استنیس براتیون: تفاوت میان نسخه‌ها

| القاب = شاه دریای باریک{{سخ}}{{اسپویلر|شاه روی دیوار}}

| کتابها = بازی تاج و تخت (اشاره شده){{سخ}}نزاع شاهان (حضور دارد){{سخ}}یورش شمشیر ها(حضور دارد){{سخ}}ضیافتی برای کلاغ ها(اشاره شده){{سخ}}رقصی با اژدهایان(حضور دارد){{سخ}}باد های زمستان(حضور دارد)

| بازیگر = استفن دیلان

| سریال = فصل دوم{{سخ}}فصل سوم

عزم و سرسختی استنیس افسانه ای است و این خصوصیت در هنگام [[قیام رابرت]] (Robert's Rebellion) به کار استنیس آمد. او توانست با موفقیت استورمز اند ،قلعه ی براتیون ها را که تا پایان جنگ در زیر [[محاصره ی استورمز اند|محاصره]] قوای [[میس تایرل]] (Mace Tyrell) بود نگه دارد،{{رف|بتت|27}} و مانع پیروزی یکی از بزرگترین لشکریان وفادار به سلطنت در جبهه ی جنوب شود. قوای او تحت شرایط بسیار ناگواری بود، تا آن که قاچاقی ای به نام [[داووس سی ورث|داووس]] به موقع سر می رسد، و آن ها را از گرسنگی نجات می دهد. محموله ی پیاز او باعث می شود تا آن ها بتوانند قلعه را برای ادامه ی مدت نبرد نگه دارند. بعد از آن که لرد [[ادارد استارک]] (Eddard Stark) سر می رسد و محاصره را برمی دارد، استنیس داووس را به خدمت می گیرد، به او عنوان "شوالیه ی پیاز" (Onion Knight) می دهد و اجازه می دهد نام خانوادگی [[خاندان سی ورث|سی ورث]] را برای خاندانش انتخاب کند. البته با توجه به عدالت تخطی نا پذیر استنیس، او داووس را به علت سال های قاچاقچی گری اش مجازات کرده، سر انگشتان پنج انگشت دست چپ او را قطع می کند. داووس مجازات استنیس را پذیرفته، خودش انگشتان خود را قطع می کند.

بعد از مرگ [[جان ارن]]، استنیس به [[دراگون استون]] گریخت تا نیرو جمع آوردی کند و برای قدم های بعد خود برنامه بریزد.{{رف|بتت|20}} [[ادارد استارک]] که از نبود استنیس در دربار شگفت زده شده بود، گمان می برد علت آن اطلاع یافتن استنیس از طریقه ی مرگ [[جان ارن]] باشد. او خبر نداشت که استنیس از تصمیم رابرت برای انتخاب [[ادارد]] به عنوان [[دست پادشاه|دست جدید پادشاه]] دلسرد شده است. هنگامی که ادارد علت مرگ [[جان ارن]] را وا کاوی می کرد، او در یافت که استنیس و جان مدت زمان زیادی را در کنار هم سپری می کرده اند. زمانی که دانست استنیس و جان ارن از فاحشه خانه ای در پایتخت دیدار کرده اند، جایی با خصوصیت پرهیزکاری سخت گیرانه ی استنیس تناقض داشت، او به حقیقت نزدیک تر شد.{{رف|بتت|27}} رابرت بعد از یک شکار گراز مرد، و وارثش [[جافری براتیون]] (Joffrey Baratheon) بر تخت نشست.{{رف|بتت|49}} ادارد به عنوان نایب السلطنه سعی کرد به شاه حقیقی، استنیس کمک کند، ولی بیوه ی رابرت، سرسی لنیستر پیش دستی کرد و او را به زندان انداخت. جافری شاه بچه دستور اعدام ادارد را داد.{{رف|بتت|65}}

===طوفان شمشیر ها===

استنیس بعد از [[نبرد بلک واتر]] (Battle of Blackwater)، با لشکری در هم شکسته به [[دراگون استون]] بر می گردد.{{رف|یش|10}} او دستور زندانی کردن دست خود، [[آلستر فلورنت]] (Alester Florent) را می دهد، که تلاش کرده بود صلحی را با لنیستر ها بر قرار کند و پیش نهاد گروگانی دادن [[شیرین براتیون]]، دختر استنیس را به آن ها داده بود.{{رف|یش|25}}

