وستروس اولین مرجع فارسی نغمه ای از یخ و آتش
به‌نظر می‌رسید که سریال برای طرفداران برنامه‌ریزی بی‌نقصی داشته است. اول با قتل لوسریس ولاریون و داستان انتقامیِ خون وپنیر شروع شد. بعد تا نبرد روکزرست ادامه پیدا کرد و از دست دادنِ تراژیک رینیس و اژدهایش میلیس را تجربه کردیم. تمام این‌ها رسید به یک پایان جنجالی؛ از قرار معلوم، نبرد گالت. جایی که سیاهان (که با سه اژدهاسوارِ جدید تامین شدند) و سبزها بر فراز سدی که توسط کورلیس ولاریون ساخته شده، باهم روبه رو می‌شوند.
ولی در عوض قسمت آخر کاملا چیز متفاوتی بود. این قسمت پایانِ فرنچایز “بازی تاج و تخت” را بازتعریف می‌کند، نه لزوما برای بهتر کردنش.
هشدار اسپویلرِ قسمت آخر خاندان اژدها
خاندان اژدها از اپیزود هفتم از مسیر اصلی خودش خارج شد. در سریال بازی تاج و تخت، اپیزودهای ماقبل آخر از روایت‌‌های داستانِ چندگانه، با استفاده ازتمرکز بر اتفاقات نقطه‌ای خاص از وستروس، اجتناب می‌کردند. و معمولا در یک نقطه اوج داستانی پیشرفت می‌کردند. مثلا سربریدن نداستارک، نبرد بلک‌واتر، یا عروسی خونین. فصل اول خاندان اژدها همین روند را با نمایشِ تاج‌گذاری اگان آغاز کرد و وقفه‌ای که در آن —در اپیزود یکی مانده به آخر — توسط رینیس و اژدهایش میلیس ایجاد شد. همان‌طور که گفتیم، اپیزود هفتم در کل یک چیز دیگر بود. به‌جای نمایش یک تغییر بزرگ، این قسمت حول رینیرا می‌چرخید که در حال جمع کردن حرام‌زادگان تارگرینی از گوشه‌کناره‌های سرزمین است تا برای اژدهای بدون سرنشینش، اژدهاسوار پیدا کند.
طرفداران بی‌صبرانه در انتظار نبرد پراهمیتِ گالت بودند. اما از آن‌جایی که قبل از آن باید جمع‌آوری اژدهایان صورت می‌گرفت، این فاصله‌گیری از الگوی همیشگی اپیزود‌ها آن‌قدر ترسناک نبود.
به‌همین دلیل است که قسمت آخر فصل شوکه‌کننده بوده. یک نبرد بزرگ همچنان به تاخیر افتاد. آن‌هم برای سریالی که تمام نیمه دوم را به ایجاد شرایطی اختصاص داده بود که نقطه عطفی ویرانگر برای این جنگ داخلی باشد.
در عوض ما همه‌چیز دیدیم: در دقایق پایانی اپیزود دیمون آماده‌ی ترک هارن‌هال می‌شود، رینیرا نیروهایش را جمع می‌کند، رینا اژدهای وحشی را به دره هدایت می‌کند و آلیسنت به دنبال راهی‌ست تا سد را بشکند. این اپیزود به‌طور قطع شرایط را برای نبرد مهیا کرد. شاراکو لوهار می‌گوید که این نیروهای سه‌گانه “فردا” بر فراز گالت فرود می‌آیند. اما این مربوط فصل بعدی است.
به‌طرز عجیبی، اپیزود آخر روایتش مثل یک پایان‌بندی نبود. در عوض وقفه بود. لحظه‌ای پایانی برای درگیر کردن طرفداران تا زمانی که سریال دوباره برگردد. این بیشتر از یک پایان نفس‌گیر است. تمام روایت‌ها به حال خود رها شده‌اند. حتی رینا هم سوار اژدهای خود نمی‌شود، در نهایت فقط پیدایش می‌کند. این اپیزود با قسمت دوی فصل هشتم بازی تاج و تخت، یعنی “شوالیه‌ی هفت‌پادشاهی”، تشابه دارد. تمام ساز و کارهایی که برای نبرد مهیا شدند و در آخر نبردی در کار نبود.
نیازی نبود که این‌طوری باشد. فصل دوی خاندان اژدها تعداد قسمت کمتری داشت، برخلاف فصل اول که ده اپیزود بود. همان‌طور که قبلا آماده شده بودند برای اپیزودهای بیشتر، فصل قرار بود این‌جا به پایان برسد. اما همان‌طور که دیدیم، کل فصل شبیه به نگه‌داشتنِ عطسه هست. و احتمالا زمان زیادی بگذرد قبل ازاین‌که بفهمیم بعد ازاین چه می‌شود.
خوش‌بختانه فصل سوم سریال قبلا تایید شده‌‌است و طرفداران تا آخر متحیر نخواهند ماند. هرچند همان‌طور که اشاره شد، این اپیزود یک فاصله‌گیری از ساختار کلی فرنچایز بود. و نشان می‌دهد هرچیزی در دنیای بازی تاج و تخت ممکن است.
