۲٬۱۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
ریگار بسیار باهوش بود، و در هرکاری که تمرکزش را روی آن میگذاشت، بهترین میشد؛ او یک نوازندهی با استعداد و یک شوالیهی با مهارت محسوب میشد. ریگار به شدت تحت تاثیر «[[سایهی سامرهال]]» قرار داشت، زیرا او «متولد شده در اندوه» بود و گاه به گاه افسرده به نظر میرسید. | ریگار بسیار باهوش بود، و در هرکاری که تمرکزش را روی آن میگذاشت، بهترین میشد؛ او یک نوازندهی با استعداد و یک شوالیهی با مهارت محسوب میشد. ریگار به شدت تحت تاثیر «[[سایهی سامرهال]]» قرار داشت، زیرا او «متولد شده در اندوه» بود و گاه به گاه افسرده به نظر میرسید. | ||
افراد بسیاری برای ریگار احترام قائل بودند، حتی [[ادارد استارک|ند استارک]](Ned Stark)، بهترین دوست رابرت. [[جیمی لنیستر|جیمی]] (Jaime) هنوز آهنگ آهنین صدای ریگار را به خاطر میآورد.[۲] ریگار بلند قد و خوشقیافه بود، چشمان یاسی تیره (darklilac eyes) و موهای نقره ای تارگرینها را داشت. اغلب خواهر او دنریس تارگرین (Daenerys) را با مقایسه با ریگار میستایند. | افراد بسیاری برای ریگار احترام قائل بودند، حتی [[ادارد استارک|ند استارک]](Ned Stark)، بهترین دوست رابرت. [[جیمی لنیستر|جیمی]] (Jaime) هنوز آهنگ آهنین صدای ریگار را به خاطر میآورد.[۲] ریگار بلند قد و خوشقیافه بود، چشمان یاسی تیره (darklilac eyes) و موهای نقره ای تارگرینها را داشت. اغلب خواهر او دنریس تارگرین (Daenerys) را با مقایسه با ریگار میستایند. | ||
== زندگی == | == زندگی == | ||
پرنس ریگار پسر نخست شاه ایریس دوم (Aerys II) و ملکه [[ریلا تارگرین|ریلا]] (Rhaella) بود. تولد او در ۲۵۹ سال بعد از فتح اگان (۲۵۹AL)، و درست در روز [[تراژدی سامرهال]] (Tragedy at Summerhall) واقع شد. او به عنوان یک کودک، بیش از حد مطالعه می کرد، تا آن جا که شوخیهایی دربارهی روحیات او ساخته شده بود. ریگار بعد از آن تبدیل به جنگجوی برجستهای شد، اگر چه در ابتدا به نظر نمیرسید تمایلی به روحیات جنگی داشته باشد. ظاهراً او به دلیل موضوعی که خوانده بود به این زمینه علاقمند شد.[۳] | پرنس ریگار پسر نخست شاه ایریس دوم (Aerys II) و ملکه [[ریلا تارگرین|ریلا]] (Rhaella) بود. تولد او در ۲۵۹ سال بعد از فتح اگان (۲۵۹AL)، و درست در روز [[تراژدی سامرهال]] (Tragedy at Summerhall) واقع شد. او به عنوان یک کودک، بیش از حد مطالعه می کرد، تا آن جا که شوخیهایی دربارهی روحیات او ساخته شده بود. ریگار بعد از آن تبدیل به جنگجوی برجستهای شد، اگر چه در ابتدا به نظر نمیرسید تمایلی به روحیات جنگی داشته باشد. ظاهراً او به دلیل موضوعی که خوانده بود به این زمینه علاقمند شد.[۳] |