زمانی که [[داووس سی ورث]] به [[دراگون استون]] بر می گردد، ابتدا به زندان انداخته می شود. سپس استنیس او را به نزد خود می خواند، تا پیش نهاد [[اکسل فلورنت]] را برای حمله به [[جزیره ی پنجه]] (Claw Isle) و در هم شکستن آن، در تلافی تسلیم شدن لرد آن، [[آردریان سلتیگار]] (Ardrian Celtgar) در برابر شاه [[جافری براتیون|جافری]]، بشنود. داووس این نظر را شیطانی خوانده، می گوید مردم عادی جزیره ی پنجه خیانتکار نیستند. استنیس نظر او را تایید کرده [[داووس سی ورث]] را دست پادشاه می کند، زیرا او از معدود افرادی است که شجاعت آن را داشته که به شاهش حقیقت را بگوید، حتی اگر این حقیقت خلاف نظر شاه باشد.{{رف|یش|36}}

استنیس با قوایش به شمال می رود. او [[سلیس فلورنت|سلیس]] و [[شیرین براتیون|شیرین]] را در [[ایست واچ]] (East Watch-by-the-sea) باقی می گذارد و خود در طول دیوار به غرب لشکر می کشد. قوای او درست به موقع می رسد و لشکر [[وحشی ها]]ی (Wildings) [[منس رایدر]] (Mance Ryder) را در [[نبرد کسل بلک]] (Battle of Castle Black) در هم می شکنند.{{رف|یش|73}} او در برج پادشاه (King's Tower) کسل بلک اقامت می گزیند، تا با وحشی ها کند. و به [[جان اسنو]] (Jon Snow)، حرام زاده ی [[ادارد استارک]] پیش نهاد می کند که او را در ازای حمایت از سلطنت استنیس مشروع کند و به مقام لرد [[وینترفل]] (Winterfell) برساند.{{رف|یش|76}} با این وجود با رسیدن جان به مقام [[لرد فرمانده نگهبانان شب]] (Lord Commander of the Night's Watch) پیش نهاد استنیس نیز رد می شود.{{رف|یش|79}} استنیس سپس تلاش می کند حمایت شمال را به روش های دیگر به دست بیاورد.}}

{{اسپویلر|استنیس از دیوار نامه هایی را برای سراسر لرد های شمال می فرستد و از آن ها می خواهد که به زیر فرمانش در آیند. تنها جواب او سکوت و مخالفت از جانب برخی از لردهاست، و تنها [[آرنولف کاراستارک]] (Arnulf Karstark) قلعه بان [[کارهولد]] (Karhold) پیش نهاد او را می پذیرد.{{رف|ضبک|5}}{{رف|ربا|3}}}}

{{اسپویلر|طبق نظر [[گنجشک اعظم|سپتون اعظم جدید]] استنیس از حقیقت [[مذهب هفت]] روی برگردانده و [[رلور|اهریمن سرخ]] را پرستش می کند، و مذهب دروغین او جایی در هفت پادشاهی ندارد.

استنیس [[داووس سی ورث]] را به [[وایت هاربور]] (White Harbor) فرستاده، تا از جانب او با لرد [[وایمن مندرلی]] (Wyman Manderly) مذاکره کند.{{رف|ربا|15}} استنیس از جانب لرد های شمالی مخالفت های بسیاری را شنیده، اگر چه او توانسته بخشی از قوای [[خاندان آمبر]] (House Umber) را به فرماندهی [[مورس آمبر]] (Mors Umber) از آن خود کند. استنیس منس رایدر، [[شاه آن سوی دیوار]] (King-Beyond-the-Wall) را به جرم ترک [[نگهبانان شب]] (Night's Watch) سوزاند.{{رف|ربا|10|صفحه های 134 تا 138}} او سپس به باقی ماندگان [[مردم آزاد]] (Free Folk) حق انتخاب داد، زانو زدن یا برگشتن به طبیعت وحشی آن سوی دیوار. وحشی ها از تهدید [[آدر ها]] (Others) در آن سوی دیوار وحشت زده بودند، لذا نه نفر از هر ده نفر آن ها حاضر به زانو زدن می شوند.{{رف|ربا|10}} منس رایدر سوخته بر خلاف تصور استنیس در حقیقت [[رتل شرت]] (Rattleshirt) تغییر شکل یافته بود.{{رف|ربا|31|صفحه های 418-419}}

