دیمون بلک فایر اول

**دیمون بلک فایر**
	; دیمون بلک فایر اثر Amoka
القاب	اژدهای سیاه; پادشاهی که شمشیر را حمل می کرد; مدعی
خاندان	بلک فایر
تولد	در سال 170 پس از ورود اگان در بارانداز پادشاه
مرگ	در سال 196 پس از ورود اگان در نبرد چمنزار سرخ
کتاب(ها)	شوالیه قسم خورده (اشاره شده); شوالیه مرموز (اشاره شده); یورش شمشیرها (اشاره شده); رقص با اژدهایان (اشاره شده)

در حال ترجمه
این موضوع توسط کاربر:استاد آمون در حال ترجمه است.
این الگو برای این قرار داده شده است که سایر اعضا به صورت موازی این مقاله را ترجمه نکنند.

دیمون بلک فایر پسر حرامزاده ی داینا تارگرین (Daena Targaryen) و اگان چهارم (Aegon IV) بود.دیمون حمایت نیمی از پادشاهی را برای پشتیبانی از ادعایش نسبت به تخت آهنین در برابر پادشاه دایرون دوم (Daeron II) در جنگی به نام شورش بلک فایر (Blackfyre Rebellion) جلب کرد. او اولین و بزرگترین فرد از مدعیان بلک فایر بود. مانند یک حرامزاده، نشان خاندانی که دیمون تاسیس کرد، معکوس نشان خاندان تارگرین بود: اژدهای سه سر سیاه رنگی در زمینه ی سرخ. به همین دلیل او را به نام اژدهای سیاه می شناختند.

شخصیت و ظاهر

دیمون بلند قد و قوی بود، با شانه هایی پهن، بازوهای ماهیچه ای و شکمی صاف. دیمون از هر دوطرف یک تارگرین بود و تمام نشانه های یک تارگرین را داشت. او سیمای یک تارگرین، با چشمان بنفش عمیق و موهای بلند طلایی-نقره ای تارگرین ها را داشت که آن ها را تا پایین شانه هایش بلند می کرد. او همیشه صورت خود را اصلاح می کرد و هیچ ریش یا سبیلی نمی گذاشت. او تقریبا زیبایی ای غیر طبیعی داشت، همه ی اجزای دیمون مثل یک جنگجو بود و بسیاری فکر می کردند که او شبیه اگان اول (Aegon I) است. زره او آراسته و گران بود و کلاه خود جنگی اش شکل دو بال اژدهای فلزی که از هر دو طرف باز شده بودند را داشت.

توانایی دیمون در استفاده از تمامی ابزارهای جنگی، او را به مردی جذاب و فوق العاده قوی تبدیل کرده بود اما هرگاه او شمشیرش بلک فایر را در دست می گرفت، می گفت که تبدیل به جنگجو شده است. او به راحتی دوست پیدا می کرد و زنان زیادی او را دوست داشتند.

دوران جوانی

دیمون پسر نامشروع اگان چهارم و دختر عموی او، داینای جسور، یکی از دختران بدنام اگان سوم (Aegon III) بود. داینا در زمانی که در سردابه دوشیزه (Maidenvault) زندانی بود، او را به دنیا آورد. دیمون در قلعه سرخ بزرگ شد و فنون جنگی را از کوئنتین بال (Quentyn Ball)، استاد فنون جنگی در قلعه سرخ، آموخت.

هویت پدر او تا زمان تولد دوازده سالگی اش برای او یک راز بود، زمانی که او در مسابقات شرکت کرد و بخاطر این که از دیگران امتیاز بهتری آورد، غوغایی برپا شد. پس از آن پدر او اگان چهارم، دیمون را به عنوان پسر حرامزاده اش معرفی کرد و بلک فایر را که از فولاد والریایی برای شاهان تارگرینی ساخته شده بود را به او هدیه داد.

