتی کوتاه به عنوان فرمانده ی نگهبانان شب برگزیده شد. جور مورمونت عمیقاً، بابت کاهش قدرت نگهبانان شب و افزایش تهدید وحشی های پشت دیوار، نگران بود. جور به پیشنهاد گشتی ارشد خود، بنجن استارک (Benjen Stark)، روش قدیمی فرستادن گشتی به صورت منظم، که توسط کورگایل (Lord Qorgyle) استفاده می شد، را کنار گذاشت و از روند فرستادن گشتی به صورت تصادفی، استفاده کرد. تغییر تعداد گشتی و روزهای گشت آنها، وحشی ها را برای فهمیدن روزهای رفت و آمد آنها، به مشکل انداخت. او گاهی اوقات به مدت ۲ هفته یا یک ماه، گروههای بزرگتری از گشتی ها را به قلعه ها و پادگانهایی که رها شده هستند، می فرستاد.[۶]

وقتی، سر جورا، که فرماندهی خاندان مورمونت را به دست داشت، برای فرار از مجازات ادراد استارک، به جرم فروش اسیرها به بردگی، به شهرهای آزاد گریخت، شمیر مشهور پدرش یعنی لانگ کلو (پنجه بلند -Longclow) را رها کرد و جور مورمونت شمشیر معروف خود را دوباره در دست گرفت.

رویدادهای اخیر:

کتاب بازی تاج و تخت (A Game of Thrones):

لرد مورمونت جان اسنو را به عنوان مباشر شخصی خویش انتخاب کرد. و زمانیکه اتهام خیانت پدرش را به او اطلاع داد، مراقب او بود.[۷]

او گشتی ارشد خود بنجن استارک را برای یافتن گشتی دیگری به نام سر وایمار رویس (Ser Waymar Royce) و فهمیدن فعالیتهای منس ریدر (پادشاه پشت دیوار)، اعزام کرد. بعد از کشف جسد دو تن از گروه بنجن استارک در نزدیک دیوار، فرمانده مورمونت دستور داد، که دو جسد را به داخل کستل بلک، برای بررسی بیشتر ببرند. در طول شب اجساد (که در واقع به شکل وایت واکر احیا شده بودند)، به نگهبانان شب حمله کردند و چند نفر از جمله سر جریمی رایکر (Ser Jaremy Rykker) را کشتند. در آن موقع جان اسنو، و دایرولفش، گوست (Ghost)، برای جلوگیری از کشتن مورمونت توسط وایت واکر مداخله کردن. [۸] مورمونت برای نجات جانش، توسط حرامزاده وینترفل، شمشیر حرامزاده ی والرین خود، و سلاح اجدادی خاندانش یعنی لانگ کلو را به جان داد. [۹]

نزاع شاهان (A Clash of Kings):

وقتی به جان خبر رسید، که برادر ناتنی او، یعنی راب استارک، خود را شاه معرفی کرده، مورمونت مراقب جان بود که برای ملحق شدن به راب به جنوب نرود! [۱۰]

با مشاهده اتفاقاتی چون از دست رفتن گشتی ها، راه رفتن مردگان، متروکه شدن روستاهای وحشی ها، جمع آوری مردم وحشی توسط منس ریدر و آتش سوزی های بزرگ در شب، مورمونت تصمیم گرفت که یک هیئت بزرگ را به آن سوی دیوار رهبری کند، تا بفهمد چه اتفاقی در حال وقوع است و همچنین به جستجوی بنجن استارک بپردازد. او ۳۰۰ مرد از مردان دیوار را انتخاب کرد و سپس به سمت شمال، حرکت کرد. [۱۱]

در منزل کرستر (Craster’s Keep)، مورمونت فهمید که منس ریدر مردمش را در فراست فنگس (Frostfangs) جمع کرده، و آنها را برای حمله به دیوار آماده می کند. او گروهش را به سمت منطقه مشت نخستین انسانها (Fist of the First Men) هدایت کرد، و یک موقعیت دفاعی خوب در محلی که تنها راه حمله احتمالی منس ریدر به دیوار بود، به وجود آورد، و سه گروه را از سه جهت مختلف برای جستجو فرستاد.

