«بازی تاج و تخت» یک شرور نهایی دارد، اما آن نه شاه‌شب است و نه دنریس و نه حتی سرسی

پس آن شرور کیست؟ و یا بهتر است بگوییم چیست؟ سرنخ‌های این موضوع در علاقه‌ی شدید جورج مارتین به کتاب ارباب حلقه‌های تالکین، نهفته است. این سرنخ‌ها همچنین تأیید می‌کنند که دنریس از ابتدا هم قرار نبود برنده باشد.

برای خیلی از طرفداران افول و زوال غیرمنتظره و بدون مقدمه‌ی دنریس به یک روان‌پریش تمام عیار و شخصیتی که شهر تسلیم شده را به آتش می‌کشاند، قانع‌کننده و مورد قبول آن‌ها نبود. درست است که شاه‌شب خیلی ترسناک بود ولی به سادگی فقط کاری را داشت انجام می‌داد که به همان منظور توسط بچه‌های جنگل خلق شده بود. سرسی هم به‌طور قابل ملاحظه‌ای وحشت‌انگیز بود اما او هم ثمره‌ی تربیت و پرورش و عجز و درماندگی‌اش از محدود بودن توسط جنسیت‌اش بود. نهایتاً، یک عامل شرّ بالاتری وجود دارد که ایده آن را جورج مارتین از کتاب ارباب حلقه‌ها الهام گرفته است.

طرفداران متعددی تشابهات زیادی بین جان اسنو و دوستش سمول تارلی، و فرودو و دوستش سم وایز پیدا کرده‌اند. جان اسنو (اگان) همچنین مانند آراگورن وارث پنهان سلسله‌ی بزرگی‌ست، پس تشابهات آن‌ها فراتر از تنها اسم آن‌هاست.

شرترین چیز در وستروس و آن‌سوی آن، در واقع تخت آهنین است که نسخه‌ی حلقه‌ی قدرت (The One Ring) کتاب نغمه یخ و آتش است و به همین دلیل باید توسط دروگون در یک تشابه آشکار همانند حلقه‌ی قدرت که در آتش Mount Doom نابود شد، تخت آهنین نیز ذوب و نابود گردد.

این دو چیز (تخت آهنین و حلقه‌ی قدرت) علاوه بر این‌که مظهر قدرت هستند، نماینگر نحوه‌ی ارتباط هر شخصیت با آن‌ها نیز هستند که این ارتباط سرنوشت نهایی هر یک از آن‌ها را مشخص می‌کند. دنریس باید در پایان داستان کشته می‌شد. چرا؟ به‌خاطر نحوه نگرش او به تخت پادشاهی و انجام دادن هر کاری و به هر قیمتی برای رسیدن به آن.

آن لحظه‌ای که دنریس اعلام کرد «من آن چیزی که حق من است (تخت آهنین) را با خون و آتش خواهم گرفت» در همان لحظه بود که سرنوشت شوم او رقم زده شد. در واقع سرنوشت شوم او در تمام مدت در حال تکامل بود که این هم ریشه در اعتقاد و باور او بر حقش در فرمانروایی داشت. هنگامی که او قدرت را با آتش و خونریزی گرفت، سرنوشتش معین و قطعی شده بود.

در ارباب‌حلقه‌ها زمانی‌که فرودو می‌خواهد حلقه قدرت را به بانو الف گالادریل تقدیم کند، بانو گالادریل از قبول آن امتناع می‌ورزد و در پایان می‌گوید: «من این امتحان (وسوسه‌ی قدرت) را با موفقیت گذراندم.» اما دنریس اینکار را نمی‌کند، در نهایت زندگی‌اش را برای بدست آوردن قدرت از دست می‌دهد.

اما در مقابل انکار و عدم پذیرش مداوم جان اسنو برای سلطنت و حق خود چیزی‌ست که سبب نجات زندگی او می‌شود. مشابه این‌ها بارها در ارباب حلقه‌ها نشان داده شده. بارومیر به دنبال گرفتن حلقه قدرت بود تا بتواند توسط آن تبدیل به رهبری بزرگ و با قدرت کافی برای نجات مردمانش بشود و عدالت را اجرا کند (دقیقاً مانند دنریس) که او هم در پی آن (قدرت) کشته شد.

تالکین در یادداشتی نوشته است: «این بخشی از حیله‌ی حلقه است که ذهن‌ها را با تصوری از قدرت عالی پر می‌کند و باعث تباهی صاحب خود می‌شود.»
ذهن دنریس مملو از تعقیب قدرت عالی بود. هرآن‌چه که او قصد داشت با آن قدرت انجام دهد، مهم نبود که قصد و نیت او خوب یا بد بود، بلکه صرفاً طلب قدرت علت نابودی و سرنوشت شومش بود.

نوشته‌ شده توسط مطهر، یکی از دنبال‌کنندگان وستروس