شورش بلک فایر

مقاله اصلی: شورش بلک فایر

براساس منابع نیمه معتبر، اگرچه اگان در بستر مرگ تمام حرامزادگانش را مشروع اعلام کرد، اما دیمون صبر کرد و پس از مرگ پدرش شورش کرد.

عملی که منجر شد دیمون شورش کند و با خشم از اعضای شورا و اطرافیان خود بخواهد که از او و ادعایش حمایت کنند (عمدتا برادر ناتنی اش بیتراستیل و دوستش کوئنتین بال). آن ها شایعه کردند که برادر ناتنی او دایرون دوم (Daeron II) پسر اگان چهارم نیست و درواقع پسر ایمون شوالیه اژدها است. دیمون به عنوان یک تارگرین از هر دو طرف (هم مادر و هم پدر) و وارث حقیقی تاج و تخت، یک انتخاب منطقی به جای یک پادشاه اهل فرهنگ و هنر بود. اما بعضی ها می گفتند که دایرون، مردی خوب تر و پادشاهی بهتر بود.

در واقع، ازدواج شاهزاده دنریس با شاهزاد ای دورنی باعث این شورش شد زیرا دیمون او را دوست داشت و دنریس هم او را، تمایل او به شورش زمانی افزایش یافت که ازدواج او و دنریس از طرف دایرون رد شد.^[۱] او قبل از شورشش، زمانی که فقط دوازده سال داشت، پدر هفت پسر شد. دیمون به عنوان وارث حقیقی اگان چهارم، مدعی تخت آهنین شد و شورشی را بر علیه دایرون شروع کرد.

دیمون توانست به سبب مهارت رزمی اش و نام بلک فایر پیروان زیادی جذب کند. او را "پادشاهی که شمشیر را حمل می کرد" صدا می زدند. خیلی از کسانی که از نفوذ دورنی ها و طبیعت هنری دایرون خوششان نمی آمد دیمون را ترجیح دادند و از او پیروی کردند. او نام بلک فایر را برای خاندانش برگزید و نشان خاندانش را بر عکس خاندان تارگرین انتخاب کرد، اژدهایی مشکی و سه سر در زمینه سرخ. براساس گفته ی سر یوزتس ازگری (Eustace Osgery)، تمامی شوالیه های بزرگ به دیمون پیوستند.^[۲]

راب رین (Robb Reyne)
گرت خاکستری (Gareth the Gray)
سر آوبری آمبروس (Aubrey Ambrose)
لرد گرمون پیک (Lord Gormon Peak)
بیرن فلاورز (Byren Flowers)
ردتاسک (Redtusk)
توپ آتشین(کوئنتین بال)
بیتراستیل

نبرد سرنوشت ساز در این جنگ، در نبرد چمنزار سرخ اتفاق افتاد. براساس گفته سر یوزتس ازگری، کسی که در جبهه ی شورشیان بود، دیمون در آن جنگ مانند جنگجو جنگید. او سر گاون کوربری (Gwayne Corbry) از گارد پادشاه را به سادگی شکست داد. سپس، به جای این که به نیرو های شاهزاده میکار (Prince Maekar) حمله کند، کوربری مجروح را به بیرون از نبرد حمل کرد.

در همین زمان، بریندن ریورز (Brynden Rivers) و گارد مخصوص تیراندازانش، دندان های کلاغ (Raven's Teeth)، بر روی سر دیمون بارانی از تیر ریختند. دیمون و پسران دوقلوی دوازده ساله اش، ایمون (Aemon) و اگان (Aegon) کشته شدند. با این اتفاق، شانس پیروزی شورشیان نیز از دست رفت.^[۲]

دیمون هفت پسر داشت که دوتا از آن ها همراه او در این نبرد کشته شدند.^[۳] باقی پسر هایش نیز به همراه بیتراستیل تبعید شدند.^[۲] نسل او حداقل چهار بار تا زمان میلور که آخرین فرد از این خاندان بود حمله کردند.^[۴] آخرین فرد از خاندان بلک فایر در سال 258 پس از ورود اگان در استپ استونز کشته شد.^[۲]