دروگو: تفاوت میان نسخه‌ها

{{در حال ترجمه|QelThuzad}}

[[نبرد شاهان]](اشاره شده)<br />

[[یورش شمشیرها]](اشاره شده)<br />

در نهایت کال همسرش را به محل زفاف راهنمایی می‌کند. یک دختر ۱۳ ساله که تمام عمر خود مورد سواستفاده بردار خود قرار گرفته است و هیچگونه حق انتخابی در ازدواج خود نداشته است و همین باعث ترس بسیار او از شوهر خود میشود و انتظار دارد که مورد تجاوز قرار گیرد. علی‌ رغم شهرت کال در بی رحمی، کال به نظر معشوقه با ملاحظه ای به نظر می‌رسد. با اینکه او و [[دنریس تارگرین|دنی]] زبان همدیگر را متوجه نمی شوند، کال نشان می دهد که فقط معنی کلمه "نه" را می‌ داند و سپس شروع به لمس کردن عروس خود به آرامی میکند. کال بعد از اینکه دنی‌ تمایل خود را برای عشق بازی نشان میدهد عمل عشق بازی را شروع می‌کند.این شب زفاف با محبت، آغازی برای زندگی‌ مشترک آنهاست که سرانجام به یک رابطه بسیار با محبت تبدیل میشود.

زمانی‌ که زندگی‌ جدید دنریس به عنوان [[کالیسی]] او را از سو استفاده برادرش نجات می دهد، او زندگی‌ متفاوت نسبت به دختر ترسو و منفعل سابق را شروع می‌کند و تبدیل به یک زن قوی با اعتماد به نفس و یک رهبر مادر زاد می شود. زمانی‌ که دنی‌ شروع به یاد گرفتن زبان [[دوتراکی]] می‌ کند، همزمان درگو هم شروع به یاد گرفتن زبان مشترک وستروسی می‌کند، هرچند صحبت کردن او با لهجه بربر هست.او دنی‌ را با محبت با تشبیه "ماه زندگی‌ من" صدا می‌کند و دنی‌ هم او را خورشید و ستاره ی من خطاب می‌کند. دروگو با احترام با دنی‌ رفتار می‌کند و به نظرات او اهمیت می دهد، هرچند او مخالفت دنی‌ را با بعضی‌ از رفتار های دوترکی ها ماننده تجاوز و برده داری اقوام مغلوب در جنگ را درک نمی کند. دروگو از دنی‌ وقتی‌ که اون دستور آتش بس می دهد حمایت می‌کند و از طرفی‌ خوشحال است که دنی‌ شجاعت خود را کم کم پیدا می‌ کند.این دو کم کم و عمیقا عاشق هم می شوند. اما رابطه ی دروگو با [[ویسریس تارگرین|ویسریس]] چندان دوستانه نیست. در حالی که رفتار دنی‌ نسبت به رسم و رسوم دوتراکی با احترام است و به یادگیری، بردار او فقط به چشمه تحقیر به "وحشی ها"ی دوتراکی نگاه می‌ کند و کم کم صبر خود را به خاطر وعده ای که دروگو به او قول داده بود از دست می دهد. این مسئله در نهایت وقتی‌ ویسریس با بی‌احترامی شمشیر خود را علیه دوتراکی ها در [[وائس دوتراکی]] بیرون می‌کشد و جان دنریس و بچه متولد نشده اش را تهدید می‌کند، به اوج خود می‌ رسد. دروگو برای جلوگیری از خونریزی در شهر مقدس به ویسریس قول تاج طلایی را می دهد و سپس ظرف بزرگی‌ از طلای مذاب را روی سر او خالی‌ می‌کند و او را می کشد.

هر چند دروگو توجهی‌ به زخم جزئی خود نمی کند اما دنی‌ او را متقاعد می‌ کند  که او اجازه دهد تا [[میری ماز دور]] (Mirri Maz Duur)،جادوگری که دنی‌ جانش را در لزر نجات داده بود، مرحمی برای زخم او درست کند. مرهم باعث خارش زخم دروگو می شود و او آن را دور می‌ اندازد و همین باعث میشود که زخم عفونت کند. شرایط سلامتی درگو تضعیف می شود و او از روی اسب خود به زمین می‌ افتاد و این یک اتفاق سمبولیک در رسوم دوتراکی است که نشان می دهد او دیگر صلاحیت رهبری قبیله را ندارد. همچنان که او با مرگ دست پنجه نرم میکند، دنریس میری ماز دور را متقاعد می‌ کند تا برای درمان دروگو از [[جادوی خون]] استفاده کند. جادوگر برای انتقام گرفتن از دوتراکی ها به خاطر نابود کردن روستایش به او خیانت می‌ کند و مراسمی را اجرا می‌ کند که دروگو را تنها به حالت کتاتونیک (catatonic) فلجی و ناهوشیاری برمی‌ گرداند. همچنین باعث می شود ک بچه ی دنریس در شکم او بمیرد. وقتی‌ دنی‌ متوجه می شود که درگو هیچوقت به زندگی‌ و شرایط قبلش برنمی گردد، او را با یک بالش خفه می‌ کند و مراسم خاکسپاری با افروختن آتش بزرگی‌ به رسم دوتراکی ها برگزار می‌کند. او بدن دروگو را به همراه جادوگر می سوزاند و خود نیز به همراه تخم های [[اژدها]] وارد آتش می شود. آتش به صورت جادویی جان را در مقابل جان معامله می‌ کند و جان جادوگر را می‌گیرد و دنریس و ۳ اژدهای تازه به دنیا آمده از دل خاکستر بیرون می‌آیند.