نبرد روکزرست: تفاوت میان نسخهها
(←پیامد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه درگیری های نظامی | {{جعبه درگیری های نظامی | ||
| نام_نبرد = | | نام_نبرد = نبرد روکزرست | ||
| تصویر = | | تصویر = [[پرونده:The Batle at Rook's Rest by Jordi Gonzales Escamilla.jpg|وسط|400px]] | ||
| توضیح_تصویر = | | توضیح_تصویر = [[اگان تارگرین دوم]] و [[سان فایر]] بهسختی توسط [[رینیس تارگرین (دختر ایمون)|رینیس تارگرین]] و [[میلیس]] زخمی میشوند. اثر جوردی گونزالس اسکامیلا در ''[[دنیای نغمه یخ و آتش]]''. | ||
| تاریخ = {{تاریخ|129}} | | تاریخ = اواخر {{تاریخ|129}} | ||
| | | مکان = [[روکزرست]] | ||
| | | نتیجه = پیروزی برای [[سبزها]] | ||
| | <!-- نیرو 1 --> | ||
| نیرو1 = '''[[خاندان تارگرین]]/[[سیاهان]]''' | |||
* [[خاندان استانتون]] | |||
| فرمانده1 = [[لرد استانتون]]† | |||
* شاهزاده [[رینیس تارگرین (دختر ایمون)|رینیس تارگرین]]† | |||
| قدرت1 = دژ و پادگان روکزرست<br>[[میلیس]]† | |||
| تلفات1 = حدود ۱۰۰ نفر<br>[[لرد استانتون]]†<br>[[رینیس تارگرین (دختر ایمون)|رینیس تارگرین]]†<br>[[میلیس]]† | |||
<!-- نیرو 2 --> | |||
| نیرو2 = '''[[خاندان تارگرین]]/[[سبزها]]''' | |||
* [[خاندان راسبی]] | |||
* [[خاندان استوک ورث]] | |||
* [[خاندان دارکلین]] | |||
| فرمانده2 = [[سِر کریستون کول]]<br>شاه [[اگان تارگرین دوم]]<br>شاهزاده [[ایمون تارگرین]] | |||
| قدرت2 = بیش از ۲۴۰۰ نفر | |||
* ۱۰۰ شوالیه | |||
* ۵۰۰ مرد جنگی | |||
* ۱۸۰۰ مزدور | |||
* نیروهای افزوده از [[راسبی]]، [[استوک ورث]] و [[داسکندیل]] | |||
* [[سان فایر]] | |||
* [[وگار]] | |||
| تلفات2 = حدود ۸۰۰ نفر<br>[[اگان تارگرین دوم]] (زخمی)<br>[[سان فایر]] (زخمی) | |||
}} | |||
'''نبرد روکزرست''' در [[سرزمین تاج ها]] در جریان [[رقص اژدهایان]] روی داد.{{رف|آوخ|مرگ اژدها – اژدهای سرخ و زرین}} | |||
==پیشزمینه== | |||
[[پرونده:Rook's Rest map.png|بندانگشتی|چپ|500px|نقشهٔ نبرد روکزرست]] | |||
سِر [[کریستون کول]]، [[فرمانده گارد پادشاهی]] و [[دست پادشاه]] تازهی [[اگان تارگرین دوم]]، راهبردی تهاجمیتر از سلفش، سِر [[اتو های تاور]]، برای [[سبزها]] طراحی کرد. کریستون نقشهای برای به دام انداختن [[سیاهان]] در [[روکزرست]] ریخت و همزمان قصد داشت خاندانهای نزدیک در [[سرزمین تاج ها]] را که متحد [[ملکه رینیرا تارگرین]] بودند، به اطاعت وادارد.{{رف|آوخ|مرگ اژدها – اژدهای سرخ و زرین}} | |||
کریستون کول با ۱۰۰ [[شوالیه]]، ۵۰۰ [[مرد جنگی]] و سه برابر آن [[مزدور]]—در مجموع حدود ۲۴۰۰ نفر—از [[جاده شاهی]] بیرون آمد. [[لرد راسبی]] و [[لرد استوک ورث]] که برای پرهیز از اعدام در کینگزرود به تازگی به اگان تسلیم شده بودند، به اجبار موظف شدند با افزودن نیروهای خود وفاداریشان را ثابت کنند. با این نیروهای تازه، سپاه سبز بهسوی [[داسکندیل]] پیشروی کرد. شهر بندری و دیوارکشیشده غافلگیر و بیدفاع ماند و بهسرعت به دست نیروهای اگان دوم افتاد و [[غارت داسکندیل|غارت شد]]. لرد [[گانثور دارکلین]] به جرم [[خیانت]] گردن زده شد و بیشتر [[شوالیههای خانگی]] او سوگند وفاداری به اگان یاد کردند، هرچند اندکی مرگ را بر این انتخاب ترجیح دادند.{{رف|آوخ|مرگ اژدها – اژدهای سرخ و زرین}} | |||
