نبرد دشت آتش: تفاوت میان نسخه‌ها

[[اگان فاتح]] (اگان تارگرین)، لرد [[دراگون استون]]، به منطقه ای که بعدها [[بارانداز پادشاه]] نام گرفت، وارد شد و شروع به مطیع ساختن تمامی [[هفت پادشاهی]] کرد. پس از تسلیم شده [[هارن هال]]، شبه جزیره کرک کلا و [[سرزمین های طوفان]]، اگان و دو خواهرش [[ویسنیا تارگرین]] و [[رینیس تارگرین]]، به همراه اژدهایانشان در سپت سنگی گرد هم آمدند. اکثر سربازان [[خاندان تارگرین]] از مستعمره تازه آزاد شده [[سرزمین های رودخانه]] بودند. لرد جان مورتون از میدن پول که از اولین لردهایی بود که با [[خاندان تارگرین]] متحد شده بود، فرماندهی لشکر تارگرین ها را بر عهده گرفت. <br /> لورن لنیستر، [[پادشاه صخره]] با مرن گاردنر، [[پادشاه ریچ]] در گلدن گرو (منطقه ای در شمال ریچ) با هم متحد شدند تا کوشش کنند متجاوزین تارگرین را بیرون برانند. دو پادشاه با هم حدود 55 هزار سرباز داشتند که این تعداد تقریبا 5 برابر سربازان تارگرین بوده و شامل 5 هزار شوالیه اسب سوار بود. از آنجایی که نصف بیشتر سپاه سربازان مرن گاردنر بودند، او فرماندهی مرکز و پسرش ادموند، فرماندهی خط مقدم را بر عهده گرفتند. لورن سمت راست و لرد اوکهارت سمت چپ سپاه را هدایت می کردند. <br /> لرد "منفرد های تاور" از منطقه "های تاور"، نصیحت سپتون اعظم را پذیرفت و به لرد ارباب خود، مرن، ملحق نشد و در عوض نیروهای خود را در [[اولد تاون]] نگه داشت.

دو سپاه در دشت های جنوبی بلک واتر نزدیک جاده طلایی کنونی با هم رو در رو شدند. در حالی که دو پادشاه امیدوار بودند که از کنار به سپاه تارگرین حمله کرده و مرکز آن را توسط شوالیه ها در هم بشکنند، تارگرین ها در حالت تدافعی قرار گرفتند. <br /> هجوم متحدان باعث آغار در هم شکستن خطوط نیزه دار تارگرین شد، اما اگان و دو خواهرش، سوار بر اژهایانشان، [[بالریون]]، مراکسس و [[ویگار]] به پرواز در آمدند. اژدهایان به آتش کشیدن تمامی دشت را آغاز کردند و آتش خود را مخصوصا به سمت سپاه لنیستر و گاردنر هدایت کردند. نیروهای لرد موتون پشت آتش پناه گرفته بودند تا کار سربازانی که از آتش رهایی می یافتند را یکسره کنند. پادشاه لورن به محض اینکه دریافت اگان پیروز خواهد شد از شعله ها به محل امنی گریخت.