[[آرنولف کاراستارک]] به استنیس پیش نهاد می دهد تا با به هم پیوستن قوایشان به [[درد فورت]] (Dreadfort)، قلعه ی [[محافظ شمال|محافظ جدید شمال]] (Warden of The North)، روس بولتون حمله کنند. استنیس موافقت می کند و برنامه می ریزد، زمانی که [[رمسی بولتون]] (Ramsay Bolton) با قوایش به جانب [[موت کیلین]] (Moat Cailin) که در اختیار [[آیرن بورن|آیرن بورن ها]] (Ironborn) حرکت می کنند، حمله را شروع کند. استنیس نمی داند که آرنولف کاراستارک در حقیقت تحت اختیار [[روس بولتون]] است، و خواهان به تله انداختن اوست. با این وجود زمانی که لرد فرمانده [[جان اسنو]] ار نقشه خبر دار می شود، به استنیس توصیه می کند که برنامه اش را متوقف کند، زیرا می داند [[درد فورت]] حتی با یک ساخلوی کوچک چقدر مستحکم است.{{رف|ربا|17}}

در عوض، استنیس به غرب حرکت می کند تا [[دیپ وود موت]] را از چنگال [[آیرن بورن]] هایی که آن را در تصرف دارند، در آورد. جان اسنو به او پیش نهاد می دهد از دل کوهستان بگذرد تا حمایت [[قبایل کوهستان شمال|قبایل کوهستان]] (Mountain Clans) از جمله [[خاندان فلینت از کوهستان|فلینت ها]] (Flints)، [[خاندان وول|وول ها]] (Wulls)، [[خاندان نوری|نوری ها]] (Norreys) و [[خاندان لیدل|لیدل ها]] (Liddles) را به دست آورد. قبایل کوهستان عمیقا به [[ادارد استارک]] وفادارند و از دیدار یک شاه خشنود و مغرور خواهند شد. استنیس حمایت بسیاری از روسای قبایل از جمله [[تورگن فلینت|تورگن فلینت پیر]] (Old Torghen Flint) و [[هوگو وول|هوگو وول "گنده جعبه"]] (Hugo "Big Bucket" Wull) را جلب کند. با سه هزار نفر جدیدی که به استنیس می پیوندند، او می تواند [[دیپ وود موت]] را [[باز پس گرفتن دیپ وود موت|باز پس]] بگیرد.{{رف|ربا|26}} استنیس چندین نفر از آیرن بورن ها، از جمله [[آشا گریجوی]] (Asha Greyjoy) را اسیر می گیرد و [[دیپ وود موت]] را به [[خاندان گلاور]] (House Glover) باز می گرداند. اقدامی که موجب محبوبیت او در شمال می شود و حمایت [[خاندان گلاور|گلاور ها]] و [[خاندان مورمونت]] (House Mormont) را برایش به ارمغان می آورد. همچنین تعدادی از بازماندگان [[غارت وینترفل]] (Sack of Winterfell)، که در [[جنگل گرگ ها]] (Wolfswood) پنهان شده اند به استنیس می پیوندند.{{رف|ربا|35}} او به سمت [[وینترفل]]  لشکر می کشد و قوای [[مورس آمبر]] و [[آرنولف کاراستارک]] نیز به او می پیوندد. طوفان شدید سرعت حرکت آن ها را کند می کند.{{رف|ربا|37}}{{رف|ربا|42}} جان که به وسیله [[آلیس کاراستارک]] (Alys Karstark) از خیانت [[آرنولف کاراستارک|آرنولف]] مطلع می شود، پیکی را به جانب استنیس گسیل می کند. در نزدیکی وینترفل، [[مورس آمبر]] [[تیان گریجوی]] (Theon Greyjoy) و "[[جین پول|آریا استارک]]" ("Arya Stark") را که از [[وینترفل]] فرار کرده اند، پیدا کرده به همراه یک بانکدار [[براووس|براووسی]] (Braavosi) که از دیوار به ملاقات استنیس آمده، به جانب او می فرستد.