James Cosmo as Jeor Mormont

یورش شمشیرها (A Storm of Swords):

 برادران شب که در مشت نخستین انسانها مستقر شده بودند و انتظار بازگشت آخرین گروه جستجو را می کشیدند، مورد حمله ی وایت ها، قرار گرفتند. انسجام نگهبانان شب، شکسته شد، و مورمونت بازماندگان را به سمت منزل کرستر هدایت کرد. در منزل کرستر، بعد از اینکه سم بیان کرد چگونه توسط خنجر ابسیدانی که جان به او داده بود، یک آدر را کشت، او (مورمونت) دریافت که بیش از هزار سال است، که نگهبانان شب، هدف اصلی خود را که دفاع از دیوار بود، فراموش کرده اند. او از سم پرسید: « اگر تیغه شمشیر اژدها (dragonglass)، اون چیزیه که برای کشتن آنها احتیاج است، چرا هیچ یک از مردان دیوار به آن مجهز نیستند؟» سم پاسخ داد :«ما هیچوقت نمی دانستیم… »، مورمونت فریاد زد:

ما نمی دانستیم! ولی باید یکروزی این را میفهمیدیم! نگهبانان شب، هدف اصلی خودش را از یاد برده، تارلی! تو یک دیوار ۷۰۰ فوتی را برای محافظت از دزدی وحشی ها نمیسازی! این دیوار برای محافظت از قلمروی مردم ساخته شده…، نه برای غلبه بر مردمی دیگر، نه برای وحشی ها اگه بخوای درست به قضیه نگاه کنی! خیلی مدته تارلی، صدها و هزاران ساله که ما چشمانمان را بر روی دشمن اصلیمون بستیم، در حالیکه او اکنون اینجاست و ما نمیدانیم چگونه به مبارزه با آن بپردازیم.

[spoiler title=”اسپویلر: ” open=”0″ style=”2″]مدتی بعد، در یک شورش، مورمونت توسط افراد خود کشته شد. در هنگام مرگ از تارلی میخواهد، که وصیتش را به پسرش برساند، که گناهان او را بخشیده، و از او میخواهد که به خانه برگرده، و با پیوستن به سیاه پوشان، از تبعید رهایی پیدا کند.[۱۲][/spoiler]

نقل قولها:

میگن پادشاه همیشه عاشق شکار بود، همیشه اون چیزهایی که ما عاشقشون هستیم، ما را نابود می کنند پسر، این را همیشه یادت باشه [۱۳]

مورمونت به جان اسنو، زمان مرگ رابرت براتیون

فرماندهان دیوار در تاریخ:

• Lord Commander Qorgyle

لرد فرمانده کورگایل (Lord Commander Qorgyle)، [نام کوچک او تاکنون اشاره نشده است] ۹۹۶ مین، فرمانده ی نگهبانان شب بود.

تاریخچه:

لرد فرمانده کورگایل، مدتی قبل از سر دنیس ملیستر (Ser Denys Mallister) وارد نگهبانان شب شد.[۱۴] در زمان او، از کستل بلک گشتی هایی، هر سه روز یک بار به شرق از دریا به طرف Eastwatch و هر ۲ روز یکبار به غرب به طرف برج سایه (Shadow Tower)، فرستاده می شدند. [۱۵]

در زمان او به عنوان لرد فرمانده بود که، منس ریدر (Mance Rayder) دیده بانی را ترک کرد. در آن موقع جان اسنو در وینترفل زندگی میکرد. (بنابراین به احتمال زیاد حدود سال ۲۹۰AL و یا چند سال بعد از آن بود). [۱۶]

