بریندن ریورز

**بریندن ریورز**
	; بلاد ریون اثر acazigot©
القاب	بلاد ریون(زاغ خونین);
عنوان	ارباب نجواها; دست پادشاه; فرمانده نگهبانان شب
خاندان	خاندان تارگرین; نگهبانان شب
تولد	در سال 175 پس از ورود اگان در سرزمین های رودخانه
کتاب(ها)	یورش شمشیرها (اشاره شده); شوالیه مرموز (حضور دارد); ضیافتی برای کلاغ ها (اشاره شده); رقصی با اژدهایان (حضور دارد)

لرد بریندن ریورز (Brynden Rivers)، معروف به Bloodraven (زاغِ خونین)، یکی از «حرام زاده های بزرگ» اگان چهارم (Aegon IV) است که به دست این پادشاه، به مانند دیگر حرام زاده های بزرگ (Great Bastard)، مشروعیت یافت و از محدودیت های حرامزادگی رها شد. او فرزند پادشاه و میلسا بلک وود (Mylessa Blackwood)، ششمین معشوقه ی این پادشاه است. نشان شخصی او یک اژدهای سفید با چشمان و آتشی قرمز است که بر زمینه ی سیاه قرار دارد. او در طول قیام بلک فایر (Blackfyre) به خاندان تارگرین وفادار ماند^[۲]، او در زمان ایریس اول دست پادشاه بود^[۲] و در نهایت فرماندهی نگهبانان شب (Night’s Watch) را به دوش کشید^[۳]. معشوقه ی او شیرا سی استار (Shiera Seastar)، از دیگر حرام زاده های بزرگ اگان چهارم بود. برادر ناتنی اش، فولاد سرد (Bittersteel) نیز، شیرا را به همسری میخواست و این مسئله در بروز دشمنی بیشتر میان این دو برادر نقش بسزایی داشت. باورها چنین است که او یک جادوگر بوده است.^[۴]

خصوصیات و ظاهر

به عنوان یک زال، بریندن پوستی به سفیدی شیر، موهای بلند سفید و چشمانی قرمز داشت. او دارای یک علامت قرمز مادرزاد بود که از گردن شروع می شد و به گونه اش میرسید. از آنجایی که این علامت مانند یک پرنده بود، بریندن به زاغ خونی (Bloodraven) معروف شد. بریندن بدنی عضلانی یا به بلندای دیگر برادران ناتنی ِ خود نداشت. او معمولا لباس هایی مخلوط از رنگ های خون و دودی می پوشید که که در رنگ دودی، رگه هایی از سیاه دیده می شد. چون پوستش به نور آفتاب حساسیت نشان میداد، معمولا با ردا و یا با لباسی باشلقدار رفت و آمد می کرد. او یک چشمش را در قیام بلک فایر (Blackfyre Rebellion) و در نبرد تن به تن با برادرش فولاد سرد، از دست داد که به ندرت آن را با چشم بند می بست. او موهای سفید صافش را بر روی شانه هایش می ریخت به طوری که چشم از دست رفته اش را با آن ها بپوشاند.^[۴]^[۱]

تاریخچه

بریندن ریورز مبارزی قدرتمند بود که شمشیر والریایی را با نام خواهر تاریک (یا احتمالا خواهر شوم – Dark Sister) حمل می کرد اما به عنوان یک کمانگیر قهّار، او کمان بلندش را که از جنس درخت نیایش (Weirwood) بود ترجیح می داد. بریندن در شورای کوچک (Small Council) پادشاه دیرون دوم (Daeron II) که برادرناتنی اش بود حضور داشت و احتمالا نقشش در این شورا استاد نجواها (Master of Whisperers) بوده، نقشی که واریس (Varys) در حال حاضر ایفا می کند. در دوران قیام بلک فایرها، بریندن به پادشاهش دیرون دوم وفادار ماند و فرماندهی گروهی از کمانداران ماهر را با نام دندانهای زاغ (Raven’s Teeth) به عهده داشت. او در شورای کوچک موضعی به شدت سختگیرانه در قبال قیام کنندگان داشت و توانست برخلاف نظر پرنس بیلور که بر ارفاق و بخشش استوار بود، نظر سخت گیرانه اش را به شورا القا کند. در نبرد علفزار خونین (The Battle of Redgrass Field) او یک چشمش را در جنگ تن به تن با برادر ناتنی اش از دست داد^[۲]^[۴]. دندان های زاغ (Raven’s Teeth) در نهایت موقعیت استراتژیک Weeping Ridge را در میدان نبرد فتح کردند^[۲] و توانستند از فاصله ی ۲۷۰ متری، باران تیر ها را بر رهبر قیام یعنی دیمون بلک فایر (Daemon Blackfyre)، که قیام را آغاز کرده بود، ببارانند که منجر به کشته شدن دیمون و دو پسر دو قلویش شد. به خاطر همین رخداد، بریندن را خویشاوندکش نام نهادند.^[۲]^[۴]

در سال ۲۰۹ بعد از ورود اگان فاتح (Aegon the Conqueror)، بریندن به عنوان دست پادشاه (Hand of the King) انتخاب شد و در تمام مدت پادشاهی برادرزاده اش ایریس اول (Aerys I) در این مقام خدمت کرد. اولین آزمایش بزرگ او بیماری بهار بزرگ (The Great Spring Sickness) بود که منجر به کشته شدن Daeron II، دست پادشاه قبل از او، دو شاهزاده و ده ها هزار نفر دیگر شد. با دیدن ِ کپه های اجساد در کوچه های King’s Landing، بریندن دستور داد تا آتشکار های (Pyromancers) فرقه ی کیمیاگرها (Alchemists’ Guild) آنها را در گودالهایی که برای نگهداری اژدها بود بسوزانند. نوری که از توده ی آتش سبز (Wildfire) بخاطر این، واقعه ایجاد شده بود در شب هنگام از آن طرف شهر نیز دیده می شد.^[۲]

