مصاحبه‌‌ی اما دآرسی با مجله‌ی GQ

اما دآرسی نقش ملکه رینیرا تارگرین را در سریال خاندان اژدها  بازی میکند. او از همان ابتدا در میان بازیگران این مجموعه متمایز بود. در اولین قسمت از فصل دوم، رینیرا تنها یک خط دیالوگ داشت، ولی دآرسی توانست با همان یک جمله بدرخشد.

دآرسی در مصاحبه ها نیز درخشیده است. او به همراه الیویا کوک، در زمان پخش فصل اول سریال به شهرت اینترنتی رسید. به دلایلی، فاش شدن علاقه‌ی دآرسی به نوشیدنی «نگرونی سبگلیاتو با پروسکو» برای مردم بسیار جذاب بود.
دآرسی به GQ گفت:

خودِ دیجیتالی، خودِ عمومی، واقعاً از خود خصوصی جدا میشه. فکر می‌کنم همیشه وقتی مردم [اون جریان] رو مطرح می‌کنن، برای پاسخ دادن دچار مشکل میشم، چون فقط کمی یادم میاد که این اتفاق افتاده، چون احساس می‌کنم برای شخص دیگه‌ای رخ داده.

دآرسی در مصاحبه ها همیشه متفکر و جدی به نظر می رسد، شخصیتی که معمولاً در تبلیغات نمی‌بینید. ظاهراً تبلیغ فصل اول او را عصبی کرده بود. او گفت:

درک کردن این ایده که نسخه‌ای از تو قراره در فضای عمومی زندگی کنه، خیلی سخته. واقعاً ترسیده بودم. دائم و به طور مداوم آماده‌سازی زیادی انجام دادم. فکر می‌کنم به جای اعتماد به نفس، روی آماده‌سازی تمرکز کردم.

دآرسی سال‌هاست که روی صحنه و روی پرده بازی می کند، اما قرار گرفتن در مرکز یک سریال بزرگ مانند خاندان اژدها به معنای مواجهه با نوع جدیدی از کنجکاوی عمومی بوده است. او با خنده گفت:

[فهمیدم] که من تمام این مدت یه برون‌گرای مخفی نبودم. در واقع، من هنوز هم عمیقاً درون‌گرا هستم.

در عین حال، دآرسی از اینکه چهره‌ی چنین سریال بزرگی باشد، “احساس غرور” می کند و مشتاق همکاری هایی است که از کار روی یک تئاتر یا سریال تلویزیونی به دست می آید.
او می‌گوید:

من از کسانی که اون نیاز فوق العاده و وسواس‌گونه به تولید رو دارند، خیلی شگفت زده میشم و فکر می‌کنم واقعاً فوق العاده است، و من اون [نیاز] رو ندارم. من واقعاً نیاز دارم با مردم باشم. عجیبه. من نوعی درونگرا هستم که به هم‌نشین نیاز دارم.

علی‌رغم اینکه می تواند “کسل کننده” باشد، اما دآرسی از نماینده‌ی افراد غیرباینری بودن استقبال می‌کند. بخش بزرگی از شخصیت عمومی دآرسی به این واقعیت مربوط می شود که او غیرباینری است. او به نوعی به الگویی برای افراد غیرباینری و سیال جنسیتی در صنعت فیلم‌سازی تبدیل شده، نقشی که آن را می پذیرد، حتی اگر به معنای بارها و بارها توضیح دادن در مصاحبه ها باشد. دآرسی گفت:

از یک طرف، بدیهیه که کاملاً کسل‌کننده میشه. اما هم‌زمان، مسئولیت تلاش برای ایجاد کمی فضای بیشتر که افراد بتونن توش زندگی کنن رو به طور جدی به عهده می‌گیرم. من به طور کلی در مورد داشتن یه چهره‌ی عمومی احساسات پیچیده‌ای دارم، این چیزی نیست که هیچ‌وقت انتظارش رو داشته بوده باشم. اما ایجاد کمی فضای بیشتر، کمی آزادی عمل بیشتر برای وجود داشتن افراد، به نظر کاریه که دوست دارم انجام بدم.

برای مثال، اغلب از دآرسی پرسیده می‌شود که آیا مراسم اهدای جوایز مانند امی یا اسکار باید دسته بندی‌های بدون توجه به جنسیت هم داشته باشند؟ این یک سوال تکراری است، ولی سؤالی است که دآرسی به عنوان یک فرد غیرباینری مورد توجه و دارای جایگاه، خوشحال است که در مورد آن بحث کند.

این کاملاً خنده داره که به نوعی اعلام کنی که از [این جور] طبقه بندی صرف‌ نظر می کنی، و بعد بی‌وقفه از نحوه‌ی دسته‌بندی‌ها سؤال بشه. ولی من این رو بخشی از کارم می‌دونم.

به نظر می رسد دآرسی در پشت صحنه خاندان اژدها راحت تر است، جایی که در صورت نیاز با تیم تولید برای پذیرش بیشتر LGBTQ+ صحبت می کند. او در این باره گفت:

 من با خیلی از بازیگران سیال جنسیتی، غیرباینری و ترنس ملاقات کردم و چند نفر در خاندان اژدها حضور دارند. دوست‌داشتنیه، چون در حالی که سرِ کار هستم، تلاش برای گسترش و بهبود ساختارهای کاری برای حمایت از افراد سیال جنسیتی رو جدی می‌گیرم.
من خوش شانس هستم که نقش اصلی رو بازی می کنم، به این معنی که احتمالاً می‌تونم کمی بلندتر از کسانی که نقش‌های فرعی‌تر رو بازی می‌کنند فریاد بزنم. اما فکر می کنم این هم با مسئولیت همراهه و من واقعاً واسش آماده هستم.

اما دآرسی علاقه‌ی زیادی به نظریه پردازی در مورد اتفاقات آینده‌ی سریال خاندان اژدها دارد، ولی عضو، گروه‌های طرفداران آنلاین نیست.

فکر نمی‌کنم این برای من مفید باشه. فکر نکنم برای من [مناسب] باشه.من واقعاً از تئوری‌پردازی درباره‌ی سریال، داستان، چگونگی وقوع رویدادهای خاص و پیامدهای اون رویدادها لذت می برم. و ممکنه حس من نسبت به چیزها در برخی جاها با نظریه‌ای که توسط دیگران ارائه میشه در تضاد باشه. و هیچ علاقه ای به برخورد تند این موارد با هم‌دیگه ندارم.