۵٬۹۰۷
ویرایش
ویگار: تفاوت میان نسخه‌ها
←تاریخچه
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
ویگار نام خود را از یکی از خدایان کهن [[ممالک مستقل والریا]] گرفته بود. او در [[دراگون استون]] از یک [[تخم اژدها]] متولد شد. | |||
در طول [[جنگ فتح|فتح]]، ملکه [[ویسنیا تارگرین]] بر پشت ویگار بر فراز دره پرواز کرد تا [[ایری]] را تسخیر کند. به محض ورودش، ملکه‌ی وارث [[شارا ارن]] بیرون آمد تا پسرش را بیابد. پادشاه [[رونل ارن]]، آخرین [[پادشاه کوهستان و دره]]، برای سرواری بر پشت اژدها به مادرش التماس می‌کرد. پس از آنکه [[شارا ارن|مادرش]] زانو زده و تسلیم شد، رونل با ویسنیا بر ویگار سوار شدند.<ref>[http://asoiaf.westeros.org/index.php/topic/72313-reading-from-the-world-of-ice-and-fire/page-3#entry3588552 دنیایی از یخ و آتش.] یادداشت‌هایی از روخوانی جرج آر. آر. مارتین و پرسش و پاسخ در بوبونیکان 44 در آلباکورکی</ref> | |||
[[میدان آتش]] تنها نبردی بود که هر سه اژدهای اصیل تارگرین‌ها همزمان به پرواز درآمدند. ویگار، [[مراکسس]] و [[بالریون]]، همزمان بیش از چهار هزار مرد را کشته و زنده سوزاندند. پادشاه [[مرن گاردنر نهم|مرن]] و [[خاندان گاردنر]] همگی مردند. ارتش از هم پاشید و اگان اول پیروز شد.{{رف|بتت|13}} | |||
در طول دوران سلطنت [[ویسریس تارگرین اول|ویسریس اول]]، سوار ویگار لیدی [[لینا ولاریون]] بود که از دوازده سالگی بر او سوار می‌شد. وقتی لیدی لینا و همسرش پرنس [[دیمون تارگرین (همسر رینیرا)|دیمون]] با هم ازدواج کردند، با هم برفراز [[دریای باریک]] به طرف [[پنتوس]]، [[ولانتیس]]، [[کوهور]]، و [[نورووس]] پرواز کردند. در هر شهر جمعیت برای تماشای ویگار و [[کراکسس]] پرنس دیمون هجوم می‌آورد. پس از بازگشت از [[دریفت مارک]]، ویگار، کراکسس و [[سیراکس]]، معمولا با یکدیگر و به همراه سوارانشان، لینا، دیمون، و پرنسس [[رینیرا تارگرین|رینیرا]]، پرواز می‌کردند.<ref>[[شاهزاده رذل]]</ref> | |||
پس از مرگ لیدی لینا و در جریان [[رقص اژدهایان]]، پرنس [[ایموند تارگرین]] بر ویگار سوار می‌شد.{{رف|ربا|8}} ویگار و [[سان فایر]]، [[ملیس]] را در جریان [[نبرد روکس رست]] کشتند. پس از [[نبرد کنار ساحل دریاچه]]، ایموند و ویگار [[سرزمین های رودخانه]] را مورد تاخت‌و‌تاز قرار دادند. پرنس [[دیمون تارگرین]] ایموند را به چالش کشید و با [[کراکسس]] سیزده روز در [[هارن‌هال]] منتظر ماند تا ایموند از سوزاندن سرزمین‌های رودخانه دست کشیده و با او روبه‌رو شود. [[رقص بر فراز هارن هال]] با مرگ هر دو سوار و هر دو اژدهای بر فراز [[چشم خدایان]] به پایان رسید. ویگار در هنگام مرگ صد و هشتاد و یک ساله بود.{{رف|شوم}} | |||
جمجمه‌ی ویگار به همراه هجده [[جمجه های اژدها (تارگرین)|جمجمه‌ی]] دیگر بر دیوار‌های تالار تاج و تخت [[قلعه سرخ]] آویزان می‌شد. پس از [[قیام رابرت]]، پادشاه [[رابرت براتیون]] جمجمه‌ی ویگار را برداشت و به همراه دیگر جمجمه‌ها در سلولی نمناک انبار کرد. | |||
== اژدهاسواران شناخته شده == | == اژدهاسواران شناخته شده == | ||