• Lord Brynden Rivers

لرد بریندن ریورز (Brynden Rivers)، معروف به Bloodraven (زاغ ِ خونین)، یکی از “حرام زاده های بزرگ” ِ ایگان چهارم (Aegon IV) است که به دست این پادشاه، به مانند دیگر حرام زاده های بزرگ (Great Bastard)، مشروعیت یافت و از محدودیت های حرامزادگی رها شد. او فرزند ِ پادشاه (Aegon IV) و میلسا بلک وود (Mylessa Blackwood)، ششمین معشوقه ی این پادشاه است. نشان ِ شخصی ِ او یک اژدهای سفید با چشمان و آتشی قرمز است که بر زمینه ی سیاه قرار دارد. او در طول قیام بلک فایر (Blackfyre) به خاندان ِ تارگرین (Targaryen) وفادار ماند، او در زمان اریس اول (Aerys اول) دست ِ پادشاه بود و در نهایت فرماندهی نگهبانان ِ شب (Night’s Watch) را به دوش کشید. معشوقه ی او شیرا سی استار(Shiera Seastar)، از دیگر حرام زاده های بزرگ ایگان چهارم بود. برادر ناتنی اش، بیتراستیل (Bittersteel) نیز، شیرا را به همسری میخواست و این مسئله در بروز دشمنی ِ بیشتر میان این دو برادر نقش بسزایی داشت. باور ها چنین است که او یک جادوگر بوده است.

خصوصیات و ظاهر

به عنوان یک زال، بریندن پوستی به سفیدی شیر، موهای بلند سفید و چشمانی قرمز داشت. او دارای یک علامت قرمز مادرزاد بود که از گردن شروع می شد و به گونه اش میرسید. از آنجایی که این علامت مانند یک پرنده بود، بریندن به کلاغ خونی (Bloodraven) معروف شد. بریندن بدنی عضلانی یا به بلندای دیگر برادران ناتنی ِ خود نداشت. او معمولا” لباس هایی مخلوط از رنگ های خون و دودی می پوشید که که در رنگ دودی، رگه هایی از سیاه دیده می شد. چون پوستش به نور آفتاب حساسیت نشان میداد، معمولا” با ردا و یا با لباسی باشلقدار رفت و آمد می کرد. او یک چشمش را در قیام بلک فایر (Blackfyre Rebellion) و در نبرد تن به با برادرش بیتراستیل، از دست داد که گاهی آن را با چشم بند می بست. او موهای سفید صافش را بر روی شانه هایش می ریخت به طوری که چشم از دست رفته اش را با آن ها بپوشاند. 

تاریخچه

بریندن ریورز مبارزی قدرتمند بود که شمشیر ولریایی (Valyrian Sword) را با نام خواهر تاریک (یا احتمالا” خواهر شوم – Dark Sister) حمل می کرد اما به عنوان یک کمانگیر قهّار، او کمان بلندش را که از جنس ویرود (Weirwood) بود ترجیح می داد. بریندن در شورای کوچک (Small Council) پادشاه دائرون دوم (Daeron II) که برادرناتنی اش بود حضور داشت و احتمال نقشش در این شورا استاد نجواها (Master of Whisperers) بوده، نقشی که واریس (Varys) در حال حاضر ایفا می کند. در دوران قیام بلک فایرها، بریندن به پادشاهش دائرون دوم وفادار ماند و فرماندهی گروهی از کمانداران ماهر را با نام دندانهای زاغ (Raven’s Teeth) به عهده داشت. او در شورای کوچک موضعی به شدت سختگیرانه در قبال قیام کنندگان داشت و توانست برخلاف نظر پرنس بیلور که بر ارفاق و بخشش استوار بود، نظر سخت گیرانه اش را به شورا القا کند. در نبرد علفزار خونین (The Battle of Redgrass Field) او یک چشمش را در جنگ تن به تن با برادر ناتنی اش از دست داد. دندان های زاغ (Raven’s Teeth) در نهایت موقعیت استراتژیک Weeping Ridge را در میدان نبرد فتح کردند و توانستند از فاصله ی ۲۷۰ متری، باران تیر ها را بر رهبر قیام یعنی دیمون بلک فایر (Daemon Blackfyre)، که قیام را آغاز کرده بود، ببارانند که منجر به کشته شدن دیمون و دو پسر دو قلویش شد. به خاطر همین رخداد، بریندن را خانواده-کُش نام نهادند.