[[لرد استانتون]] از نزدیک شدن سپاه کریستون آگاه شده بود. او دروازههای روکزرست را بست، اما نتوانست مانع از سوختن مزارع یا کشتار [[دهقانان|مردم عادی]] و دامهایش شود. با کاهش ذخایر غذایی در روکزرست، لرد استانتون برای کمک از ملکه [[رینیرا تارگرین]] پیغام فرستاد و [[کلاغ]]ی به [[دراگون استون]] روانه کرد.{{رف|آوخ|مرگ اژدها – اژدهای سرخ و زرین}} | |||
==نبرد== | |||
[[پرونده:The Battle at Rook's Rest by Jota Saraiva.jpg|بندانگشتی|350px|چپ|[[وگار]]، [[سان فایر]] و [[میلِیس]] در نبرد روکزرست. اثر: جوتا سارایوا ©]] | |||
پسران ملکه [[رینیرا تارگرین]]، [[جاکریس ولاریون|جاکریس]] و [[جافری ولاریون|جافری]]، مشتاق بودند سوار بر [[اژدها]]های خود، [[ورمکس]] و [[تایراکسس]]، به نبرد بپیوندند، اما رینیرا به آنها اجازه نداد. در عوض، نه روز پس از پیام استانتون، [[رینیس تارگرین (دختر ایمون)|رینیس تارگرین]]، «ملکهای که هرگز نبود»، به همراه اژدهایش، [[میلِیس]]، «ملکه سرخ»، تنها بر فراز روکزرست پدیدار شد تا به لرد استانتون یاری رساند. با این حال، کریستون از پیش آماده بود و تیراندازان و منجنیقهایش را واداشت تا به سوی میلِیس شلیک کنند. اژدها تقریباً آسیبی از این حملات ندید و در پاسخ، سربازان کریستون را با [[آتش اژدها]] به کام مرگ فرستاد.{{رف|آوخ|مرگ اژدها – اژدهای سرخ و زرین}} | |||
سپس کریستون کول تلهٔ خود را آشکار کرد. شاه [[اگان تارگرین دوم]] و برادرش، شاهزاده [[ایمون تارگرین|ایمون]]، بر فراز آسمان سوار بر اژدهایانشان، [[سان فایر]] و [[وگار]]، ظاهر شدند و به رینیس و میلِیس حمله بردند. سه اژدها در ارتفاع هزار پایی از سطح میدان با هم درگیر شدند. هنگامی که میلِیس گردن سان فایر را به دندان گرفت، وگار از بالا بر آنها فرود آمد و سه اژدها با هم به زمین کوبیده شدند. اگرچه ایمون و وگار بیصدمه برخاستند، میلِیس در اثر سقوط خرد شد و تکهتکه گشت، و سان فایر بالی نیمهدریده یافت. اگان دچار سوختگی شدید و شکستگی استخوان شد. جسد سوختهٔ رینیس در کنار لاشهٔ اژدهایش یافت شد.{{رف|آوخ|مرگ اژدها – اژدهای سرخ و زرین}} | |||
ایمون، کریستون و سبزهای بازمانده روکزرست را گرفتند و لرد استانتون و صد سرباز دژ را کشتند.{{رف|آوخ|مرگ اژدها – اژدهای سرخ و زرین}} | |||
==پیامد== | |||
[[پرونده:Death of Rhaenys.png|بندانگشتی|350px||چپ|پیکرهای [[رینیس تارگرین]] و [[میلِیس]]، اثر داگلاس ویتلی در ''[[آتش و خون]]''.]] | |||
سرهای [[لرد استانتون]] و میلِیس به [[بارانداز پادشاه]] برده شد. [[دهقانان|مردم عادی]] شهر از دیدن سر اژدها که بر روی ارابهای در خیابانها گردانده میشد، شگفتزده شدند. هزاران نفر از شهر گریختند تا اینکه ملکه بیوه [[آلیسنت های تاور]] دستور داد دروازهها بسته و محکم شوند. | |||
