۵٬۹۰۷
ویرایش
جرج آر. آر. مارتین: تفاوت میان نسخه‌ها
←موضوعات و زمینه های نویسندگی
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
== موضوعات و زمینه های نویسندگی == | == موضوعات و زمینه های نویسندگی == | ||
== موضوعات و زمینه های نویسندگی == | |||
''لس آنجلس تایمز'' کارهای مارتین را به صورت داشتن «خط داستانی پیچیده، شخصیت های جذاب، دیالوگ های فوق العاده و سرعت پیشرفت عالی» توصیف کرده است، در حالی که ''نیویورک تایمز'' آن را «فانتزی افراد بالغ» می بیند و دیگران آن را سیاه و منفی گرایانه می دانند. اولین رمانش، ''[[W:Dying of the Light|مرگ روشنایی]]'' (Dying of the Light) پس زمینه ی برخی از کارهای آینده اش را ترسیم می کند، داستان در سیاره ای تقریبا متروک بازگو می شود که به تدریج که از خورشیدش دور می شود، غیرقابل سکونت می گردد. این داستان حس [[و:سودازدگی|مالیخولیایی]] (Melancholy) قوی دارد. شخصیت هایش اغلب ناخشنود یا لااقل ناراضی اند- در بسیاری از موارد در برابر [[و:ایدئالیسم (فلسفه)|ایدئالیسم]] (idealisms) جهانی ظالم مقاومت می کنند، در بسیاری از موارد به رغم تعهد داشتن از سوی وجدان خود یا اعمال خشونت آمیزشان دچار مشکل می شوند. بسیاری از آنها عناصر [[W:Tragic hero|قهرمانان تراژیک]] (tragic heroes) را دارند. منتقد ادبی تی. ام. وگنر نوشته «نگذارید هرگز گفته شود ماتین علاقه ی شکسپیر به تراژدی های احمقانه را استفاده نمی کند.» | |||
این تاریکی کلی ''[[نغمه ای از یخ و آتش]]'' می تواند برای بعضی خوانندگان مانعی باشد. گروهی نوبنیاد نوشته: «اگر این نبود شادی برای شما مشکل است، یا به دنبال چیزی قطعی تر می گردید، پس احتمالا باید جای دیگری به دنبالش باشید.» اگرچه، برای بسیاری از طرفداران، این سطح از «واقعی بودن» و «کامل بودن» مثل نقایص شخصیت ها و ابهام اخلاقی و پیچش تراژیک داستان، دقیقا همان چیزی است که کارهای مارتین را محبوب کرده و روند داستان را به اندازه ی کافی اغواکننده کرده است تا با وجود خشونت محضش آن، داستان را دنبال کند، | |||
شخصیت های مارتین چند وجهی اند – هر کدام به طرز شگفت انگیزی با گذشته ها، آرزوها و جاه طلبی های پیچیده. پابلیشرز ویکلی درباره ی فانتزی حماسی در حال چاپش نغمه ای از آتش و یخ نوشته: «پیچیدگی شخصیت هایی چون دنریس، آریا و شاه کش خوانندگان را به پرداختن به صفحات فراوان این جلد نگه خواهد داشت و مثل آثار نویسندگانی چون تالکین و جردن، ما را وادار به اهمیت دادن به سرنوشتشان می کند.» هرچند، به هیچکس یک رشته شانس غیرواقعی داده نمی شود؛ اما بدشانسی، جراحت و مرگ (و حتی مرگ دروغین) می تواند برای هر شخصیتی اعم از اصلی و فرعی اتفاق بیافتد، اهمیتی ندارد که چقدر خوانندگان به او دلبسته شده اند. مارتین میل شدیدش به کشتن شخصیت های مهم را به عنوان ضرورتی برای عمق داستان توصیف می کند: « ... وقتی شخصیت ها در خطرند، من می خواهم که شما از ورق زدن صفحه بترسید، (بنابراین) شما احتیاج دارید که از آغاز نشان دهید که همیشه در حال بازی کردن هستید.» | |||
زمینه ی عمده ی نویسندگی و محدوده ی اکتشاف در داستان های تخیلی کوتاه مارتین شامل تنهایی، ارتباط، عشق تراژیک و بدشگون، ایدئالیسم، رمانتیسم و حقیقت تلخ در مقابل آرامش دروغین است. بسیاری از این ها در اثر شاخص او هم اتفاق می افتد اما بیشترشان در کارهای کوتاهترش فروان و مشهودند. | |||
== ارتباط با طرفداران == | == ارتباط با طرفداران == | ||