خدای مغروق

خدای مغروق، که با نام کسی که در زير امواج اقامت گزيد نيز ياد می شود، يک خدای دريايی است که منحصراً توسط مردان آهن(Ironmen) در وستروس پرستش می شود. مذهب خدای مغروق بسيار قديمی است و به پيش از هجوم اندالها(Andal) برمی گردد. اندال هايی که به جزاير آهن حمله بردند، به جای پرستش مذهب هفت(Faith of Seven) که در جنوب وستروس آن را رواج داده بودند، خدای محلی آن جا را به عنوان آيين خود پذيرفتند.مذهب خدای مغروق، کاملاً از نيرو و دزدی دريايی که منتصب به مردان آهن است حمايت می کند.

باور ها

همانند مردان آهن، خدای مغروق هم يک خدای تندخو است و هماهنگ با روش قديمی(Old Way). گفته می شود که خدای مغروق مردان آهن را به وجود آورده تا غارت و تجاوز کنند، تا نامشان بر روی آتش و خون و آواز پادشاهی ها حک شود. اين باور وجود دارد که خدای مغروق خودش شعله را از دريا آورد و دنيا را با شمشير و آتش درنورديد. دشمن ابدی خدای مغروق، يعنی خدای طوفان(Storm God)، در يک کاخ در ميان ابر ها اقامت دارد و کلاغ ها از مخلوقات او هستند. گفته می شود که اين دو خدا برای هزاران سال است که با يکديگر در ستيز هستند و زمانی که اين دو با يکديگر نبرد می کنند، دريا در خشم می جوشد. هرچند همانند خدای مغروق، کسی هم به تنهايی معتقد به خدای طوفان نيست.

زمانی که يک آهن زاده غرق می شود، گفته می شود که خدای مغروق نياز به يک پاروزن قوی داشته است، و جمله "آنچه مرده است هرگز نمی ميرد" را در موردش به کار می برند. اين باور هست که او در تالار آبی مشغول جشن گرفتن است و از پريان دريايی لذت می برد.

غرق شدن

غرق شدن و رستاخيز از جمله خصيصه های بارز در ادعيه و مراسم های اين مذهب است. غرق شدن يک روش سنتی بری اعدام کردن در ميان آهن زاده ها می باشد، اما همچنين يک عمل مقدس هم محصوب می شود. و افراد با ايمان هيچ ترسی از آن ندارند. تازه متولدين پس از مدت کوتاهی از دنيا آمدن غرق می شوند، در آب قوطه ور می گردند يا با آبنمک مورد تدهين قرار می گيرند. اين عمل به عنوان بخشی از مراسم مذهبی انجام می شود، تا بدن هايشان متعلق به دريا شود، که وقتی مردند، بتوانند تالار خدای مغروق را پيدا کنند.

در طول مراسم تدهين، کشيش در برابر فرد زانو زده قرار می گيرد. با دستش آب دريا را جمع می کند و بر سر آن فرد می ريزد. در حالی که اين جملات را ميگويد:

”	کشيش:" بگزار <فرد> خدمتکار تو بار ديگر از دريا زاده شود، از جايی که متعلق به تو است. او را با نمک تقديس کن، او را با سنگ تقديس کن، او را با فولاد تقديس کن." در جواب:"آنچه مرده است هرگز نمی ميرد" کشيش:"آنچه مرده است هرگز نمی ميرد، بلکه بار ديگر برمی خيزد، محکم تر و قوی تر."	“

مردان مغروق

کشيشانی که مردان مغروق(Drowned Men) ناميده می شوند، برای بار دوم غرق می شوند و بار ديگر با انجام عمل احیا تنفسی به زندگی برمی گردند. گرچه همه ی مردان موفق نمی شوند که زنده از اين مراسم بيرون بروند. مردان مغروق يک ردای زبر به رنگ های سبز، خاکستری و آبی مي پوشند. آن ها با خود يک تکه چوب حمل می کنند تا طرفداری خود از نبرد را نشان دهند، و همچنين دارای يک مشک چرم هستند که پر از آبنمک است تا از آن در مراسم های مذهبی و حتی فرونشاندن تشنگيشان استفاده کنند. کشيشان خدای مغروق هرگز نبايد خون آهن زاده را بريزند. آن ها با نيايش و ريختن آب دريا بر روی دماغه کشتی های جديد، آن ها را مورد تقديس قرار می دهند."خدای بزرگی که برای ما غرق شد." قسمتی از مناجات های کشيشان خدای مغروق می باشد.