طبق [[نامه ی حرام زاده|نامه ی توهین آمیزی]] که رمسی بولتون به جان می فرستد، استنیس و اکثر قوایش در جریان [[محاصره ی وینترفل]] (Winterfell) کشته شده اند.{{رف|ربا|69|صفحه های 907-908}} آخرین موقعیت استنیس روستایی پر از برف، در فاصله ی سه روزی غرب [[وینترفل]] است.{{رف|ربا|42|صفحه ی 561}}{{رف|ربا|51|صفحه ی 677}}{{رف|ربا|62}} مشخص نیست که استنیس واقعا مرده، یا آن که نامه تنها دروغی از جانب رمسی بوده است.}}

{{اسپویلر|اگر چه لشکر استنیس در دل برف و کولاک منزوی شده، اما او خودش را برای نبرد پیش رو با [[خاندان بولتون|بولتون ها]] آماده می کند. [[تایکو نستوریس]] (Tycho Nestoris)، نماینده ی بانک [[آهنین براووس|بانک آهنین]] (Iron Bank) از [[براووس]]  با استنیس دیدار کرده ، و این دو قراردادی را امضا می کنند. استنیس تصمیم دارد، او را به دیوار بفرستد، تا احیانا در موقع نبرد دستگیر نشود.

استنیس موقعیت خود را برای مقابله با پیش قراول [[روس بولتون]]، به فرماندهی سر [[هوستین فری]] (Hosteen Frey) آماده می کند. استنیس سر [[جاستین مسی]] (Justin Massey) را به عنوان اسکورت "[[جین پول|آریا استارک]]" به دیوار می فرستد، تا او را به برادرش [[جان اسنو]] برساند، تا از جان برای راهنماییش که [[قبایل کوهستان شمال]] را برای استنیس به ارمغان آورده بود، قدردانی کند.

 

استنیس به [[جاستین مسی]] دستور می دهد تا به همراه تایکو نستوریس به براووس برود. در آن جا او باید با پولی که از [[بانک آهنین براووس|بانک آهنین]] می گیرد، حداقل بیست هزار سرباز مزدور اجیر کند و به [[وستروس]] برگردد. استنیس همچنین جاستین را موظف می کند در صورتی که خودش در نبرد پیش رو کشته شد، از این ارتش را در جهت به تخت رساندن دخترش، [[شیرین براتیون]] استفاده کند.

'''کرسن''': پس [[رنلی براتیون|رنلی]] نه، بقیه ممکنه به کمکت بیان. [[راب استارک|پسر ادارد استارک]] ادعای [[پادشاه شمال|پادشاهی شمال]] رو کرده، با حمایت تمام قوای [[وینترفل]] و [[ریورران]] (Riverrun)

 

'''استنیس''': یک پسر خام و یک شاه دروغین دیگر، آیا باید یه مملکت تکه تکه رو بپذیرم.

 

'''کرسن''': مطمئنا یه مملکت نصفه بهتر از هیچه. و اگر به پسره کمک کنی تا انتقام پدرش رو بگیره-

 

