اولین شورش بلک فایر: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۷: | خط ۷: | ||
اگان چهارم در بستر مرگش تمامی حرامزاده هایش را مشروع کرد.حرامزاده های جالب توجه و خاص او [[حرامزاده های بزرگ]] صدا زده میشدند،که برجسته ترین ان ها دیمون بود،جنگجویی بزرگ و دارنده ی بلک فایر تارگرین ها.او نام خود،[[دیمون بلک فایر]]،را از شمشیرش گرفت. | اگان چهارم در بستر مرگش تمامی حرامزاده هایش را مشروع کرد.حرامزاده های جالب توجه و خاص او [[حرامزاده های بزرگ]] صدا زده میشدند،که برجسته ترین ان ها دیمون بود،جنگجویی بزرگ و دارنده ی بلک فایر تارگرین ها.او نام خود،[[دیمون بلک فایر]]،را از شمشیرش گرفت. | ||
در سال 184 پس از ورود اگان،[[دیرون تارگرین دوم]] به عنوان جانشین اگان چهارم به سلطنت رسید. | |||
وی مردی مهذب و فاضل بود که با کمک گروهی از استاد ها و مردانی فاضل،که به عنوان مردانی از کار افتاده و بیش از حد مهذب شناخته شده بودند بر درباری مشکل دار حکم میراند که این امر اعضای نظامی و اصیلزاده ی دربار او را خوشحال نمیکرد. | وی مردی مهذب و فاضل بود که با کمک گروهی از استاد ها و مردانی فاضل،که به عنوان مردانی از کار افتاده و بیش از حد مهذب شناخته شده بودند بر درباری مشکل دار حکم میراند که این امر اعضای نظامی و اصیلزاده ی دربار او را خوشحال نمیکرد. | ||
ازدواج او با پرنسس [[میریاه]] دورنی،دربار را با رفتار های بیگانه آشنا کرد،و در ادامه موجب ناخشنودی سلطنت وی گردید. | ازدواج او با پرنسس [[میریاه]] دورنی،دربار را با رفتار های بیگانه آشنا کرد،و در ادامه موجب ناخشنودی سلطنت وی گردید. | ||
نسخهٔ ۲۹ ژوئن ۲۰۱۵، ساعت ۱۶:۴۶
| در حال ترجمه این موضوع توسط [[کاربر:Lily Snow (بحث)]] در حال ترجمه است. این الگو برای این قرار داده شده است که سایر اعضا به صورت موازی این مقاله را ترجمه نکنند. |
اولین شورش بلک‌فایر که عمدتا به عنوان شورش بلک‌فایر از آن یاد می‌شود، بر اثر یک نزاع خاندانی در میان فرزندان شاه اگان چهارم از خاندان تارگرین، توسعه یافت. کشمکش میان خاندان تارگرین و مدعیان خاندان بلک فایر موجب جنگ داخلی‌ای شد که هفت پادشاهی را بر سر تخت آهنین تجزیه کرد.
پیش زمینه
شاه اگان چهارم،بلک فایر،شمشیر شاهان تارگرین را به جای پسر قانونی اش دیرون تارگرین ،به حرامزاده اش دیمون واترز عطا کرد.از آن جایی که این شمشیر متعلق به اگان فاتح میبود،برخی ان را به عنوان نشان سلطنت میپنداشتند،بنابراین این هدیه بذری بود که از آن شورش بلک فایر رشد کرد.
اگان چهارم در بستر مرگش تمامی حرامزاده هایش را مشروع کرد.حرامزاده های جالب توجه و خاص او حرامزاده های بزرگ صدا زده میشدند،که برجسته ترین ان ها دیمون بود،جنگجویی بزرگ و دارنده ی بلک فایر تارگرین ها.او نام خود،دیمون بلک فایر،را از شمشیرش گرفت.
در سال 184 پس از ورود اگان،دیرون تارگرین دوم به عنوان جانشین اگان چهارم به سلطنت رسید. وی مردی مهذب و فاضل بود که با کمک گروهی از استاد ها و مردانی فاضل،که به عنوان مردانی از کار افتاده و بیش از حد مهذب شناخته شده بودند بر درباری مشکل دار حکم میراند که این امر اعضای نظامی و اصیلزاده ی دربار او را خوشحال نمیکرد. ازدواج او با پرنسس میریاه دورنی،دربار را با رفتار های بیگانه آشنا کرد،و در ادامه موجب ناخشنودی سلطنت وی گردید. علاوه بر تشدید تاثیر گزاری فرهنگ دورنی در دربار،در باره ی این که نیریس،همسر و خواهر شاه اگان چهارم،علاقه ی خود را با برادر دیگرش ،پرنس ایمون تارگرین،نیز به اشتراک گذاشته شایعاتی متداول شد که در نهایت به موجب شد تا گمان رود که دیرون دوم پسر اگان چهارم نیست.