همچنین در زمان او خشکسالی بزرگی بر وستروس حاکم شد که دو سال به طول انجامید و باعث شد مردم عامه زمین های خود را رها کنند و به جاهایی که هنوز باران می بارید بروند. بلاد ریون به آنها دستور داد به خانه هایشان بازگردند اما تعداد کمی اجابت کردند چرا که او را به عنوان خانواده-کُش، عامل نزول چنین بلایی می دانستند. بسیاری به دزدی گرویدند و راه ها نا امن شد و بخاطر کمبود تجارت قیمت ها بالا رفت. حوالی سال ۲۱۱، لرد دیگان گریجوی (Dagon Greyjoy) به سواحل غربی وستروس حمله برد. لرد برون استارک (Beron Stark) پرچمدارانش را برای دفع مردان آهن فرا خواند و لنیستر ها هم به ساخت کشتی هایی برای حمله به جزایر آهن مشغول شدند. با این حال در تمام مدت چشم های بلاد ریون به تایروش (Tyrosh) بود – جایی که فولاد سرد(Bittersteel) و گروه نظامی اش، همراهان طلایی (Golden Company) ماوا گرفته بودند – اما از آنجایی که ویکتاریون گریجوی در ذهنش میگوید «حتی دیگان هم نتوانست اژدها ها را شکست بدهد» احتمالا تارگرین ها و بلاد ریون نیز در نهایت در این نزاع قدم گذاشته باشند. در درگیری دیگری که در همین سال رخ داد، قهرمانی به نام سر اوتو (Ser Otho) که به حیوان برکن (The Brute of Bracken) شهرت داشت توانست به مقام لرد Stone Hedge، مقرِ خاندان برکن، نائل گردد. با توجه به دشمنی ِ دیرینه ی بلک وودها (Blackwood) با برکن ها (Bracken)، این Blackwoodها بودند که چشم دیدن چنین فرد قدرتمندی را بر تخت Stone Hedge نداشتند و جنگی را برای نابودی سر اتو برپا کردند. با وجود این که بلادریون از جانب مادر به بلک وودها تعلق داشت، برای جلوگیری از این جنگ، هیچ عکس العملی از خود نشان نداد. این باور وجود داشته است که بریندن یک جادوگر شوم بوده است و در واقع او کشور را اداره می کرده است البته با «جاسوس ها و وِرد هایش». وقایع کتاب شوالیه قسم خورده (The Sworn Sword) به دوران حکومت او به عنوان دست پادشاه می پردازد. در این زمان او به برادر پادشاه یعنی میکار تارگرین اول (Maekar I Targaryen) بد گمان است که احتمال میرود بخاطر زمزمه های سپتون اعظم (High Septon) بوده باشد.^[۲]

شوالیه ی مرموز

نگرانی های لرد بلاد ریون در سال ۲۱۲ به واقعیت پیوست. به لطف اطلاعاتی که نظامیان خاندان Vyrwel و گروهی از دورفهای دلقک به بلاد ریون دادند، او از نقشه ای مبنی بر نشاندن دیمون دوم بلک فایر ( Daemon II Blackfyre)، فرزند دیمون بلک فایر، بر تخت پادشاهی وستروس با خبر شد. بلاد ریون به همراه ۳۰۰ نفر از دندانهای زاغ (Raven’s Teeth)، سه محافظ پادشاه (Kingsguard)، ۵۰۰ شوالیه و ۵ هزار پیاده نظام به Whitewalls (مقر خاندان Butterwell، محلی که لردها و شوالیه های حامی این قیام دور هم جمع شده بودند) رفت. این پیاده نظام ها مردمانی از Crownlands و Riverlands یعنی Darklyn، Hayfor، Massey، Rosby، Stokeworth، Mooton، Blackwood و Lothston بودند. با دیدن چنین قدرتی، دیمون دوم تلاش کرد که با استفاده از کسانی که در مسابقات Whitewalls شرکت کرده بودند به سمت نیروهای بلاد ریون یورش ببرد ولی با پشتیبانی و همراهی کم این عده مواجه شد. سپس دست پادشاه را به مبارزه ی تن به تن طلبید که بلادریون از این امر سر باز زد و دستور دستگیری او را صادر کرد. بعد از این قیام دوم بلک فایر ها، بلاد ریون تمامی سران این قیام را زندانی نگاه داشت و از اعدام دیمون دوم سر باز زد تا از یک قیام دیگر توسط فولاد سرد (با معرفی برادرش Haegon به عنوان خواهان دیگر تخت پادشاهی) جلوگیری کند.^[۴]

سالهای آخر

در زمان پادشاهی میکار اول (Maekar I)، که همچنان نسبت به او حس خوبی نداشت، بلادریون در سلول های تاریک (Black Cells) قلعه سرخ (Red Keep) تا سال ۲۳۳ زندانی بود، سالی که اگان تارگرین پنجم اگان پنجم (Aegon V، همان اگ) به پادشاهی رسید. او سپس به همراه زندانی هایی با عنوان گارد افتخاری توسط برادر اگان پنجم یعنی Maester Aemon (استاد ایمون که در کتابها میخوانیم) به دیوار برده شدند. در نهایت او به عنوان فرمانده نگهبانان شب انتخاب شد. ترانه ی هزار و یک چشم برای او سروده شده است.^[۳]