سِر [[کریستون کول]] هشتصد سرباز خود را بهسبب آتش اژدهای میلِیس از دست داد. شاه [[اگان تارگرین دوم]] بهعلت سوختگیها برای یک سال از کار افتاده بود؛ شاهزاده [[ایمون تارگرین]] در این مدت بهعنوان [[نایبالسلطنه|نایبالسلطنه]] عمل کرد تا زمانی که برادرش بهبود یابد. اژدهای زخمی اگان، [[سان فایر]]، از پرواز ناتوان و برای جابهجایی بیشازحد سنگین بود، از اینرو در دشتهای روکزرست رها شد تا از لاشهها و دامها تغذیه کند. | |||
مرگ [[رینیس تارگرین (دختر ایمون)]] و اژدهایش، [[میلِیس]]، ضربهای سخت به [[سیاهان]] وارد کرد. شوهر رینیس، [[لرد کورلیس ولاریون]]، خشمگین شد و مرگ او را به گردن ملکه [[رینیرا تارگرین]] انداخت و گفت اگر ملکه یا پسرانش همراه با اژدهایانشان رفته بودند، شاید همسرش هنوز زنده بود. | |||
بعدها [[لرد والیس موتون]] برای سیاهان رهبری [[بازپسگیری روکزرست]] را بر عهده گرفت، اما در تلاش نافرجام برای کشتن سان فایر کشته شد.{{رف|آوخ|مرگ اژدها – اژدهای سرخ و زرین}} | |||
==نقل قول ها== | |||
[[File:Season5Dance of Dragons7.png|thumb|350px|چپ|[[رینیس تارگرین]] و [[میلیس]] در نبرد روکزرست، همانگونه که در ''[[بازی تاجوتخت]]: تاریخها و افسانهها'' به تصویر کشیده شدهاند.]] | |||
| | {{نقل قول|نه روز پس از آنکه [[لرد استانتون]] درخواست یاری خود را فرستاد، صدای بالهای چرمی بر فراز دریا شنیده شد و [[اژدها]]ی [[میلیس]] بر فراز [[روکزرست]] پدیدار گشت. او را «ملکه سرخ» مینامیدند، بهخاطر فلسهای سرخفامش. پردههای بال او صورتی بود و تاج، شاخها و چنگالهایش چون [[مس]] میدرخشید. و بر پشتش، در زرهای از [[فولاد]] و مس که در آفتاب برق میزد، [[رینیس تارگرین]]، «ملکهای که هرگز نبود»، سوار بود.{{رف|آوخ|مرگ اژدهایان - اژدهای سرخ و زرین}}|نوشتههای [[گیلداین]]}} | ||
| | |||
| | |||
}} | |||
{{نقل قول|[[کریستون کول]] دام خود را گسترده بود، و [[رینیس تارگرین|رینیس]] بهسوی طعمه شتافته بود. اکنون دندانها بر او بسته شد.{{رف|آوخ|مرگ اژدهایان - اژدهای سرخ و زرین}}|نوشتههای [[گیلداین]]}} | |||
{{نقل قول|شاهزادهخانم [[رینیس تارگرین|رینیس]] هیچ تلاشی برای گریز نکرد. با بانگی شاد و ضربهای از تازیانهاش، [[میلیس]] را به سوی دشمن برگرداند.{{رف|آوخ|مرگ اژدهایان - اژدهای سرخ و زرین}}|نوشتههای [[گیلداین]]}} | |||
{{نقل قول|دختر محبوب بانو [[جوسلین براتیون]] و شاهزاده [[ایمون تارگرین]]، همسر وفادار لرد [[کورلیس ولاریون]]، مادر و مادربزرگ؛ «ملکهای که هرگز نبود» بیباک زیست و در میان خون و آتش درگذشت. او پنجاهوپنج سال داشت.{{رف|آوخ|مرگ اژدهایان - اژدهای سرخ و زرین}}|نوشتههای [[گیلداین]]}} | |||
{{نقل قول|«این باید تو میبودی. [[لرد استانتون|استانتون]] نزد تو فرستاده بود، با این حال تو گذاشتی [[رینیس تارگرین|همسر من]] پاسخ دهد و [[جاکیریس ولاریون|پسرانت]] [[جافری ولاریون|را]] از همراهی با او بازداشتی.»{{رف|آوخ|مرگ اژدهایان - اژدهای سرخ و زرین}}|[[کورلیس ولاریون]]، خطاب به [[رینیرا تارگرین]]}} | |||
== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
{{رقص اژدهایان}} | {{رقص اژدهایان}} | ||
[[رده:نبردها| | [[رده:نبردها|روکزرست]] | ||
[[رده:رقص اژدهایان| | [[رده:رقص اژدهایان|روکزرست]] | ||
[[رده: | [[رده:روکزرست]] | ||
[[رده:نبردهای خاندان استانتون|روکزرست]] | |||
[[رده:نبردهای خاندان | [[رده:نبردهای خاندان تارگرین|روکزرست]] | ||
[[رده:نبردهای خاندان تارگرین| | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۰۱
نبرد روکزرست در سرزمین تاج ها در جریان رقص اژدهایان روی داد.[۱]
| نبرد روکزرست | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||
| | |||||||||||||||||
| تاریخ | اواخر سال 129 پس از ورود اگان | ||||||||||||||||
| مکان | روکزرست | ||||||||||||||||
| نتیجه | پیروزی برای سبزها | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
پیشزمینه
سِر کریستون کول، فرمانده گارد پادشاهی و دست پادشاه تازهی اگان تارگرین دوم، راهبردی تهاجمیتر از سلفش، سِر اتو های تاور، برای سبزها طراحی کرد. کریستون نقشهای برای به دام انداختن سیاهان در روکزرست ریخت و همزمان قصد داشت خاندانهای نزدیک در سرزمین تاج ها را که متحد ملکه رینیرا تارگرین بودند، به اطاعت وادارد.[۱]
کریستون کول با ۱۰۰ شوالیه، ۵۰۰ مرد جنگی و سه برابر آن مزدور—در مجموع حدود ۲۴۰۰ نفر—از جاده شاهی بیرون آمد. لرد راسبی و لرد استوک ورث که برای پرهیز از اعدام در کینگزرود به تازگی به اگان تسلیم شده بودند، به اجبار موظف شدند با افزودن نیروهای خود وفاداریشان را ثابت کنند. با این نیروهای تازه، سپاه سبز بهسوی داسکندیل پیشروی کرد. شهر بندری و دیوارکشیشده غافلگیر و بیدفاع ماند و بهسرعت به دست نیروهای اگان دوم افتاد و غارت شد. لرد گانثور دارکلین به جرم خیانت گردن زده شد و بیشتر شوالیههای خانگی او سوگند وفاداری به اگان یاد کردند، هرچند اندکی مرگ را بر این انتخاب ترجیح دادند.[۱]
لرد استانتون از نزدیک شدن سپاه کریستون آگاه شده بود. او دروازههای روکزرست را بست، اما نتوانست مانع از سوختن مزارع یا کشتار مردم عادی و دامهایش شود. با کاهش ذخایر غذایی در روکزرست، لرد استانتون برای کمک از ملکه رینیرا تارگرین پیغام فرستاد و کلاغی به دراگون استون روانه کرد.[۱]
نبرد
پسران ملکه رینیرا تارگرین، جاکریس و جافری، مشتاق بودند سوار بر اژدهاهای خود، ورمکس و تایراکسس، به نبرد بپیوندند، اما رینیرا به آنها اجازه نداد. در عوض، نه روز پس از پیام استانتون، رینیس تارگرین، «ملکهای که هرگز نبود»، به همراه اژدهایش، میلِیس، «ملکه سرخ»، تنها بر فراز روکزرست پدیدار شد تا به لرد استانتون یاری رساند. با این حال، کریستون از پیش آماده بود و تیراندازان و منجنیقهایش را واداشت تا به سوی میلِیس شلیک کنند. اژدها تقریباً آسیبی از این حملات ندید و در پاسخ، سربازان کریستون را با آتش اژدها به کام مرگ فرستاد.[۱]