در سال ۲۰۹ بعد از فتح ِ ایگان فاتح (Aegon the Conqueror)، بریندن به عنوان دست پادشاه (Hand of the King) انتخاب شد و در تمام مدت پادشاهی برادرزاده اش ایریس اول (Aerys I) در این مقام خدمت کرد. اولین آزمایش بزرگ او بیماری بهار بزرگ (The Great Spring Sickness) بود که منجر به کشته شدن Daeron II، دست پادشاه قبل از او، دو شاهزاده و ده ها هزار نفر دیگر شد. با دیدن ِ کپه های اجساد در کوچه های King’s Landing، بریندن دستور داد تا آتشکار های (Pyromancers) فرقه ی کیمیاگرها (Alchemists’ Guild) آنها را در گودالهایی که برای نگهداری اژدها بود (Dragonpit) بسوزانند. نوری که از توده ی آتش سبز (Wildfire) بخاطر این ,واقعه ایجاد شده بود در شب هنگام از آن طرف شهر نیز دیده می شد.

همچنین در زمان او خشکسالی بزرگی بر وستروس حاکم شد که دو سال به طول انجامید و باعث شد مردم عامه زمین های خود را رها کنند و به جاهایی که هنوز باران می بارید بروند. بلاد ریون به آنها دستور داد به خانه هایشان بازگردند اما تعداد کمی اجابت کردند چرا که او را به عنوان خانواده-کُش، عامل نزول چنین بلایی می دانستند. بسیاری به دزدی گرویدند و راه ها نا امن شد و بخاطر کمبود تجارت قیمت ها بالا رفت.

حوالی سال ۲۱۱، لرد دیگان گریجوی (Dagon Greyjoy) به سواحل غربی وستروس (Westeros) حمله برد. لرد برون استارک (Beron Stark) پرچمدارانش را برای دفع مردان آهن Ironmen (افراد Dagon Greyjoy، ساکنین جزایر آهن به طور عام) فرا خواند و لنیستر ها هم به ساخت کشتی هایی برای حمله به جزایر آهن مشغول شدند. با این حال در تمام مدت چشم های بلاد ریون به تایرونش(Tyrosh) بود – جایی که بیتراستیل(Bittersteel) و گروه نظامی اش، همراهان طلایی (Golden Company) ماوا گرفته بودند – اما از آنجایی که Victarion Greyjoy در ذهنش میگوید “حتی Dagon هم نتوانست اژدها ها را شکست بدهد” احتمالا تارگرین ها و Bloodraven نیز در نهایت در این نزاع قدم گذاشته باشند.

در درگیری دیگری که در همین سال رخ داد، قهرمانی به نام سر اتو (Ser Otho ) که به حیوان برکن (The Brute of Bracken) شهرت داشت توانست به مقام لرد Stone Hedge، مقرِ خاندان برکن، نائل گردد. با توجه به دشمنی ِ دیرینه ی بلک وودها (Blackwood) با برکن ها (Bracken)، این Blackwoodها بودند که چشم دیدن چنین فرد قدرتمندی را بر تخت Stone Hedge نداشتند و جنگی را برای نابودی سر اتو برپا کردند. با وجود این که بلادریون از جانب مادر به بلک وودها تعلق داشت، برای جلوگیری از این جنگ، هیچ عکس العملی از خود نشان نداد.

این باور وجود داشته است که بریندن یک جادوگر شوم بوده است و در واقع او کشور را اداره می کرده است البته با “جاسوس ها و وِرد ها”یش. وقایع کتاب محافظ قسم خورده (The Sworn Sword) به دوران حکومت او به عنوان دست پادشاه می پردازد. در این زمان او به برادر پادشاه یعنی میکر اول تارگرین(Maekar I Targaryen) بد گمان است که احتمال میرود بخاطر زمزمه های سپتون اعظم (High Septon) بوده باشد.