'''استنیس''': چرا باید انتقام [[ادارد استارک]] رو بگیرم؟ اون مرد برای من اهمیتی نداشت. اوه، رابرت مطمئنا عاشقش بود. مثل یک برادر دوستش داشت، چقدر این رو شنیدم؟ من برادرش بودم، نه ادارد استارک، اما با رفتاری که با من می کرد نمی تونستی متوجه بشی. من [[استورمز اند]] رو براش حفظ کردم. گرسنگی کشیدن مردان خوب رو می دیدم، در حالی که [[میس تایرل]] و [[پاکستر ردواین]] (Poxter Redwyne) جلوی دید دیوار ها جشن می گرفتند. رابرت ازم تشکر کرد؟ نه. از ادارد استارک تشکر کرد که محاصره رو رفع کرد، اون هم در حالی که ما دیگه مجبور به خوردن موش و تربچه شده بودیم. به دستور رابرت یه ناوگان ساختم، و [[دراگون استون]] رو براش گرفتم. دستم رو گرفت بگه آفرین برادر، بدون تو چه کار می کردم؟ نه، من رو به خاطر این که گذاشتم [[ویلم دری]] (Willem Darry) [[ویسریس تارگرین|ویسریس]] (Viserys) و [[دنریس تارگرین|بچه]] رو ببره سرزنش کرد، انگار می تونستم جلوش رو بگیرم. پانزده سال توی [[ارباب کشتی ها|شوراش]] نشستم، به جان ارن کمک کردم مملکت رو اداره کنه زمانی که رابرت کارش زن و شراب بود، اما زمانی که جان مرد، برادرم من رو دست کرد؟ نه، چهار نعل رفت پیش دوست عزیزش ند استارک و [[دست پادشاه|افتخار]] رو بهش پیش نهاد داد. بگذریم که چقدر هم به نفع هر دوشون شد.{{رف|نش|مقدمه}}|استنیس به استاد [[کرسن]]}}

{{نقل قول|مردان خوب و شریفی برای [[جافری براتیون|جافری]] می جنگند، با این اعتقاد غلط که اون پادشاه به حقه. یک شمالی ممکنه همین رو در مورد [[راب استارک]] بگه. ولی این لرد هایی که دور [[رنلی براتیون|برادر من]] جمع شدن می دونستند که او غاصبه. دلیلشون برا پشت کردن به پادشاه حقیقیشون چیزی بهتر از رویایی قدرت و افتخار نبوده، و برای من مشخص شده که چی هستند. عفوشون کردم، بله بخشیده شدند ولی فراموش نشدند.{{رف|نش|42}}|استنیس به [[داووس سی ورث]]}}

{{نقل قول|من پرستش خدایان را روزی ترک کردم که [[مغرور بال]] (Windproud) در داخل خلیج شکست. هر خدایی که این قدر هیولاست که مادر و پدرم رو غرق می کنه، هرگز پرستش من رو نخواهد داشت. سپتون اعظم پیشم وراجی می کرد که چطور تمام عدالت و خوبی ها از خدایان نشات گرفته، اما تمام چیزی که من از این دو می دیدم، به دست بشر صورت گرفته است.{{رف|نش|10}}|استنیس به [[داووس سی ورث|داووس]]}}

{{نقل قول|من هرگز این رو نخواستم، همین طور که هرگز نمی خواستم شاه بشم. با این وجو آیا می تونم بهش بی اعتنا باشم؟ ما سرنوشت خودمون رو انتخاب نمی کنیم. با این وجود ما باید...باید وظیفه مون رو انجام بدیم، نه؟ بزرگ و کوچک، ما باید وظیفه مون رو انجام بدیم.{{رف|یش|54}}|استنیس به [[داووس سیورث|داووس]]}}

{{نقل قول|من هرگز این تاج رو نخواستم. طلا سرده و روی سر سنگینه، اما تا زمانی که من شاهم، وظایفی دارم... اگه من باید [[ادریک استورم|یک کودک]] رو قربانی آتش کنم تا یک میلیون کودک رو از تاریکی نجات بدم... قربانی... هرگز آسان نیست داووس، در غیر این صورت یک قربانی واقعی نیست.{{رف|یش|63}}|استنیس به [[داووس سی ورث|داووس]]}}

{{نقل قول|من شاهم. خواستن دخیل نیست. من وظیفه ای نسبت به دخترم دارم. نسبت به مملکت. و حتی نسبت به رابرت. او من رو خیلی کم دوست داشت، می دونم، با این وجود او هنوز برادرم بود. زن لنیستری به او یک جفت شاخ داد و یک دلقک کامل از او ساخت. ممکنه حتی اونو کشته باشه، همون طوری که جان ارن و ند استارک رو کشت. برای چنین جنایاتی باید عدالت برقرار بشه. شروعش با سرسی و فرزندان پلیدشه. اما فقط شروعش. من می خوام دربار رو تمیز کنم. همون طور که رابرت باید بعد از ترایدنت این کار رو می کرد.{{رف|یش|36}}|استنیس به [[داووس سی ورث|داووس]]}}

{{نقل قول|آدر ها|اهریمن هایی از برف و یخ و سرما، دشمن قدیمی، تنها دشمنی که اهمیت داره.{{رف|یش|78}}}}

'''استنیس''': من فکر می کردم که اون پرستار دختر [[کرستر]]ه (Craster).