سپس کریستون کول تلهٔ خود را آشکار کرد. شاه اگان تارگرین دوم و برادرش، شاهزاده ایمون، بر فراز آسمان سوار بر اژدهایانشان، سان فایر و وگار، ظاهر شدند و به رینیس و میلِیس حمله بردند. سه اژدها در ارتفاع هزار پایی از سطح میدان با هم درگیر شدند. هنگامی که میلِیس گردن سان فایر را به دندان گرفت، وگار از بالا بر آنها فرود آمد و سه اژدها با هم به زمین کوبیده شدند. اگرچه ایمون و وگار بیصدمه برخاستند، میلِیس در اثر سقوط خرد شد و تکهتکه گشت، و سان فایر بالی نیمهدریده یافت. اگان دچار سوختگی شدید و شکستگی استخوان شد. جسد سوختهٔ رینیس در کنار لاشهٔ اژدهایش یافت شد.[۱]
ایمون، کریستون و سبزهای بازمانده روکزرست را گرفتند و لرد استانتون و صد سرباز دژ را کشتند.[۱]
پیامد
سرهای لرد استانتون و میلِیس به بارانداز پادشاه برده شد. مردم عادی شهر از دیدن سر اژدها که بر روی ارابهای در خیابانها گردانده میشد، شگفتزده شدند. هزاران نفر از شهر گریختند تا اینکه ملکه بیوه آلیسنت های تاور دستور داد دروازهها بسته و محکم شوند.
سِر کریستون کول هشتصد سرباز خود را بهسبب آتش اژدهای میلِیس از دست داد. شاه اگان تارگرین دوم بهعلت سوختگیها برای یک سال از کار افتاده بود؛ شاهزاده ایمون تارگرین در این مدت بهعنوان نایبالسلطنه عمل کرد تا زمانی که برادرش بهبود یابد. اژدهای زخمی اگان، سان فایر، از پرواز ناتوان و برای جابهجایی بیشازحد سنگین بود، از اینرو در دشتهای روکزرست رها شد تا از لاشهها و دامها تغذیه کند.
مرگ رینیس تارگرین (دختر ایمون) و اژدهایش، میلِیس، ضربهای سخت به سیاهان وارد کرد. شوهر رینیس، لرد کورلیس ولاریون، خشمگین شد و مرگ او را به گردن ملکه رینیرا تارگرین انداخت و گفت اگر ملکه یا پسرانش همراه با اژدهایانشان رفته بودند، شاید همسرش هنوز زنده بود.
بعدها لرد والیس موتون برای سیاهان رهبری بازپسگیری روکزرست را بر عهده گرفت، اما در تلاش نافرجام برای کشتن سان فایر کشته شد.[۱]
نقل قول ها
” نه روز پس از آنکه لرد استانتون درخواست یاری خود را فرستاد، صدای بالهای چرمی بر فراز دریا شنیده شد و اژدهای میلیس بر فراز روکزرست پدیدار گشت. او را «ملکه سرخ» مینامیدند، بهخاطر فلسهای سرخفامش. پردههای بال او صورتی بود و تاج، شاخها و چنگالهایش چون مس میدرخشید. و بر پشتش، در زرهای از فولاد و مس که در آفتاب برق میزد، رینیس تارگرین، «ملکهای که هرگز نبود»، سوار بود.[۲] “ —نوشتههای گیلداین
” کریستون کول دام خود را گسترده بود، و رینیس بهسوی طعمه شتافته بود. اکنون دندانها بر او بسته شد.[۲] “ —نوشتههای گیلداین
” شاهزادهخانم رینیس هیچ تلاشی برای گریز نکرد. با بانگی شاد و ضربهای از تازیانهاش، میلیس را به سوی دشمن برگرداند.[۲] “ —نوشتههای گیلداین
” دختر محبوب بانو جوسلین براتیون و شاهزاده ایمون تارگرین، همسر وفادار لرد کورلیس ولاریون، مادر و مادربزرگ؛ «ملکهای که هرگز نبود» بیباک زیست و در میان خون و آتش درگذشت. او پنجاهوپنج سال داشت.[۲] “ —نوشتههای گیلداین
” «این باید تو میبودی. استانتون نزد تو فرستاده بود، با این حال تو گذاشتی همسر من پاسخ دهد و پسرانت را از همراهی با او بازداشتی.»[۲] “ —کورلیس ولاریون، خطاب به رینیرا تارگرین
منابع