شوالیه ی ناشناس (The Mystery Knight)

نگرانی های لرد بلاد ریون در سال ۲۱۲ به واقعیت پیوست. به لطف اطلاعاتی که نظامیان خاندان Vyrwel و گروهی از دورفهای دلقک به بلاد ریون دادند، او از نقشه ای مبنی بر نشاندن دیمون دوم بلک فایر ( Daemon II Blackfyre)، فرزند دیمون بلک فایر، بر تخت پادشاهی وستروس با خبر شد. بلاد ریون به همراه ۳۰۰ نفر از دندانهای زاغ (Raven’s Teeth)، سه محافظ پادشاه (Kingsguard)، ۵۰۰ شوالیه و ۵ هزار پیاده نظام به Whitewalls (مقر خاندان Butterwell، محلی که لردها و شوالیه های حامی این قیام دور هم جمع شده بودند) رفت. این پیاده نظام ها مردمانی از Crownlands و Riverlands یعنی Darklyn، Hayfor، Massey، Rosby، Stokeworth، Mooton، Blackwood و Lothston بودند. با دیدن چنین قدرتی، دیمون دوم تلاش کرد که با استفاده از کسانی که در مسابقات Whitewalls شرکت کرده بودند به سمت نیروهای بلاد ریون یورش ببرد ولی با پشتیبانی و همراهی کم این عده مواجه شد. سپس دست پادشاه را به مبارزه ی تن به تن طلبید که بلادریون از این امر سر باز زد و دستور دستگیری او را صادر کرد. بعد از این قیام دوم بلک فایر ها، بلاد ریون تمامی سران این قیام را زندانی نگاه داشت و از اعدام دیمون دوم سر باز زد تا از یک قیام دیگر توسط بیتر استیل (با معرفی برادرش Haegon به عنوان خواهان دیگر تخت پادشاهی) جلوگیری کند.

سالهای آخر

در زمان پادشاهی میکر اول (Maekar I)، که همچنان نسبت به او حس خوبی نداشت، بلادریون در سلول های تاریک (Black Cells) قلعه ی سرخ (Red Keep) تا سال ۲۳۳ زندانی بود، سالی که اگان پنجم (Aegon V، همان Egg) به پادشاهی رسید. او سپس به همراه زندانی هایی با عنوان گارد افتخاری توسط برادر اگان پنجم یعنی Maester Aemon (استاد ایمون که در کتابها میخوانیم) به دیوار برده شدند. در نهایت او به عنوان فرمانده نگهبانان شب انتخاب شد. ترانه ی A Thousand Eyes, and One برای او سروده شده است.

• Jack Musgood

جک ماسگود (Jack Musgood)، که با نام مستعار جک خواب آلو (Sleepy Jack)، نیز شناخته می شود، یکی از فرماندهان سابق نگهبانان شب بود.

تاریخچه:

در زمان فرماندهی جک، ریمون ریش قرمز (Raymun Redbeard)، و نیروهایش از دیوار گذشتند، و به سمت جنوب آن حرکت کردند. آنها در لانگ لیک (Long Lake) با استارکها و آمبرها، مواجه شدند، که در آنجا به نبرد پرداختند و ریمون کشته شد. نگهبانان شب خیلی دیر برای شرکت در نبرد رسیدند، و به دستور آرتوس استارک (Artos Stark) رسیدگی به مرده ها (دفن کردنشان)، به آنها محول شد. این حوادث منجر به این شد که جک، اسم مستعار خود را به دست آورد.[۱۷]

• Orbert Caswell

لرد فرمانده اربرت کسول (Orbert Caswell)، یکی از فرماندهان سابق نگهبانان شب بود.

تاریخچه:

اربرت، ۹ سال در پست فرماندهی نگهبانان شب، خدمت کرد، تا اینکه شبی درگذشت. در کتاب تاریخچه ی قنطورس سیاه (Annals of the Black Centaur)، درباره ی فرماندهی او مطالبی را نوشته شده است.[۱۸]

• Robin Hill

رابین هیل (Robin Hill)، یکی از فرماندهان سابق نگهبانان شب بود، که به عنوان یکی از بدترین فرماندهان نگهبانان شب، از او نام برده می شود، به طوریکه تقریباً نگهبانان شب را نابود کرد.[۱۹]

• Tristan Mudd

تریستان ماد (Tristan Mudd)، یکی از فرماندهان سابق نگهبانان شب بود، که از او به عنوان یکی از بدترین فرماندهان نگهبانان شب تا به امروز، یاد می شود.[۲۰]

• Marq Rankenfell

مارک رنکنفل (Marq Rankenfell) که بیشتر با لقب مارک رنکنفل دیوانه (Mad Marq Rankenfell) شناخته می شود، یکی از فرماندهان سابق نگهبانان شب بود، که از او به عنوان یکی از بدترین فرماندهان نگهبانان شب تا به امروز، یاد می شود.[۲۱]

