ریگار تارگرین: تفاوت میان نسخه‌ها

ریگار تارگرین (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۶ ژوئن ۲۰۱۳، ساعت ۱۴:۳۵

۲۸۹ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۶ ژوئن ۲۰۱۳

بدون خلاصۀ ویرایش

مورس مارتل

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۳۸

ویرایش

@@ خط ۲۱: / خط ۲۱: @@
 پرنس '''ریگار تارگرین'''، بزرگ ترین پسر [[ایریس دوم]] (Aerys II)، و به عنوان وارث اصلی، پرنس [[درگون استون]] (Dragonstone) بود. ریگار در طول زندگی اش بین [[مردم عامه]] (smallfolk) محبوبیت داشت، اما در [[شورش رابرت]] (Robert’s Rebellion)، که تا اندازه‌ای به خاطر ربودن [[لیانا استارک]] (Lyanna Stark) توسط او به راه افتاده بود، کشته شد. وفاداران تارگرین‌ها از او به عنوان یک قهرمان یاد می‌کنند.{{رف|نش|48}}
 == ظاهر و شخصیت ==
-[[پرونده:Rhaegar Targaryen Elia Martell marriage.jpg|320px|thumb|left|Marriage to princess Elia Martell of Dorne]]
+[[پرونده:Rhaegar Targaryen Elia Martell marriage.jpg|350px|thumb|left|Marriage to princess Elia Martell of Dorne]]
 ریگار بسیار باهوش بود، و در هرکاری که تمرکزش را روی آن می‌گذاشت، بهترین می‌شد؛ او یک نوازنده‌ی با استعداد و یک شوالیه‌ی با مهارت محسوب می‌شد. ریگار به شدت تحت تاثیر «[[سایه‌ی سامرهال]]» قرار داشت، زیرا او «متولد شده در اندوه» بود و گاه به گاه افسرده به نظر می‌رسید.
 افراد بسیاری برای ریگار احترام قائل بودند، حتی [[ادارد استارک|ند استارک]](Ned Stark)، بهترین دوست رابرت. [[جیمی لنیستر|جیمی]] (Jaime) هنوز آهنگ آهنین صدای ریگار را به خاطر می‌آورد.[۲] ریگار بلند قد و خوش‌قیافه بود، چشمان یاسی تیره (darklilac eyes) و موهای نقره ای تارگرین‌ها را داشت. اغلب خواهر او دنریس تارگرین (Daenerys) را با مقایسه با ریگار می‌ستایند.
@@ خط ۳۶: / خط ۳۶: @@
 الیا، به علت سلامت متزلزلش، تا نیم سال پس از تولد رینیس بستری بود و با به دنیا آورد اگان تقریباً جان خود را از دست داد،  بعد از آن استادان (Maesters) به ریگار گفتند که همسرش نمی‌تواند فرزند دیگری داشته باشد.[۴] استاد امون (Maester Aemon)، که ریگار در آن زمان از طریق کلاغ‌های نامه رسان (raven messages) با او مکاتبه داشت، به خاطر می آورد ریگار به اشتباه باور داشت که اگان همان پرنس وعده داده شده (the Prince Who Was Promised) است.[۵]
 == عشق و مرگ ==
+[[پرونده:Rob-rhaegar-winterfell.jpg|350px|thumb|left|Rhaegar fighting Robert Baratheon on the Trident.
+Artwork by M.Luisa Giliberti©]]
 در طول تورنومنت هارنهال (Tourney at Harrenhal)، ریگار توقف ناپذیر ظاهر شد، و حتی سر آرتور دین (Arthur Dayne) ملقب به شمشیر صبح را مغلوب کرد. با برنده شدن تاج رُز زمستانی برای ملکه‌ی عشق و زیبایی (Queen of Love and Beauty)، او علاقه‌اش به لیانا استارک (Lyanna Stark) را، با نادیده گرفتن همسر خودش، پرنسس الیای دورنی و گذاشتن تاج در دامان لیانا، فاش کرد.{{رف|یش|42}} ظاهراً یک سال بعد، ریگار، به دلایل نامعلوم، لیانا را می‌رباید. این اقدام سرانجام، ماشه‌ی شورش رابرت (Robert’s Rebellion) و سقوط خاندان تارگرین (Targaryen dynasty) را کشید.
@@ خط ۴۷: / خط ۴۹: @@
 == ارجاعات در کتاب ==
 === بازی تاج و تخت ===
+[[پرونده:Rhaeg-winterfell.jpg|300px|thumb|left|Rhaeg-winterfell]]
 رابرت براتیون (Robert Baratheon)، وقتی به ریگار اشاره می‌کند، او را یک هیولا و متجاوز توصیف می‌کند. هرچند، به نظر نمی‌رسد دوست او، ادارد استارک (Eddard Stark)، در این عقیده با او شریک باشد.
@@ خط ۵۷: / خط ۶۰: @@
 {{نقل قول|یاقوت ها مانند قطرات خون از سینه‌ی پرنس درحال مرگ به پرواز درآمد، او به روی زانوهایش در آب فرو افتاد و با آخرین نفسش نام یک زن را زمزمه کرد.}}
 ===طوفان شمشیرها===
+[[پرونده:The dragon prince.jpg|300px|thumb|left|The dragon prince]]
 دنریس (Daenerys) سوار بر کشتی بالریون (Balerion)، به آرستان ریش‌سپید (Arstan Whitebeard) می‌گوید که چیزهای بسیار کمی درباره‌ی ریگار می‌داند، فقط داستان‌هایی که ویسریس برایش تعریف کرده، در حالی که او در زمان مرگ ریگار تنها یک پسربچه بوده. وقتی دنی از آرستان می‌پرسد که ریگار حقیقتاً چگونه بوده، آرستان پاسخ می‌دهد:
 {{نقل قول|توانا، بیش‌تر از هر چیز دیگر. مصمم، سنجیده، وظیفه‌شناس، با اراده.}}