 

 

{{نقل قول|ما همه می دونیم [[رابرت براتیون|برادرم]] اگه بود چی کار می کرد. رابرت تنهایی به طرف دروازه های وینترفل می تاخت، با پتک جنگیش در هم خوردشون می کرد به داخل خرابه ها می رفت و [[روس بولتون]] رو با دست چپش و [[رمسی بولتون|حرامزاده]] رو با دست راستش می کشت. من رابرت نیستم. ولی ما لشکر خواهیم کشید، و [[وینترفل]] رو آزاد می کنیم... یا در این راه کشته می شیم.{{رف|ربا|42}}}}

}}

{{نقل قول|سخت واژه ای بود که مردم وقتی در مورد استنیس صحبت می کردند استفاده می کردند، و سخت هم بود|استاد [[کرسن]]}}

{{نقل قول|استنیس پادشاهی مخوف خواهد شد، نه این که احتمال داره بشه. مردان به استنیس احترام می گذارند، حتی ازش می ترسند، ولی عده ی خیلی کمی دوستش دارند.|[[رنلی براتیون]]}}

{{نقل قول|ند تصور کردن چیزی که بتواند استنیس را بترساند سخت یافت، کسی که با خوردن موش و چرم کفش، استورمز اند را یک سال در زیر محاصره حفظ کرده بود، در حالی که لرد تایرل و ردواین با لشکر هایشان در بیرون قرار گرفته بودند، و در زیر دید دیوار ها جشن می گرفتند.|[[ادارد استارک]]}}

{{نقل قول|هیچ موجودی در جهان نیست که نصف یک مرد عادل واقعی وحشتناک باشد.|[[واریس]]}}

{{نقل قول|من هرگز فکر نمی کردم که این قدر باهوش باشی، استنیس.اگه این موضوع درست بود، تو قطعا وارث رابرت می شدی.|[[رنلی براتیون]]}}

{{نقل قول|وقتی میس تایرل استورمز اند رو محاصره کرد، استنیس ترجیح موش بخوره ولی دروازه هاش رو باز نکنه.|[[ماتیس رووان]] (Mathis Rowan)}}

{{نقل قول|او استنیس براتیونه، مردی که تا پایان تلخ و نهایی خواهد جنگید.|[[تایوین لنیستر]]}}

{{نقل قول|استنیس دوست [[ادارد استارک|تو]] نیست، دوست من هم نیست. حتی برادراش هم نمی تونند تحملش کنند. این مرد آهنه، سخت و انعطاف نا پذیر. او مطمئنا به ما یک [[دست پادشاه|دست جدید]] و یک [[شورای کوچک|شورای جدید]] می دهد. شکی نیست که به خاطر تخت ات تشکر می کنه، ولی به خاطرش دوستت نخواهد داشت. پادشاهی استنیس به معنی جنگه. او نمی تونه روی تخت بشینه تا زمانی که سرسی و حرام زاده هاش بمیرند.

{{نقل قول|

'''وایمن''': [[راب استارک]] لرد بالا دست من بود، این مرد استنیس کیه؟ چرا مزاحم ما شده؟ او هیچ وقت قبلا نیازی به سفر به شمال احساس نکرده بود، تا جایی که من یادم می آد. اما الان مثل یک سگ کتک خورده اومده، کلاهخودش تو دستشه و گدایی صدقه می کنه.

 

'''داووس''': او اومده که از مملکت دفاع کنه، سرورم، که از زمین های شما در برابر [[وحشی ها]] و آیرن بورن ها دفاع کنه.|[[داووس سی ورث|داووس]] به [[وایمن مندرلی]]}}

[[رده:خاندان براتیون]] [[رده:اشراف]] [[رده:شخصیت های سرزمین های طوفان]] [[رده:حکام]] [[رده:اعضای شورای کوچک]] [[رده:خویشاوند کش ها]]