• Osric Stark

اسریک استارک (Osric Stark)، یکی دیگر از فرماندهان سابق نگهبانان شب است که چهارصد سال قبل از نبرد فتح (War of Conquest) خدمت میکرد، او وقتی ۱۰ ساله بود، فرمانده ی نگهبانان شب شد، و ۶۰ سال در این پست باقی ماند. [۲۲]

• Rodrik Flint

لرد فرمانده رودریک فلینت (Rodrik Flint)، یکی از فرماندهان سابق نگهبانان شب بود، که از او به عنوان یکی از بدترین فرماندهان نگهبانان شب تا به امروز، یاد می شود. [۲۳]

تاریخچه:

رودریک فلینت تلاش کرد، که خود را پادشاه پشت دیوار نیز بکند، ولی تلاشهای منجر به نابودی تقریبی نگهبانان شب شد. [۲۴]

• Runcel Hightower

رانسل هایتاور (Runcel Hightower) یکی از فرماندهان سابق نگهبانان شب بود.

تاریخچه:

لرد فرمانده رانسل، عهد خود را به فراموشی سپرد، و تلاش کرد کستل بلک (قلعه ی سیاه – Castle Black) و نگهبانان شب را به صورت موروثی به پسر حرامزاده ش برساند. او نیز تقریبن نگهبانان شب را به نابودی کشاند. [۲۵]

• Night’s King

نایت کینگ (پادشاه شب – Night’s King)، یکی از فرماندهان افسانه ای نگهبانان شب بود، که در عصر قهرمانان می زیست.

تاریخچه:

براساس افسانه ها، پادشاه شب در زمان عصر قهرمانان، مدتی نه چندان طولانی بعد از کامل شدن دیوار زندگی میکرد. او یک جنگجوی بی باک بود، که به عنوان سیزدهمین فرمانده ی نگهبانان شب، برگزیده شد. بعدها، او در دام عشق زنی ” با پوست سفید همانند ماه، و چشمانی شبیه ستاره آبی” افتاد. او را تعقیب کرد و با آنکه پوست او یخ و سرد بود، به عشق بازی با او پرداخت، و روح خود را نیز تسلیم آن زن کرد. [۲۶] (مشخصات آن زن همانند آدرها توصیف شده است).

او آن زن را با خود با قلعه ی نایتفورد (قلعه ی سیاه – Nightfort) برگرداند، و بعد از پیوند نامقدسشان، خود را شاه، و آن زن را ملکه خود کرد، و سیزده سال در نایت فورت حکومت کرد. در طول سالهای تاریک حکومت خود، جنایتهای وحشتناکی را مرتکب شد، که این داستانها، هنوز هم در شمال گفته می شود. پادشاه شمال، به همراهی جورامون (Joramun)، پادشاه پشت دیوار، او را از سلطنت به پایین کشیدن و نگهبانان شب را آزاد کردند. بعد از سقوط او کشف شد که قربانیانی به آدرها (احتمالن مشابه کرستر – Craster) تقدیم میکرد. همه اسناد مربوط به او را نابود کردند، و ذکر نام او نیز قدغن شد. [۲۷]

تاریخچه ی اخیر:

درحالی که به سمت شمال حرکت میکردند، برن (Bran) داستانهای نان پیر (Old Nan) را درباره ی پادشاه شب، و نایتفورد که به فرزندان استارک گفته میشد به یاد آورد. او میگفت، بعضی از مردم بر این باورند که پادشاه شب، یک بولتون (bolton)، و یا یک مگنار از اسکاگوس (Magnar out of Skagos) و یا یک آمبر (Umber)، یا یک فلینت (Flint)، یک نورری (Norrey) و یا یک وودفوت (Woodfoot)، کسی که قبل از آمدن آیرون من (ironmen) بر بیر آیلند (جزیره خرس – Bear Island) حکمرانی میکرد بود، اما او (Old Nan)، پادشاه شب را یک استارک، هم نام برن و برادر پادشاه شمال می داند. [۲۸]