نبرد روکزرست: تفاوت میان نسخه‌ها

| نام_نبرد    = نبرد روکزرست

| تصویر        = [[File:The Batle at Rook's Rest by Jordi Gonzales Escamilla.jpg|400px]]

| تاریخ        = اواخر {{تاریخ|129}}

| مکان        = [[روکزرست]]

* [[خاندان استوک ورث]]

* [[خاندان دارکلین]]

| قدرت2        = بیش از ۲۴۰۰ نفر

* ۱۰۰ شوالیه

* ۱۸۰۰ مزدور

* نیروهای افزوده از [[راسبی]]، [[استوک ورث]] و [[داسکندیل]]

* [[وگار]]

}}

==پیش‌زمینه==   

[[پرونده:Rook's Rest map.png|بندانگشتی|چپ|500px|نقشهٔ نبرد روکزرست]]

کریستون کول با ۱۰۰ [[شوالیه]]، ۵۰۰ [[مرد جنگی]] و سه برابر آن [[مزدور]]—در مجموع حدود ۲۴۰۰ نفر—از [[جاده شاهی]] بیرون آمد. [[لرد راسبی]] و [[لرد استوک ورث]] که برای پرهیز از اعدام در کینگزرود به تازگی به اگان تسلیم شده بودند، به اجبار موظف شدند با افزودن نیروهای خود وفاداری‌شان را ثابت کنند. با این نیروهای تازه، سپاه سبز به‌سوی [[داسکندیل]] پیشروی کرد. شهر بندری و دیوارکشی‌شده غافلگیر و بی‌دفاع ماند و به‌سرعت به دست نیروهای اگان دوم افتاد و [[غارت داسکندیل|غارت شد]]. لرد [[گانثور دارکلین]] به جرم [[خیانت]] گردن زده شد و بیشتر [[شوالیه‌های خانگی]] او سوگند وفاداری به اگان یاد کردند، هرچند اندکی مرگ را بر این انتخاب ترجیح دادند.{{رف|آوخ|مرگ اژدها – اژدهای سرخ و زرین}}

==نبرد==   

پسران ملکه [[رینیرا تارگرین]]، [[جاکریس ولاریون|جاکریس]] و [[جافری ولاریون|جافری]]، مشتاق بودند سوار بر [[اژدها]]های خود، [[ورمکس]] و [[تایراکسس]]، به نبرد بپیوندند، اما رینیرا به آن‌ها اجازه نداد. در عوض، نه روز پس از پیام استانتون، [[رینیس تارگرین (دختر ایمون)|رینیس تارگرین]]، «ملکه‌ای که هرگز نبود»، به همراه اژدهایش، [[میلِیس]]، «ملکه سرخ»، تنها بر فراز روکزرست پدیدار شد تا به لرد استانتون یاری رساند. با این حال، کریستون از پیش آماده بود و تیراندازان و منجنیق‌هایش را واداشت تا به سوی میلِیس شلیک کنند. اژدها تقریباً آسیبی از این حملات ندید و در پاسخ، سربازان کریستون را با [[آتش اژدها]] به کام مرگ فرستاد.{{رف|آوخ|مرگ اژدها – اژدهای سرخ و زرین}}

ایمون، کریستون و سبزهای بازمانده روکزرست را گرفتند و لرد استانتون و صد سرباز دژ را کشتند.{{رف|آوخ|مرگ اژدها – اژدهای سرخ و زرین}}

==پیامد==   

سرهای [[لرد استانتون]] و میلِیس به [[کینگزلندینگ]] برده شد. [[دهقانان|مردم عادی]] شهر از دیدن سر اژدها که بر روی ارابه‌ای در خیابان‌ها گردانده می‌شد، شگفت‌زده شدند. هزاران نفر از شهر گریختند تا اینکه ملکه بیوه [[آلیسنت های‌ تاور]] دستور داد دروازه‌ها بسته و محکم شوند.

مرگ [[رینیس تارگرین (دختر ایمون)]] و اژدهایش، [[میلِیس]]، ضربه‌ای سخت به [[سیاهان]] وارد کرد. شوهر رینیس، [[لرد کورلیس ولاریون]]، خشمگین شد و مرگ او را به گردن ملکه [[رینیرا تارگرین]] انداخت و گفت اگر ملکه یا پسرانش همراه با اژدهایانشان رفته بودند، شاید همسرش هنوز زنده بود.

==نقل قول ها==   

{{نقل قول|نه روز پس از آن‌که [[لرد استانتون]] درخواست یاری خود را فرستاد، صدای بال‌های چرمی بر فراز دریا شنیده شد و [[اژدها]]ی [[میلیس]] بر فراز [[روکزرست]] پدیدار گشت. او را «ملکه سرخ» می‌نامیدند، به‌خاطر فلس‌های سرخ‌فامش. پرده‌های بال او صورتی بود و تاج، شاخ‌ها و چنگال‌هایش چون [[مس]] می‌درخشید. و بر پشتش، در زره‌ای از [[فولاد]] و مس که در آفتاب برق می‌زد، [[رینیس تارگرین]]، «ملکه‌ای که هرگز نبود»، سوار بود.{{رف|آوخ|مرگ اژدهایان - اژدهای سرخ و زرین}}|نوشته‌های [[گیلداین]]}}

{{نقل قول|شاهزاده‌خانم [[رینیس تارگرین|رینیس]] هیچ تلاشی برای گریز نکرد. با بانگی شاد و ضربه‌ای از تازیانه‌اش، [[میلیس]] را به سوی دشمن برگرداند.{{رف|آوخ|مرگ اژدهایان - اژدهای سرخ و زرین}}|نوشته‌های [[گیلداین]]}}

{{نقل قول|«این باید تو می‌بودی. [[لرد استانتون|استانتون]] نزد تو فرستاده بود، با این حال تو گذاشتی [[رینیس تارگرین|همسر من]] پاسخ دهد و [[جاکیریس ولاریون|پسرانت]] [[جافری ولاریون|را]] از همراهی با او بازداشتی.»{{رف|آوخ|مرگ اژدهایان - اژدهای سرخ و زرین}}|[[کورلیس ولاریون]]، خطاب به [[رینیرا تارگرین]]}}